Gememoreerd werden de namen van hen, die in deze jaren waren overleden en dankbaar werd herdacht, hoe ook zij allen hadden mede gewerkt aan de groei en de uitbouw van de Centrale Bank. Via de huisvesting, het personeel, het bedrijf, de moeilijkheden in de oorlogsjaren en de zoi gen, die deze meebrachten, kwam de heer Meijer terecht bij de na-oorlogse tijd met zijn geldsanering, zijn effectenregistratie en het zich zeer sterk uitbreidende giroverkeer. Als gevolg van een en ander een sterke uitbreiding van het personeel: in 1922 bestaande uit 25 man, in 1945 uit 96 en thans uit ongeveer 260. Spr. gewaagde van de goede zorgen van de heer Hooft Graafland om zijn personeel te vrijwaren voor financiële zorgen en van zijn belangstelling voor de personeelsavonden. „Wij zullen altijd een prettige herinnering aan U bewaren, de herinnering aan een ruim den kende, meelevende en zeer sportieve figuur en wij wensen U nog vele goede en gezonde jaren met uw echtgenote en verdere familie en spre ken de hoop uit, dat de herinnering aan de Centrale Bank en haar personeel voor U aan leiding moge zijn om in de toekomst de Centrale Bank nog menigmaal, zij het dan als gast, te bezoeken Namens het personeel bood de heer Meijer ten slotte als afscheidsgeschenk een portable-schrijf machine aan en twee zilveren plates met jus- kom. Door enkele personeelsleden werden vervolgens enige fragmenten uit het leven van de Cen trale Bank gedurende het directeurschap van de heer Hooft Graafland op rijm ten tonele gebracht. Deze goed in elkaar gezette en op vlotte wijze over het voetlicht gebrachte sterk verkorte „revue" vond algemeen bijval en er werd vaak smakelijk om gelachen. De slotcou pletten luidden aldus Wij hopen, dat de herinnering Aan bank en personeel U altijd dankbaar stemmen zal. Voor ons zegt dat heel veel Het zegt ons, dat er in uw hart, Naast werk en sport en spel Steeds ook gehoor was en begrip; Zeer velen wisten dat wel Dat maakt het afscheid minder zwaar, Het maakt het zelfs nog licht. Lang leve onze heer Hooft Graafland Is 't slot van dit gedicht. In zijn van hart tot hart gesproken, vaak be wogen en anderzijds met veel humor gekruid dankwoord nam de heer Hooft Graafland af scheid van „zijn" personeel. Het was een ogen blik, dat door allen diep werd gevoeld en het applaus na de rede van de heer Hooft Graaf land groeide aan tot een minutenlange ovatie. Zo kwam het einde van deze afscheidsavond, die gekenmerkt werd door een sfeer van har telijkheid en saamhorigheid en die bij allen, die het voorrecht hadden deze avond te kunnen meemaken, nog lang in de herinnering zal blijven. In de op 17 mei j.1. gehouden algemene ver gadering van de Centrale Bank heeft de Voor zitter van die vergadering mij in de gelegenheid gesteld tot de talrijke aanwezigen het woord te richten in verband met het feit, dat ik toen voor de laatste maal als directeur van de Centrale Bank aanwezig was. In de loop van de vorige maand mocht ik de pensioengerechtigde leeftijd bereiken en op 31 augustus j.1. heb ik dan mijn functie bij de Centrale Bank, na verkregen eervol ontslag, neergelegd. Hoewel het mijn voornemen was om na mijn 238 woorden van dank aan de ruim twee duizend vertegenwoordigers en functionarissen in die vergadering rustig mijns weegs te gaan, heeft men er mij tenslotte toe overgehaald in beperkte kring nog gelegenheid te bieden afscheid van mij te nemen. Van een en ander is elders in „De Raiffeisen- Bode' een verslag gegeven. Ik grijp evenwel gaarne de mij geboden ge legenheid aan om ook langs deze weg u allen nogmaals recht hartelijk te danken, ook voor de goede woorden, die verschillenden uwer tot mij hebben willen richten.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1956 | | pagina 12