andbouwscholingscursussen
menten die, bij overneming door het Congres,
ongetwijfeld ook voor Nederland van groot be
lang zouden zijn.
Het is echter moeilijk te zeggen in hoeverre
ingrijpende wijzigingen van de Amerikaanse
immigratiebepalingen bij het Congres haalbaar
zullen zijn. Het is verstandig, daarop niet te
veel te hopen. Het Hongaarse vluchtelingen
probleem staat in deze dagen immers en
terecht in het centrum der belangstelling.
In ieder geval is het van groot belang, dat
Nederland ook in deze zijn belangen blijft be
pleiten. De belangstelling voor emigratie naar
de U.S.A. in ons land is immers groot, aanmer
kelijk groter dan het ons thans toegestane niveau.
Hoewel wij zeer dankbaar mogen zijn voor de
extra mogelijkheden die ons tot 1 januari van
dit jaar onder de Refugee Relief Act werden
gegeven, ware het te wensen, dat ons opnieuw
in de toekomst wat meer armslag wordt ge
geven, opdat meer Nederlanders dan thans het
geval is, hun plannen tot emigratie naar de
Verenigde Staten kunnen verwezenlijken.
Een jaar of vier geleden is in ons land begonnen
met de opzet van een aantal landbouwscholings-
cursussen. De bedoeling daarvan was voor de
adspirant-emigranten, die een werkkring in de
landbouw willen vinden, de mogelijkeid te
openen daarvoor de nodige ervaring op te doen.
Aan de andere kant waren er ook mensen, die
in het algemeen als emigrant acceptabel waren,
maar die toch op grond van hun arbeidsver
leden door de emigratielanden niet werden ge
accepteerd.
Door het volgen van een landbouwscholings-
cursus werden twee vliegen in één klap ge
vangen. De emigrant deed voldoende ervaring
op om te worden geaccepteerd èn hij kreeg een
uiigebreide en praktische opleiding, waarop hij
bij aankomst in het nieuwe land kon verder
bouwen aan zijn nieuwe toekomst, een toe
komst, die heel vaak een eigen landbouwbedrijf
inhield.
Hoewel de selectienormen van de meeste emi
gratielanden inmiddels zo zijn verruimd, dat
een ieder, die gezond is van lijf en leden, kan
worden toegelaten, heeft men toch gemeend
met de scholing te moeten doorgaan en wel op
grond van de ervaringen van de ruim 800 cur
sisten, die inmiddels zijn opgeleid en geëmi
greerd. Van deze 800 vertrokken er ruim 500
naar Canada, bijna 200 naar Australië, ruim
100 naarNieuw-Zeeland enverder kleinere aan
tallen naar Rhodesia, Amerika en Argentinië.
Verschillende van hen hebben het inmiddels tot
een eigen bedrijf gebracht.
Het zou jammer zijn wanneer deze kansen voor
hen, die in de toekomst gaan emigreren, ver
loren zouden gaan.
Bij de opzet van de nieuwe cursussen voor dit
jaar is een dankbaar gebruik gemaakt van de
ervaringen van degenen, die inmmidels al ge-
emigreerd zijn. Daarom zal dit jaar nog meer
dan voorheen aandacht worden besteed aan het
werken met landbouwmachines en tractoren,
zoveel mogelijk aangepast aan de omstandig
heden in het nieuwe land.
Bij de plaatsing van de cursist tijdens zijn oplei
ding wordt over het algemeen de voorkeur ge
geven aan gemechaniseerde bedrijven. Daarnaast
wordt er voor gezorgd, dat hij gedurende zijn
leertijd voldoende ervaring opdoet met vee
verzorging en het melken met de machine.
Verder zal hij het „hoe" en het „waarom" van
de werkzaamheden ten plattelande leren kennen.
Naast de praktische scholing worden er ook
theoretische lessen gegeven. Dit gebeurt in de
avonduren door landbouw- en veeteeltconsu
lenten en leraren bij het landbouwonderwijs.
En dan natuurlijk ook Engels. Minstens twee
uur per week wordt Engelse les gegeven, waar
door de cursist na beëindiging van de cursus in
staat is een behoorlijk gesprek, ook over zijn
vak, in het Engels te voeren.
Het volgen van een landbouwscholingscursus
kost aan de deelnemers geen geld. Integendeel,
zij krijgen gedurende de opleiding zelfs loon
betaald. De opleiding is namelijk bijzonder
praktisch en voor de werkzaamheden, die op de
bedrijven worden verricht, wordt een vergoe
ding gegeven, die gebaseerd is op de collectieve
arbeidsovereenkomst in de landbouw.
Voor cursisten van 23 jaar en ouder bedraagt
het brutoloon van februari tot omstreeks half
oktober 50,per week. Gedurende de winter
74
