Hierbij onderzoekt de Grondkamer 1) of de tegenprestatie niet uitgaat boven de prijs, vastgesteld aan de hand van de door haar gestelde normen 2) of de overdracht zou leiden tot naar het oordeel der Grondkamer ongewenste gevol gen, met betrekking tot de verkaveling, de bedrij fsgrootte, ligging ten opzichte van de gebouwen, enz. 3) of er als de aspirant-koper een ander dan de pachter is ernstige redenen zijn, om welke de pachter niet in de gelegenheid is gesteld, tegen de hoogst toelaatbare prijs te kopen. (Als ernstige reden wordt steeds beschouwd, dat de koper is de echtgenoot, een bloed- of aanverwant in de rechte- of in de zijlijn tot en met de tweede graad, of een pleegkind van de verkoper, dan wel de Staat,, gemeente of waterschap. Ook kan de pachter niet kopen als hij naar het oordeel van de Grondkamer een slecht landgebruiker is). De Grondkamer kan de overeenkomst goed keuren, wijzigingen voorstellen of, als partijen deze wijzigingen niet wensen te accepteren, haar goedkeuring onthouden. Partijen kunnen in beroep gaan bij de Centrale Grondkamer te Arnhem. De pachter eveneens. De goedkeuring van de Grondkamer is niet ver eist voor overdracht tussen echtgenoten en bloed- en aanverwanten in de rechte lijn, terwijl ook voor de toedeling van land uit een onver deeldheid aan een der deelgerechtigden in het algemeen geen goedkeuring nodig is. Overgang- van land wegens erfopvolging valt buiten de wet. Voor verkoop in het openbaar moet de Grond kamer verlof verlenen. Zij verleent dit verlof, tenzij de verkoop zou leiden tot naar het oordeel der Grondkamer ongewenste gevolgen, als hier boven reeds vermeld onder 2). Betreft het echter een verkoop krachtens wets bepaling (b.v. openbare verkoop van tot een boedel behorend land, als er minderjarigen in gerechtigd zijn) of betreft het een executoriale verkoop of een verkoop krachtens art. 1223 B.W., dan verleent de Grondkamer het verlof zonder nader onderzoek naar de onder 2) ver melde gevolgen. Tegelijk met het verlof stelt de Grondkamer tevens de maximumprijs vast, welke in de vei- lingsvoorwaarden moet worden vermeld. Zijn er ter verkoop meerdere gegadigden die voor de maximumprijs willen kopen en behoort de pachter daartoe, dan heeft deze voorkeur en wordt het land hem dus toegewezen,, tenzij hij naar het oordeel der Grondkamer een slecht landgebruiker is. Overigens geschiedt de toewijzing bij loting. oor dat echter tot loting wordt overgegaan moet de Grondkamer eerst nog beoordelen, of er onder de gegadigden soms zijn, die van de loting moeten worden uitgesloten, wegens het feit, dat, als zij het land zouden krijgen, onge wenste gevolgen (zie hierboven onder 2)) zou den optreden. Behoort het land tot een onverdeeldheid, dan zijn de medegerechtigden in 't algemeen niet aan de maximumprijs gebonden. Zoals bij alle onroerende goederen, gaat de eigendom tenslotte over door de overschrijving- van de koopacte of het proces-verbaal van vei ling in de openbare registers ten hypotheek- kantore. De wet bepaalt uitdrukkelijk, dat,, als die over schrijving- eenmaal heeft plaats gehad, de nie tigheid van de koop niet meer kan worden in geroepen wegens het niet in achtnemen van de bepalingen der onderhavige wet. Het ontbreken van een dergelijke bepaling heeft in het verleden aanleiding gegeven tot onzeker heid. Op dit punt is thans gelukkig klaarheid gekomen. Geenszins is dit het geval op een ander punt, nl. of de koper de eventueel betaalde „zwarte" kop der koopprijs van de verkoper kan terug vorderen. In het oorspronkelijke ontwerp was deze mogelijkheid opgenomen gedurende 1 jaar na de overschrijving. In de Tweede Kamer deed deze bepaling een storm van verontwaardiging opgaan. Men was terecht van mening, dat dit een im morele bepaling was, die kwade praktijken aan kopers zijde in de hand werkten. De koper kon immers rustig meer betalen, dan wettelijk was toegestaan daar hij het later toch terug kon vorderen. Hij kon zelfs de transactie met dit plan voor ogen aangaan. De koopover eenkomst zelve bleef immers krachtens uitdruk kelijke wetsbepaling van kracht, zodat deze sanctie slechts de verkoper zou treffen. (Over de strafrechtelijke sanctie op overtredingen spreken wij hier niet). Die terugvorderingsbepaling is dan ook ver vallen. Maar daarmede is toch juristen zijn vervelend de vraag of de koper de zwarte Onderhandse overdracht Openbare verkoop 192 Gevolgen van overtredingen

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1954 | | pagina 16