de verschillende diensten overeenstemming be reikten over de interpretatie en de toepassing van de wet in Nederland. Enkele maanden ge leden werd algehele overeenstemming bereikt er thans zijn er, wat de toelating in Amerika betreft, praktisch geen moeilijkheden meer voor Nederlandse aspirant-emigranten. De tweede moeilijkheid was en is nog hard nekkiger van aard. De wet eist dat men een borgstelling heeft, hetzij van een individuele Amerikaanse burger, hetzij van een erkende particuliere organisatie zoals de Wereldraad van Kerken en andere, die hiervoor speciale diensten hebben. Het Italiaanse en Griekse programma onder deze wet zijn tot een groot succes geworden, omdat de Italiaanse en Griekse verenigingen in Amerika de benodigde borgstellingen zonder meer getekend hebben. Zulke organisaties bezit Nederland in de Ver enigde Staten niet, terwijl genoemde particu liere organisaties niet over de middelen be schikken om voor Nederlanders borgstellingen te geven. Voor iedere Nederlandse emigrant moet daarom een Amerikaans burger bereid gevonden worden persoonlijk borg te staan. Dat dit niet gemakkelijk is en de borgstellingen slechts zeer spaarzaam afkomen, is niet te ver wonderen. Tijdens de gesprekken, welke ik kort geleden met Amerikaanse regeringsinstanties en met deze particuliere organisaties had, werd uit voerig over enkele voorzieningen van gedachten gewisseld, welke het verkrijgen der borgstel lingen misschien kunnen vergemakkelijken. De Nederlandse regering heeft deze maatregelen thans in overweging en zal daarover op zeer korte termijn een beshssing nemen. Intussen heeft ook de Intergouvermentele com missie voor Europese Migratie in Genève een belangrijke steen bijgedragen tot verbetering van de stand van zaken. Tot nu toe moesten de particuliere organisaties in de Verenigde Staten hun we/kcaamheden ten behoeve van Nederlandse emigranten geheel gratis ver richten. De zojuist genoemde internationale organisatie heeft thans voorgesteld, dat zij voor deze werkzaamheden een vergoeding zal be talen. Daar deze steunverlening in wezen van Ame rikaanse oorsprong is, mogen wij hiervoor de Amerikaanse regering zowel als de internatio nale organisatie zeer erkentelijk zijn. Ook de grootste particuliere organisatie, de Wereldraad van Kerken, heeft zich bereid ver klaard een maatregel te treffen, welke de af wikkeling van het programma zal kunnen ver gemakkelijken. Al met al geloof ik, dat de omstandigheden voor hen, wier aanvraag nog lopende is, iets verbeterd zijn en dat de kans op een visum, nog gedurende de loop van dit jaar, toegenomen is. Hiermede wil ik niet zeggen, dat ik alle zorg over dit programma heb laten varen. Op voor waarde, dat er niet wederom een kink in de kabel komt, mag men mij gematigd optimist noemen. Thans zou ik degenen, die opgegeven hebben, dat zij zelf voor een borgstelling zouden kunnen zorgen, doch daarin niet of nog niet geslaagd zijn, in overweging willen geven zich met hun aanmeldingskantoor te verstaan. Er zijn voor hen twee mogelijkheden om assistentie te krijgen. De eerste mogelijkheid is, dat onze attaché in Washington tezamen met de dienst van het ministerie van arbeid met de toekomstige sponsor in verbinding treedt om de nodige papieren tijdig gereed te maken. Als men dit wenst, moet men dit via het aanmeldings kantoor aan de Nederlandse emigratiedienst opgeven. De tweede mogelijkheid is, dat men het zoeken naar een eigen sponsor staakt en zich alsnog ten spoedigste opgeeft voor het verkrijgen van een borgstelling door bemiddeling van de Wereldraad van Kerken, of een andere orga nisatie. Het aanmeldingskantoor kan u hier over inlichten. Ten slotte nog een woord tot hen, die nog van plan zijn zich aan te melden. Zoals ik reeds gezegd heb, ontvangt de Neder landse emigratiedienst ongeveer 100 aanmel dingen in de week. Het zal duidelijk zijn, dat, nu de wet 31 december van dit jaar eindigt en er nogal wat moeilijkheden verbonden zijn aan het verkrijgen van de benodigde borgstelling, het onmogelijk is hen, die zich later in het jaar melden, zelfs nog maar een kans te geven op het verkrijgen van een visum vóór de sluitings datum. Iedereen, die zich na 1 mei a.s. opgeeft voor migratie onder dit programma, zal er zich volkomen van bewust moeten zijn, dat hij slechts dan nog een kans maakt op een Ameri kaans visum, indien de mogelijkheid voor Nederlanders om onder deze wet te emigreren na 31 december zou blijven voortbestaan. Om trent deze verlenging kan niet de geringste zekerheid gegeven worden. 87

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1956 | | pagina 29