meningvuldigingsfactor 3. Wanneer dus het
belastingbedrag over het voorafgaande jaar
300,was dan moet men bij emigratie naar
Canada zelf betalen 3 x 300,is 900,
Dit geldt dus ook weer voor het gehele gezin.
Ook hierbij zijn de kosten van het vervoer in
Canada en het landingsgeld inbegrepen.
Men zal begrijpen dat het niet mogelijk is alle
landen en de daarop van toepassing zijnde fac
toren te bespreken. De aanmeldingskantoren
beschikken over alle gegevens zodat men daar
ook alle inlichtingen kan krijgen.
Een belangrijk punt is, dat vroeger de afstand
tussen Nederland en het immigratieland een
belangrijke rol speelde. Voor iemand die de reis
zelf moet betalen was het soms niet mogelijk om
naar Australië te gaan omdat die reis 2 x zo
duur is als bv. naar Canada. Daarom was het
zo, dat men vaak niet emigreerde naar het land
waar men in verband met zijn aanleg en
karaktereigenschappen de beste mogelijkheden
had, maar naar het land dat men met de minste
kosten kan bereiken. Deze minder gewenste
situatie is met het nieuwe stelsel weggewerkt.
Bij de normen volgens het nieuwe stelsel is nl.
een maximumbedrag vastgesteld dat geldt voor
de eigen bijdrage van de emigrant. Dit bedrag
is nooit meer dan 900,per persoon. Nu is
vastgesteld dat, onverschillig waar iemand
heengaat, hij nooit meer dan 900,— per per
soon hoeft bij te dragen.
Een gezin bestaat uit 4 volwassenen en men wil
emigreren naar Australië. Het belastingbedrag
is zo hoog dat men bij vermenigvuldiging met
een van de factoren, die zoeven werden ge
noemd, uitkomt op 5.000,Dan betaalt men
bij emigratie naar Australië toch niet meer dan
4 x 900,Dat is dus het aantal gezinsleden
maal het maximumbedag van 900,Hier
mee is bereikt dat men zich bij de keuze van
het emigratieland kan laten leiden door de
vraag waar de beste kansen liggen.
Er is ook een minimum vastgesteld. Voor een
gezin is dit minimum 100,en voor een vrij
gezel j 150,Nu moet men er wel om denken
dat de minimumbedragen gelden voor het ge
hele gezin maar dat de maximumbedragen
gelden per persoon.
Vaak wordt gevraagd wat er nu allemaal in die
bijslag is begrepen. Men zal begrepen hebben,
dat wanneer de eigen bijdrage bij emigratie
naar Australië 450, is, dat heel wat minder
is dan de werkelijke kosten. De Nederlandse
regering past dus in samenwerking met het
immigratieland en met het Internationale
Comité in Genève het ontbrekende bij. Hierbij
is uitgegaan van de kosten op een normaal
344
emigrantenschip. Wanneer men in een luxe-hut
zou willen reizen, dan zal men begrijpen dat
men dat verschil zelf zal moeten bijpassen.
Verder wordt een bijslag gegeven voor het
boordgeld. Het boordgeld is bestemd om ge
durende de reis allerlei kleine dingen te kopen,
zoals verversingen, sigaretten, enz. Ook is daar
bij inbegrepen het vervoer in het land van be
stemming; en tenslotte krijgt men een bepaald
bedrag aan landingsgeld om de eerste kosten in
het land van bestemming te kunnen bestrijden.
Dit alles is dus in de bijslag inbegrepen. Niet
inbegrepen zijn de kosten, die men moet maken
vóór het vertrek. Dat zijn dus de kosten van
paspoorten, röntgenfoto's, verpakking van de
bagage, de reis naar Den Haag, voor de keu
ring, enz. Deze kosten, de aanloopkosten,
moeten geheel uit eigen middelen worden be
streden. Wanneer men dat niet kan, is het in
vele gevallen mogelijk hiervoor de hulp te
krijgen van de Gemeentelijke Dienst voor
Sociale Zaken in de plaats van inwoning.
Dan tot slot nog een belangrijk punt. De nieuwe
regeling is per 1 April ingegaan en men zal
begrijpen dat het niet mogelijk was om nu maar
tegen iedereen te zeggen „Deze nieuwe rege
ling is ook zonder meer op U van toepassing".
Er waren een aantal gevallen, die op zo korte
termijn niet in staat waren een eigen bijdrage
te leveren op grond van de nieuwe regeling.
Daarom is er tijdelijk een overgangsregeling,
waardoor het mogelijk is, wanneer men be
paalde moeilijkheden heeft, een eigen bijdrage
vast te stellen, die overeenkomt met de omstan
digheden. Van geval tot geval kan volgens deze
overgangsregeling bekeken worden, in hoeverre
deze nieuwe regeling onbillijk zou werken. Dit
geldt dus voor mensen, die al vóór 1 April
emigratie hadden aangevraagd en zich nog
helemaal hadden ingesteld op de oude regeling.
Ter voorkoming van misverstand wordt er uit
drukkelijk op gewezen, dat deze overgangs
regeling onherroepelijk op 1 Juli j.1. is
afgelopen.
Hoe maken tle Nederlandse emigranten het
in Nieuw-Zeeland?
De heer Ir. J. Roberts, die in Nieuw-Zeeland
als emigratie-attaché heeft gewerkt en op door
reis naar Brazilië enkele weken in Nederland
vertoefde, vertelde omtrent de Nederlandse
emigranten in Nieuw-Zeeland het volgende
Het gaat de mensen in het algemeen zeer goed;
er is natuurlijk een kleinere groep, die het iets
minder goed gaat en een kleine groep die het
meer dan uitstekend gaat. Het is een feit dat
als geheel de materiële omstandigheden van
