migratiemededelingen
Onderwijs in de immigratielanden
Aan een door drs. Jos. F. van Campen, directeur
van de Katholieke Centrale Emigratie Stichting
onlangs gehouden radiotoespraak over boven
genoemd onderwerp ontlenen wij het volgende:
Ik wil mij in deze toespraak beperken tot de
vraag in hoeverre het onderwijs in de immi
gratielanden, in ruime zin genomen, een posi
tieve invloed kan hebben op de Nederlandse
volwassen immigranten en hun kinderen, opdat
deze beïnvloeding bijdraagt tot de vorming van
het menselijk handelen, kunnen en kennen,
welke eigenschappen bepalend zijn voor de
plaats, die men in de maatschappij, in dit geval
het immigratieland, inneemt als burger van
het land.
Het komt mij voor, dat elk der immigratielan
den een eigen onderwijssysteem bezit voor de
benadering van de volwassen immigranten en
de immigrantenkinderen, afhankelijk van de
historische achtergronden en de concrete poli
tiek van elk der afzonderlijke landen.
Hierbij moet wel bedacht worden, dat de bij
zondere zorg voor de beïnvloeding middels
onderwijs, in ruime zin genomen, primair ge
richt zal zijn op de volwassenen en de bijna
volwassenen, omdat het voor hen, met hun in
de geboortelanden gevormde geesten, moeilijker
zal zijn, hun handelen, denken en kunnen te
richten op de nieuwe omstandigheden, waarin
zij komen te verkeren, dan voor de jongere
generatie zelf, i.c. de kinderen der immigranten.
Achtereenvolgens zal ik enige aspecten behan
delen van de invloed, die van het onderwijs
uitgaat op de volwassen immigranten in Canada
en Australië, om daarna iets te zeggen over het
onderwijs voor de immigrantenkinderen zelf.
Canada
Bij de benadering van bet probleem van de in
vloed op de volwassen immigranten in Canada
zou ik een grote lijn willen trekken tussen de
periode vóór en de periode na de laatste oorlog.
Vóór de oorlog werd het emigratiegebeuren
zonder meer aanvaard, zonder dat daarvoor in
de sfeer van onderwijs en opvoeding of anders
zins, bijzondere maatregelen werden genomen
van officiële Canadese zijde.
Het merendeel van de binnenkomenden was van
Engelse oorsprong en degenen, die niet van
222
Engelse oorsprong waren, dus de Engelse taal
niet spraken, sloten zich aan bij de nationale
groeperingen van Europese continentale oor
sprong, die als paddestoelen uit de grond rezen.
De politiek was negatief en de invloed slechts
incidenteel.
Na de oorlog kwam een algehele ommekeer in
die zin, dat men ervan uitging, dat alleen vol
doende onderwijsmogelijkheden voor immi
granten de mogelijkheid zouden openen voor een
positieve aanpassing op cultureel, sociaal en
economisch gebied. Deze ommekeer was merk
baar zowel bij de regering als bij de particuliere
organisaties, die zich op dit terrein bewogen.
Het is interessant te constateren dat ook in
Canada zoveel aandacht besteed wordt aan de
hulpmiddelen bij het leren van de taal, zoals dit
ook reeds in Nederland wordt beklemtoond. De
voorbereiding op het gebied van de taal, die
eenmaal in Nederland begonnen is, kan dus
haar vervolg vinden in Canada zelf.
Een geheel ander terrein, doch niet minder be
langrijk, is de wijze, waarop de vakbeweging in
Canada haar krachten inspant om de immigran
ten kennis bij te brengen op het gebied van de
handelwijze van de Canadese arbeider in het
algemeen.
Australië
Zoals ik onderscheid maakte bij Canada tussen
de periode vóór de oorlog en die na de oorlog,
zou ik dit ook willen doen voor Australië.
Thans zijn er nog immigranten in Australië van
vóór de oorlog, in het bijzonder vanuit Zuid-
Europa, die als nationale groepen samenleven
en nog steeds hun eigen taal voeren, zelfs per
sonen, die in Australië geboren zijn. Dit ver
schijnsel heeft de Australische regering er toe
gebracht thans de binnenkomende immigranten
rijkelijk de gelegenheid te geven zich als
Australische burgers te ontwikkelen in de volle
zin van het woord.
Stap voor stap vordert men op de weg om de in
Europa verworven vakkennis aan te passen aan
de vereiste Australische standaard. Men is er
echter van overtuigd, dat de emigranten van
het Europese continent gehandicapt worden
door de gebrekkige kennis van de Engelse taal
bij de aanpassing in bet Australische arbeids
proces, omdat zij instructies niet kunnen leren
