voor Nieuw-Zeeland sterk afnemen. In het
begin van 1955 ter gelegenheid van het bezoek
van minister Suurhoff, toonde de Nieuwzee-
landse regering weer een grotere bereidheid tot
toelating van Nederlanders. Het toen afge
sproken streefcijfer van 2 a 3000 is echter
in 1955 niet bereikt. Eerst langzaam aan
zal het vertrouwen van de aanstaande emi
grant in een wat gemakkelijker emigratie naar
dit land terugkeren. Naast een vergemakke
lijking van de toelating, bleek ook de Nieuw-
zeelandse regering bereid tot het dragen van
een deel van de emigratiekosten. Hierdoor kon
de emigratie naar Nieuw-Zeeland op een zelfde
basis gesteld worden als die naar Australië en
is voor de emigranten dus goedkoper geworden.
De emigratie naar Zuid-Afrika liep in dit jaar
iets terug. In 1955 werd een vertrekcijfer be
reikt van plus minus 2850 personen tegen ruim
3200 in 1954. Tengevolge van zijn sociale op
bouw heeft Zuid-Afrika vrijwel uitsluitend be
hoefte aan geschoolde krachten. Deze specifieke
omstandigheid beperkt het jaarlijkse emigratie
niveau tot slechts enkele duizenden.
Ook het aantal emigranten, dat dit jaar naar
Brazilië vertrok, liep enigszins terug. In 1955
hebben 425 personen zich in dit land gevestigd,
terwijl het cijfer van 1954 578 bedroeg. Naar
Brazilië zullen ook wel in de komende jaren
niet meer dan enkele honderden Nederlanders
vertrekken. Enerzijds zijn dit emigranten, die
de daar gevestigde Nederlandse landbouw
kolonies Ribeirao en Castrolanda gaan verster
ken, anderzijds industriële werkers. Vooral wat
deze laatste groep betreft, moeten hoge eisen
bij de selectie worden gesteld, in het bijzonder
ten aanzien van de kennis van de Portugese
taal.
Het aantal personen dat naar Rhodesia ver
trok, is belangrijk hoger dan het aantal in
1954. In 1954 vestigden zich 140 emigranten
in dit jonge land en in 1955 bedraagt dit aantal
425. De emigratiemogelijkheden naar Rhodesia
breiden zich gestadig uit. Bijzondere vermelding
verdient de afsluiting van een migratie-accoord
tussen Nederland en de Federatie van Rhodesia
en Nyasaland in het einde van 1955.
Alle voorbereidende werkzaamheden voor de
selectie voor emigratie naar de Federatie zijn
toevertrouwd aan de Nederlandse Emigratie-
dienst. De emigratieprocedure werd belangrijk
vereenvoudigd en de regering van de Federatie
draagt thans in de emigratiekosten bij. Hier
door kon de aan de emigranten toe te kennen
subsidie vergroot worden. Met vertrouwen kan
de ontwikkeling van de Nederlandse emigratie
naar de Federatie van Rhodesia en Nyasaland
tegemoet worden gezien.
In het begin van mijn uiteenzetting maakte ik
reeds melding van het feit, dat de uitvoering
van het Special Migration Program dit jaar
niet aan de verwachtingen beantwoordde. Hier
door bleef het emigratiecijfer wat de Ver
enigde Staten van Amerika betreft, ver bij de
mogelijkheden ten achter.
In 1954 vertrokken naar de Verenigde Staten
ruim 2700 personen en in 1955 ongeveer 4000.
De mogelijkheden van emigratie naar de
United States, krachtens de 2 jaar geleden tot
stand gekomen Refugee Relief Act, zijn tot nu
toe teleurstellend geweest. De uitvoering van
deze wet was en is de voortdurende zorg van
het Nederlandse emigratie-apparaat, vooral
daar vele Nederlanders aanvragen tot emi
gratie binnen dit bijzondere quotum indienden.
In twee jaar tijds en wel tot 31 december 1956,
zouden 17.000 Nederlanders, boven het normale
jaarquotum van 3.000, kunnen emigreren.
Aanvankelijk waren het vooral de moeilijk
heden van de interpretatie van de Refugee
Relief Act, die de uitvoering daarvan in de
weg stonden. Deze formele bezwaren konden
eerst betrekkelijk kort geleden geheel uit de
weg worden geruimd, doch inmiddels bleek,
dat de vervulling van één der belangrijkste
voorwaarden bij deze emigratie op grote
moeilijkheden stuitte. De emigratie krachtens
de Refugee Relief Act kan immers eerst tot
stand worden gebracht indien een Amerikaans
staatsburger zich drievoudig garant stelt en wel
voor het feit, dat een werkkring voor de bin
nenkomende gevonden is, dat huisvesting aan
wezig zal zijn en dat betrokkene niet ten laste
van de Amerikaanse publieke kas zal komen.
De Amerikaanse maatschappelijke organisaties,
die bij deze wet erkend werden om bij het ver
krijgen van deze garanties te bemiddelen, de
z.g. voluntary agencies, verklaarden zich des
tijds ten volle bereid al het mogelijke te doen
om dit speciale migratie programma voor
Nederland tot een succes te maken.
Helaas was het aantal binnenkomende assu-
rances tot nu toe zeer onbevredigend. Wel kan
worden geconstateerd, dat een toenemende
activiteit op dit gebied ontwikkeld wordt, doch
er zal rekening mede moeten worden gehouden,
dat het gewenste aantal assurances niet zal
worden bereikt. Het is zeer te hopen, dat 1956
in dit opzicht meer licht zal brengen, zodat het
Special Migration Program vóór het einde van
het volgende jaar althans een gedeeltelijk
succes zal zijn.
55
