Er zijn intussen echter al acht of negen loon- ronden geweest, een volgende staat al weer voor de deur in verband met de zo juist door de Volksvertegenwoordiging aangenomen Ouder domswet en de noodzakelijkheid de huren ge leidelijk op een voor woningbouw en economie redelijk peil te brengen. De winstmarges dalen meer en meer en nu worden wij nog geconfron teerd met de dreiging van een conjunctuur terugslag. Dat wil zeggen, dat het begint te hokken met de afzet. En waarom gebeurt dat dan, zal men zich wellicht afvragen? Heel een voudig gesteld, kan men zeggen, dat er even wicht begint te komen tussen vraag en aanbod en zelfs, dat in sommige gevallen het aanbod reeds de vraag begint te overtreffen. Koop krachtige vraag wel te verstaan, want onbe vredigde vraag is er altijd genoeg, maar daar heeft de economie en de producent niets aan. Want men produceert voor een markt, om te ruilen tegen geld, dat door degenen, die het ontvangen, als ruilmiddel wordt gebruikt, om er weer andere goederen, grondstoffen en ar beid voor te kopen. En door de opwaartse druk van de lonen kan de noodzakelijke aanpassing door de afzet voldoende stimulerende prijsver lagingen niet tot stand komen. Een waarschuwingssein En thans komen wij terug op de betalings balans, die wij wel eens de spiegel van onze economie, van onze nationale prestaties, hebben genoemd. Die betalingsbalans functioneert als een barometer. En die barometer staat thans op veranderlijk. Het deviezenverlies, dat de laatste vier weken rond 150 miljoen heeft bedragen, is nog niet groot, laat staan ondra gelijk, maar wel moet het als een waarschu wingssein worden opgevat. Een waarschuwing namelijk, dat onze exportprijzen niet meer zo gunstig liggen ten opzichte van het internatio nale concurrentieniveau, dat verder omlaag dreigt te worden gedrukt door de daling der grondstoffenprijzen, het verzadigd geraken van de markt voor verschillende produkten, dan wel door de afnemende bestedingsdrang, die ener zijds samenhangt met de kredietbeperkende maatregelen en geldschaarste,anderzijdsmet een psychologische conjunctuurmoeheid. Want zo dra wordt er niet over de mogelijkheid van een conjunctuuromslag gepraat, of de kopers trek ken zich terug in de hoop, straks hun kooplust goedkoper te kunnen bevredigen. En waar die laatste rem niet werkt, wordt het wapen van de rente gehanteerd om de vraag te temperen. Inflationistische gevolgen In een tijd, waarin duidelijk blijkt, dat de 164 nationale produktie geen gelijke tred meer kan houden met de nieuw geschapen koopkracht, omdat deze laatste als gevolg van de opeen volgende loonronden sneller toeneemt dan door de produktie en de produktiviteit kan worden bijgehouden, dreigt het gevaar voor een te sterke uitbreiding van het produktie- apparaat. In het verleden werd dat gevaar automatisch gekeerd door de prijsstijgingen, teweeg gebracht door de nieuw geschapen koopkracht. De produkten konden niet goed koper worden voortgebracht (omdat de produk tiviteit niet was toegenomen, zie boven) en het evenwichtsherstel kwam onder zulke omstan digheden van de geldzijde: de prijzen der pro dukten stegen tot een punt, waarbij een nieuw evenwicht tussen koopkracht en produktie en produktenprijzen werd bereikt. Thans wordt echter in verschillende landen en vooral ook in Nederland (met het oog op de internationale concurrentiekracht) een politiek van prijsstabi liteit nagestreefd. Het teveel aan koopkracht zoekt bijgevolg een uitweg, waardoor inflatio nistische krachten in het leven worden ge roepen. Hier en daar ontstaan toch prijsstij gingen of moeten bedrijven sluiten en daarnaast richt zich de nieuwe koopkracht van de gemeenschap het doet er dus niet toe. dat u en ik dat niet of niet rechtstreeks doen op het buitenland. Er wordt meer ingevoerd dan ons economisch potentieel rechtvaardigt en de betalingsbalans wordt uit het lood ge trokken, zodat buitenlandse betaalmiddelen moeten worden afgestaan. En nu komt het discontowapen, tezamen met andere kredietbeperkende maatregelen, er aan te pas. Hierdoor moet meer koopkracht worden gebonden. Maar er zijn in deze fase van de hoogconjunctuur veel ondernemingen, die nog belangrijke investeringen op haar pro gram hebben staan, juist om aan de toenemende concurrentie en arbeidsschaarste het hoofd te kunnen bieden. Daardoor wordt het proces van de rentestijging dus nog in de hand gewerkt. Met als nuttige wisselwerking, dat er zuiniger met kapitaal zal worden omgegaan en nieuwe uitbreidingsprogramma's meer en meer zullen worden geremd. Zolang dit laatste nog niet het geval is, kan men hieruit afleiden, dat de con junctuur nog gunstig is, althans voor ons land of voor bepaalde bedrijfstakken. De steen der wijzen Ten slotte komt er dus, hier eerder, daar later, wèl een evenwichtstoestand, waarbij géén ruimte meer aanwezig is voor verdere loons verhogingen of prijsverhogingen en voor uit-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1956 | | pagina 22