andb Veevoeder De omzet aan veevoeder bedroeg ruim 200 mil joen. Na de oorlog is de omzet telkenjaren met sprongen vooruit gegaan. Een omzetcijfer zo hoog als dat van het afgelopen boekjaar lag niet in de lijn der verwachtingen. De uitbreiding van de veestapel en de ongunstige weersomstandig- den (vroeg op stal, laat in de wei) hebben de omzet zeer gestimuleerd. Nimmer tevoren wer den zulke grote hoeveelheden buitenlandse granen door het Centraal Bureau aan de ver enigingen geleverd. Ook in eiwitrijke grond stoffen ging veel om. De omzet van het Centraal Bureau in binnenlandse granen en zaden nam met circa 25 toe. Deze omzetverhoging is mede te danken aan de in de laatste jaren ge dane investeringen ter vergroting van de op- slag-, drogings- en bewerkingscapaciteit der verenigingen. De algemene tendens van het prijsverloop van voederartikelen gedurende het seizoen was stijgende en daardoor gunstig voor degenen, die regelmatig hun behoeften op termijn dek ken. De financiële resultaten van de meeste aan- en verkoopverenigingen geven hiervan een weerspiegeling. Door zijn ligging mag de meest noordelijke landbouwstaat van de wereld zich jammer ge noeg niet over die belangstelling verheugen, welke hij verdient. Want niet alleen om zijn waterrijkdom vertoont het land van de duizend meren een sterke gelijkenis met ons land, maar ook in de agrarische structuur en zelfs in het coöperatiestreven van Finland op de post zegels staat Suomi, dat betekent moerasland gespeurt men zoveel vertrouwds, dat men ge neigd is de verschillen op de koop toe te nemen. Finland is een republiek, die negenmaal groter is dan Nederland, maar nog geen vier miljoen inwoners telt. In de loop der geschiedenis was het nu eens Zweeds, dan weer Russisch, maar het voerde toch een min of meer zelfstandig bestaan. Eerst als reactie op de krachtige russi- ficatiepogingen van het ineenstortende tsaren rijk kwam het land in 1917 tot een nationale zelfstandigheid. De laatste strijd van de Finnen tegen de Russen ligt ons nog vers in het geheugen. In het wrede spel van de grote politieke machten moest het land op 14 september 1944 een wapenstilstand sluiten onder voorwaarden, die uiterst zwaar waren. Afstand van drie provincies en herstel betalingen, die veel van zijn economische krachten vergden. Meer dan een tiende deel van de vruchtbaarste landbouwstreken, de houtrijkste wouden, de meest produktieve in dustrie en één derde van de opgewekte hydro- electrische energie ging in Russische handen over. Meer dan 400.000 mensen ruim één tiende van de totale bevolking moesten evacueren naar streken, waar de voedsel- en woningnood nog groter werden, dan zij al waren. Daarbij kwamen nog het verlies van de enige ijsvrije haven aan de Noordelijke IJszee, Petsamo, en van de Noordfinse nikkelmijnen, de overgave en evacuatie van het schiereiland Porkala, waardoor de Russen nog dichter bij de hoofdstad Helsinki kwamen te zitten. De mééste zorg voor het nakomen van de verplich tingen kostten de herstelbetalingen. Binnen zes jaren moesten de Finnen goederen leveren ter waarde van 300 miljoen dollars; één derde daarvan moest bestaan uit machines en metalen goederen, die het land nog nooit gefabriceerd had, omdat het eenvoudig niet over de nodige grondstoffen beschikte. Men was dus genood zaakt industrieën op te bouwen en dure mine ralen in het eveneens economisch ontwrichte buitenland aan te kopen en in te voeren. De steenkoolaankopen en -importen stuitten alleen al op zoveel moeilijkheden, dat aan export van hout niet te denken viel, omdat dit als brandstof gebruikt moest worden, al was het alleen maar om de eigen overgebleven industrieën gaande te houden. Toch is Finland zijn verplichtingen, zij het met enig respijt en mede dank zij de hulp van Zweden en de U.N.R.R.A., nagekomen. Welis waar heeft het land de Russische enclave in 1 het afgelopen jaar zien verdwijnen en plukt het thans de voordelen van een industrialisatie tegen wil en dank, maar het is de vraag of in de afzet van de industriële produkten niet een gevaar schuilt voor de economische zelfstandig heid, temeer tegenover een afnemend land als Rusland, dat Finland eigenlijk de Marshallhulp ontzegde. Het is goed dit alles te releveren, wanneer we de Finse landbouw en in het bijzonder het Finse landbouwkredietwezen nader willen bezien. Groots is de natuurpracht van de ontelbare kleine en grote meren. In het westen treft men 32

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1956 | | pagina 8