Emigratie naar Rhodesia De Commissaris voor de Emigratie, de heer mr. ir. B. W. Haveman, maakte een reis naar Rhodesia. Uit zijn reisindrukken noteerden wij enkele vermeldenswaardigheden. Ik heb, aldus de heer Haveman, het voorrecht gehad 14 dagen door te brengen in Noord- en Zuid-Rhodesia. Wie de kaart van Afrika voor zich heeft, ziet dat beide Rhodesia's aan alle kanten omsloten zijn door andere landen. Rho desia grenst niet aan de zee. Ten Noorden ervan ligt Tanganyika, ten Westen ervan de Belgische Congo en Zuid-West-Afrika, de vroegere Duitse kolonie, die thans een onderdeel uitmaakt van de Unie van Zuid-Afrika. Aan de zuidkant ligt de Unie van Zuid-Afrika en oostelijk wordt het begrensd door Mozambi que, een Portugese kolonie. Het land heeft een uitzonderlijk goed klimaat: overdag behoorlijk van temperatuur, 's nachts koel. Slechts 2 maanden in het jaar, in Novem ber en December, is het klimaat heet te noemen. Degene, die beweert, dat Rhodesia het land met het gezondste en het beste klimaat ter wereld is, zo zegt de heer Haveman, zal door mij niet wor den tegengesproken. Noord- en Zuid-Rhodesia zijn sinds kort tot één staat samengevoegd. Door het gehele land heen worden in de bodem mineralen gevonden. Bo vendien wordt er tabak verbouwd. De mijnen vormen wel de voornaamste bedrijfstak. De lenen zijn zeer hoog, de huisvesting is prima verzorgd, ook sociale voorzieningen en ontspan ningsmogelijkheden zijn voortreffelijk. Opgrond van deze omstandigheden kunnen de treinen zonder enige moeite alle arbeidskrachten verkrij gen, die zij nodig hebben. Van de omstandig heden bij de kopermijnen gaat een enorme in vloed uit op de arbeidsvoorwaarden en levens omstandigheden van de arbeiders in de andere bedrijfstakken. Ook deze laatste bieden over het algemeen zeer uitstekende voorwaarden aan. Rhodesia telt 200.000 bewoners, uit Europa afkomstig. Nergens ter wereld heb ik, deelt mr. Haveman mede, zulk een prettige samenleving ontmoet als in dit land. Er heerst een onderlinge collegialiteit, teamgeest, of hoe men dit wil noe men, welke men slechts zelden aantreft. Het behoort tot de goede stijl, dat men zich elkanders lot aantrekt en elkander helpt om zich thuis te voelen en het goed te maken. Men is zeer sportief in het onderlinge gedrag en dit maakt het tot een genoegen om in Rho desia te leven. Misschien is het wel uit deze omstandigheid te verklaren, dat Rhodesia het land is waar men vrijwel niet hoort van span ningen tussen zwart en blank. Ir. Haveman heeft zich in Rhodesia afgevraagd of Nederlanders daar welkom zullen worden geheten. Het antwoord daarop van alle kanten van zeer hoog tot laag luidde bevestigend en wel omdat men door de enkele honderden Neder landse emigranten, die er al in Rhodesia zijn, ervaren heeft, dat de Nederlanders komen om zich blijvend te vestigen en zich een toekomst op te bouwen. Vele andere nationaliteiten zijn geneigd naar Rhodesia te komen en dit land nog als een soort kolonie te beschouwen, waar men spoedig rijk kan worden om daarna weer te vertrekken. En juist voor de opbouw van hun land hebben de Rhodesiërs blijvers nodig. Van daar dat men aan Nederland=e emigranten in het algemeen de voorkeur geeft. De heer Haveman heeft in Rhodesia ook ge sproken over de mogeDkheden voor landbou wers. Wat dit betreft zijn er wel bepaalde toe komstmogelijkheden, doch het zal nog enige tijd vergen voordat een grondslag voor een agra risch immigratie-programma gelegd is. Voor mensen met een bijzondere agrarische opleiding, waarbij gedacht wordt aan de leerlin gen van de school voor tropische landbouw in Deventer, is in de tabaksplantages en wellicht ook in andere sectoren een goede toekomst te vinden. Vooral wanneer zij betrekkelijk jong naar dit land g-aan om in de bestaande bedriiven de nodige praktische ervaring on te doen. Het zelfde geldt voor Wageninger=. Ook voor Delf tenaren en M.T.S.-ers biedt Rhodesia perspec tieven. Rhodesia, aldus de heer Haveman, is een land van de toekomst. Emigratiemogelijkheden voor landbouwers De heer T. Cnossen, directeur van de Chr. Emi gratie Centrale, is dezer dagen teruggekeerd van een reis door Australië, Canada en Nieuw- Zeeland en zegt hierover: In Australië kunnen onze mensen gewoon in loondienst beginnen en daar verdienen ze onge veer 10 Australische ponden, vrij huis. emolu menten, vervoer. Ze krijgen in Australië echter niet zo gemakkelijk een bedrijf als in Canada. De oorzaak hiervan is dat er in dit land, waar trog millioenen acres land braak liggen en nog ontwikkeld en ontgonnen moeten worden, eigen- Uk een gebrek aan goede weilanden bestaat. Wat Nieuw-Zeeland betreft, hier ligt het iets anders, omdat de boerderij in Nieuw-Zeeland veel sterker dan in Australië een veehouderi j - 173

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1954 | | pagina 28