Door cle financiële dool hol
die geacht kunnen worden iedere situatie mees
ter te worden. Dit is natuurlijk niet het geval.
Dit kan pas blijken wanneer onverhoopt de on
gunst der tijden in volle zwaarte op ons zou
vallen. Dan zou nog eens de netelige vraag aan
de orde kunnen komen of we onze krachten
weer moeten beproeven op scherp gecontro
leerde productieregelingen, zoals we dat al eer
der gedaan hebben. Dat zal het geval zijn als
de prijzen ineenstorten en de afzet grote offers
gaat kosten, zoals dit in de dertiger jaren
het geval was. Men moet vurig hopen dat
we voor die toestand niet weer komen te
staan. Dan hangt goeddeels af van buiten
landse omstandigheden. Zelf kunnen we er
in zoverre wat aan doen, dat we trachten iedere
verstarring in de productie van de Nederlandse
landbouw te vermijden en dat we ons er op toe
leggen vooral datgene voort te brengen wat de
markt vraagt. We zullen er niet tegenop moeten
zien de invloed van de wereldmarkt op onze
landbouw voelbaar te doen zijn. Niets is ge
vaarlijker dan het contact met de wereldmarkt
te verliezen.
Het is ondertussen even gevaarlijk voor onze
landbouw om zonder meer direct te worden
blootgesteld aan de golven der wereldconjunc
tuur. Dat zou grote narigheden kunnen geven.
Blijvende veranderingen in afzetmogelijkheden
zullen echtei onderkend en gevoeld moeten
worden. Onze landbouw kan zich daaraan niet
onttrekken, evenmin als andere bedrijfstakken.
Men vindt deze gedachten geformuleerd in het
rapport, dat enige jaren geleden aan de Stich
ting voor de Landbouw is uitgebracht door de
commissie-Minderhoud. Het vermoeden ligt
ooi de hand,, dat de regering, als zij zich wat
i agei gaat uitdrukken over de wijze waarop
zij de grondslagen van haar landbouwpolitiek
(zie de geijkte formule) denkt te handhaven,
gedreven wordt door de vrees voor verstar
ring. Zitten we nu al niet met een roggepro-
bleem
Wij zouden dit opstel kunnen beëindigen met
te stellen, dat ten slotte de integratie van de
Europese landbouw de oplossing van de moei
lijkheden zal brengen. Dit begint echter lang
zamerhand op een dooddoener te lijken en
daarom doen we beter de integratie er buiten
te laten. Aanleiding tot deze uiteenzetting was
ten slotte de boodschap, die president Eisen-
hower dezer dagen tot het Amerikaanse Con
gres heeft gericht over zijn plannen tot wijzi
ging van de landbouwpolitiek. In Amerika is de
zaak vastgelopen. Relatief hoge garantieprijzen
hebben tot vorming van enorme voorraden
agrarische producten in handen van de rege
ring geleid. Zij moeten nu gespreid worden en
de wereld wacht in spanning af wat er zal
gebeuren. Het is haast ondenkbaar, dat er niet
een of andere narigheid gebeurt als de Ameri
kanen hun surplus van 130.000 ton boter gaan
afzetten.
De president heeft nu aangekondigd, dat hij
voornemens is een grotere soepelheid in de land
bouwpolitiek te brengen. De bedoeling is met
de garantieprijzen zó te manipuleren, dat zij de
afzet der producten niet langer in de weg staan.
Hoe logisch dit klinkt, het onthaal van deze
voornemens is niet gunstig en het is zeer de
vraag of zij de instemming van het Congres
zullen krijgen.
AA ij laten verder de Amerikaanse politiek rus
ten. Er is een schip gestrand, liet is een baken
in zee.
I)e liquiditeit in het bankwezen
AA ij vestigen er de aandacht van onze lezers op,
dat de schrijver van onderstaand artikel daarbij
allereerst het oog heeft gehad op de algemene
banken. Dit wil niet zeggen, dat de richtlijnen,
getrokken ten aanzien van de liquiditeit in het
bankwezen, ook niet voor andere dan de alge
mene banken zouden gelden, maar met betrek
king tot de landbouwcrediet- of boerenleenban
ken dienen toch ook nog andere maatstaven te
worden aangelegd bij beoordeling van de liqui
diteit, omdat laatstgenoemde banken een twee
ledig karakter dragen, nl. spaarbank en crediet-
bank.
Bij lezing van onderstaand artikel, dat op het
onderwerp van de liquiditeit een helder licht laat
vallen, dient men het hierboven opgemerkte wel
te bedenken.
De belangrijkste eis, die men aan een bank moet
stellen, is ongetwijfeld, dat zij te allen tijde
liquide moet zijn. Hieronder wordt verstaan,
dat een bank op elk willekeurig ogenblik moet
kunnen voldoen aan opvragingen, waarvan zij
de juiste omvang nimmer kan voorzien. Zou de
leiding ener bank een zodanige bedrijfspolitiek
voeren, dat zij op een bepaald ogenblik zou vast
lopen door een rekeninghouder niet onmiddellijk
op eerste aanvraag liet bedrag te kunnen ver-
182
