Gememoreerd werden de namen van hen, die
in deze jaren waren overleden en dankbaar
werd herdacht, hoe ook zij allen hadden mede
gewerkt aan de groei en de uitbouw van de
Centrale Bank.
Via de huisvesting, het personeel, het bedrijf,
de moeilijkheden in de oorlogsjaren en de zoi
gen, die deze meebrachten, kwam de heer
Meijer terecht bij de na-oorlogse tijd met zijn
geldsanering, zijn effectenregistratie en het zich
zeer sterk uitbreidende giroverkeer. Als gevolg
van een en ander een sterke uitbreiding van het
personeel: in 1922 bestaande uit 25 man, in
1945 uit 96 en thans uit ongeveer 260.
Spr. gewaagde van de goede zorgen van de heer
Hooft Graafland om zijn personeel te vrijwaren
voor financiële zorgen en van zijn belangstelling
voor de personeelsavonden.
„Wij zullen altijd een prettige herinnering aan
U bewaren, de herinnering aan een ruim den
kende, meelevende en zeer sportieve figuur en
wij wensen U nog vele goede en gezonde jaren
met uw echtgenote en verdere familie en spre
ken de hoop uit, dat de herinnering aan de
Centrale Bank en haar personeel voor U aan
leiding moge zijn om in de toekomst de Centrale
Bank nog menigmaal, zij het dan als gast, te
bezoeken
Namens het personeel bood de heer Meijer ten
slotte als afscheidsgeschenk een portable-schrijf
machine aan en twee zilveren plates met jus-
kom.
Door enkele personeelsleden werden vervolgens
enige fragmenten uit het leven van de Cen
trale Bank gedurende het directeurschap van
de heer Hooft Graafland op rijm ten tonele
gebracht. Deze goed in elkaar gezette en op
vlotte wijze over het voetlicht gebrachte sterk
verkorte „revue" vond algemeen bijval en er
werd vaak smakelijk om gelachen. De slotcou
pletten luidden aldus
Wij hopen, dat de herinnering
Aan bank en personeel
U altijd dankbaar stemmen zal.
Voor ons zegt dat heel veel
Het zegt ons, dat er in uw hart,
Naast werk en sport en spel
Steeds ook gehoor was en begrip;
Zeer velen wisten dat wel
Dat maakt het afscheid minder zwaar,
Het maakt het zelfs nog licht.
Lang leve onze heer Hooft Graafland
Is 't slot van dit gedicht.
In zijn van hart tot hart gesproken, vaak be
wogen en anderzijds met veel humor gekruid
dankwoord nam de heer Hooft Graafland af
scheid van „zijn" personeel. Het was een ogen
blik, dat door allen diep werd gevoeld en het
applaus na de rede van de heer Hooft Graaf
land groeide aan tot een minutenlange ovatie.
Zo kwam het einde van deze afscheidsavond,
die gekenmerkt werd door een sfeer van har
telijkheid en saamhorigheid en die bij allen, die
het voorrecht hadden deze avond te kunnen
meemaken, nog lang in de herinnering zal
blijven.
In de op 17 mei j.1. gehouden algemene ver
gadering van de Centrale Bank heeft de Voor
zitter van die vergadering mij in de gelegenheid
gesteld tot de talrijke aanwezigen het woord te
richten in verband met het feit, dat ik toen
voor de laatste maal als directeur van de
Centrale Bank aanwezig was.
In de loop van de vorige maand mocht ik de
pensioengerechtigde leeftijd bereiken en op
31 augustus j.1. heb ik dan mijn functie bij de
Centrale Bank, na verkregen eervol ontslag,
neergelegd.
Hoewel het mijn voornemen was om na mijn
238
woorden van dank aan de ruim twee duizend
vertegenwoordigers en functionarissen in die
vergadering rustig mijns weegs te gaan, heeft
men er mij tenslotte toe overgehaald in beperkte
kring nog gelegenheid te bieden afscheid van
mij te nemen.
Van een en ander is elders in „De Raiffeisen-
Bode' een verslag gegeven.
Ik grijp evenwel gaarne de mij geboden ge
legenheid aan om ook langs deze weg u allen
nogmaals recht hartelijk te danken, ook voor de
goede woorden, die verschillenden uwer tot mij
hebben willen richten.