blijven leven door het uitbannen van ziekten,
ontberingen en ellende, die sedert het begin van
de mensheid de wereldbevolking binnen de
grenzen hebben gehouden.
Bevolkingsgroei
In de vroege geschiedenis van de mensheid was
de bevolkingsgroei gemiddeld 0,02 tot 0,04
per jaar. Ongeveer in het begin van de Christe
lijke jaartelling steeg het jaarlijkse groeitempo
tot 0,1 °/o. Tegen het begin van de 19de eeuw
was het 0,3 °/o. Door de komst van de industriële
revolutie en de sterk verbeterde levensstandaard
ging het tempo snel omhoog, waardoor het thans
jaarlijks op meer dan 1% gesteld kan worden.
2650 calorieën
In de meeste van de onderbevolkte landen zou
de voedselproduktie zelfs thans al verdubbeld
moeten worden om te kunnen voldoen aan de
minimale eis van 2650 calorieën per dag (het
gemiddelde in de Verenigde Staten is 3200).
India, dat thans 400 miljoen mensen telt,
zal in de nabije toekomst jaarlijks met 5 miljoen
mensen toenemen. Zelfs als er, dank zij India's
5-jarenplan, in 1956 15 miljoen acres bebouw
baar land bijkomt, zal de toegenomen voedsel
produktie nauwelijks de bevolkingsgroei kun
nen bijhouden.
In Pakistan is de toeneming van de voedsel
produktie met 20 sedert de tweede wereld
oorlog eigenlijk al teniet gedaan door een meer
dan evenredige toeneming van de bevolking.
En thans is er 10 °/o minder voedsel per persoon
dan 15 jaar geleden.
In Mexico met zijn 25 miljoen mensen becijfert
men, dat men maximaal 50 miljoen zielen zal
kunnen voeden. Maar de bevolking groeit met
3,4 per jaar en met dit tempo zal de ge
vaarlijke grens binnen niet te veel jaren worden
overschreden.
Egypte, welks 23 miljoen mensen zijn samen
geperst op een smalle strook langs de Nijl, die
slechts 4 van het land vormt, streeft er naar
meer land te ontginnen. Maar zelfs als de be
bouwbare oppervlakte zou worden verdubbeld,
dan zou Egyptes kritieke toestand in de eerste
20 jaar wel wat gemakkelijker worden, maar
daarna wordt hij toch weer slechter.
Wat is het antwoord?
Wat kan daarom het antwoord op het probleem
zijn?
De meeste hoop heeft de mensheid op de ont
wikkeling van de wetenschap, waardoor het
mogelijk wordt algen en plankton uit de zee te
oogsten. Tot nu toe zijn de kosten echter een
uitermate groot bezwaar geweest.
Het antwoord zal misschien ook kunnen liggen
in een nog niet ontwikkeld gebruik van kern
energie, zelfs in de verovering van het lucht
ruim. Zo is onlangs op een internationale
studiebijeenkomst aan de universiteit van
Arizona meegedeeld, dat met behulp van zon-
energie, water en een paar gewone delfstoffen
op enorme schaal synthetische algen zouden
kunnen worden geproduceerd, welke proteïne
bevatten, die ook in melk en eieren zit. Voor
een wereld, die elk jaar meer overbevolkt en
hongerig wordt, is de wedloop om voedsel tege
lijkertijd een wedloop om in het leven te
blijven.
(„Newsweek", New York)
143
