den gedaan. In de eerste plaats is aandacht ge schonken aan de vraagstukken, die met het ruilen van producten op eenvoudige wijze samen hangen. De meer ingewikkelde vraagstukken zijn buiten beschouwing gebleven, al zijn zij soms wel even aangeduid. Uiteraard is het boekje geen leerboek over economie; dit zou in 72 bladzijden niet moge lijk zijn. Maar het kan goede diensten bewijzen bij het zetten van de eerste stappen op het pad der economie en hen, die later verder willen studeren, op weg helpen. Zij hebben met de lezing en doorwerking van het boekje, zoals de schrijver het aan het slct heel typerend zegt, nog niet anders gedaan dan „aan de ruif gesnuf feld". Het heeft hen vertrouwd gemaakt met enkele eenvoudige grondbegrippen en uitdruk kingen op economisch gebied. Emigratie-mededelingen Een gezelschap Nederlandse journalisten heeft in de afgelopen weken een bezoek gebracht aan Australië. Eén van de deelnemers aan deze reis (de redacteur van het A.N.P.) vertelt het vol gende van zijn indrukken: Tijdens onze reis door Australië hebben wij enorme afstanden afgelegd, naar schatting zo ongeveer 20.000 km. Toch hebben wij maar een klein gedeelte van Australië gezien. Wij hebben in die zes weken zeer veel immi granten gesproken. Het is moeilijk te zeggen hoeveel, maar enige duizenden landgenoten heb ben wij zeker ontmoet en gesproken. Onze algemene indruk is, dat de Nederlanders in Australië het voor het grootste deel goed ma ken, zeer zeker materieel. Australië is ongetwij feld voor veel emigranten het land van de toe komst. Maar niet iedereen is in staat er die toekomst te vinden. Bij onze goed geleide emi gratie blijft het daarom toch nog altijd een kwestie van het individu. Bij elke emigratie, ook naar Australië, wordt zeer veel van de persoon en van het gezin geëist en in dit geval wijs ik in het bijzonder op de vrouw. Het eerste jaag dat men in Australië is, zal men vaak een harde, een zeer harde dobber hebben. Maar de moge lijkheden zijn er zeker aanwezig. Wij hebben in tal van gevallen gezien hoe flinke karaktervolle Nederlanders buitengewone prestaties hebben geleverd, hoe zij 11a een hard jaar gekomen zijn tot een gedeeltelijke opbouw van hun eigen hui In het algemeen mag ik dus zeggen, dat wel 90 van de Nederlanders, die wij daar hebben aangetroffen, het materieel goed maakt. Ten behoeve van hen, die zich er voor interes seren, laten wij hier tot slot de titels van de verschillende hoofdstukken volgeninleiding, de kern van de zaak, als twee ruilenwe gaan naar de markt, vrije concurrentie, terug naar de werkelijkheid, er zijn nog meer markt vormen, er wordt ingegrepen, de olie van ons economisch mechanisme, soorten geld, de waarde van het geld, waardeveranderingen van het geld en actieve conjunctuurpolitiek. Beide uitgaven zijn in zakformaat, zodat ze gemakkelijk naar de discussie-avonden kunnen worden meegenomen. De boekjes zijn verkrijgbaar bij de Goedhart- Stichting, Hoofdstraat 28, De Steeg (Gld.) en kotsen respectievelijk 1,25 en ƒ1,75. De post rekening van de Stichting is 346577. De omgang met de Australiërs is niet slecht. Er zijn veel Nederlanders, die op een prettige en goede manier met de Australiërs weten om te gaan. In verschillende plaatsen zijn „Good Neigh- bour Councils" (goede nabuurschapsraden), waarin talrijke organisaties en verenigingen vertegenwoordigd zijn om de individuele emi grant te helpen. Ik voor mij geloof dat met het arriveren in Australië en het vinden van een werk kring aldaar, een belangrijke phase voor de emigrant aanbreekt, de phase van zich aan passen bij en één geheel worden met het Australische leven. Dit is ook weer een zeer persoonlijke kwestie en die zal door de be trokkenen onderling opgelost moeten worden. De Australiërs zelf, in het verenigingsleven en in kleine gemeenschappen, in steden en in dor pen, werken er actief toe mee om tot een goede samenleving te komen. In hoeverre dit op het ogenblik al succes heeft, kan men nu nog niet zeggen. Ik geloof, dat men eerst na de eerste generatie zal kunnen zien tot welke resultaten het zich inleven in Au tralië heeft geleid. Het komt dus in het kort hierop neer, dat de Nederlander, die werkelijk geschikt is als emi grant, die energiek is en doorzettingsvermogen heeft, in Australië zeker een kans heeft om er een goede toekomst op te bouwen. Maar de emigrant, die geleid" wordt, die vaak door onze regering wordt gesubsidieerd, moet er wel dege lijk rekening mee houden, dat eenmaal aan land gekomen er geen gespreid bedje voor hem klaar staat en dat hij, evenals in ons land. met zijn beide handen zal moeten werken en flink zal moeten werken om zich een bestaan te veroveren. Indrukken van een reportagereis naar Australië 1 72

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1954 | | pagina 29