les omvattende samenwerking niet kan worden
verkregen.
Aangezien het er naar uitziet, dat het doel, dat
in eerste aanleg bereikt kan worden, beperkt
is, zullen we goed in het oog moeten houden
hoe de positie van de samenwerkende landen
wordt tegenover de landen, die buiten de inte
gratie blijven. Zou de samenwerking tot de zes
Schumann-landen beperkt blijven, dan wordt
de verhouding tot b.v. Groot-Brittannië en de
Scandinavische landen van veel belang. Neder
land zal ervoor moeten oppassen, dat het niet
wordt opgesloten in een continentale samen
werking met een hoog kostenpeil. Het is reeds
nu de schaduwzijde van de Kolen- en Staal
gemeenschap, dat de kolenprijzen in ons land
een stijging zullen ondergaan.
Hoe staat het met de Benelux?
Benelux komt intussen niet verder. Aan het
verlangen van België om op korte termijn het
loonpeil in Nederland tot het Belgische niveau
op te heffen, kan bezwaarlijk worden tegemoet
gekomen. Het ziet er helaas naar uit, dat het
Benelux-schip op de loonklip gestrand is en
niet vlot kan komen.
Prof. Verrijn Stuart heeft dezer dagen de fei
ten nog eens duidelijk in het licht gesteld. Voor
de oorlog was Nederland een rijker land dan
België. Ons loonniveau lag 25 a 30 boven
dat van onze Zuiderburen. Na de oorlog is
hierin een radicale verandering gekomen. Wij
konden ons geen hoog loonpeil veroorloven
wij moesten wegens de toestand, waarin ons
land uit de jaren van de bezetting te voorschijn
kwam, de tering naar de nering zetten. Plet ge
volg was, dat in 1948 het Belgische loonpeil
20 a 25 °/o hoger lag dan in Nederland. De
klachten van Belgische kant tegen het Neder
landse loonpeil komen voornamelijk van be
paalde industrieën als textiel, meubelen, schoe
nen en sigaren, die zich bedreigd voelen en daar
om de krachtigste oppositie voeren tegen de
Benelux-gedachte zolang het loonverschil niet
is opgeheven.
Zijn de Belgische eisen gemotiveerd? Naar de
mening van prof. Verrijn Stuart is dat niet het
geval. Er is geen sprake van „loondumping"
door Nederland. De loonpolitiek van Nederland
na de oorlog is rechtvaardig en juist geweest.
Immers voor ons was het grote gevaar, dat wij
in de inflatiespiraal zouden geraken. Hierbij
moest loonbeheersing worden toegepast. Deze
politiek heeft succes gehad. Wij hadden haar
niet kunnen missen, anders zouden wij slechte
Benelux-partners geweest zijn. Benelux kan
alleen gevormd worden uit gezonde onderdelen
Indien wij thans tot een algemene verheffing
van het loonpeil zouden overgaan, zouden wij
in nieuwe betalingsbalansmoeilijkheden gera
ken. Deze eis is daarom niet aanvaardbaar.
Reeds thans is bij ons de werkloosheid groter
dan in België.
Is er dan niets te doen om de Belgen tegemoet
te komen? Huurverhoging met looncompensa-
tie zal iets aan hun wensen tegemoet komen.
Maar bepaalde sectoren van het Belgische be
drijfsleven zullen moeten bedenken, dat geen
integratie mogelijk is, zonder dat sommige
kringen daarvan nadeel ondervinden.
De spreker zei ten slotteWij bevinden ons in
een crisisphase van de groei van het geheel
Benelux biedt echter voor overgrote delen van
het bedrijfsleven in beide landen zo grote voor
delen, dat zij die nooit in de waagschaal zullen
stellen. Men mag niet pessimistisch zijn. De
moeilijkheden zullen overwonnen worden
Toch groeit er iets
Met dit bemoedigende woord zullen wij beslui
ten. Ondanks alle bezwaren groeit er iets als
een gemeenchapsgedachte tussen de volkeren
van de Westerse wereld. Is niet de grote be
wogenheid in alle landen over de ramp, die ons
land heeft getroffen, daarvan een bewijs? De
manier, waarop deze bewogenheid in daden van
praktische hulp wordt omgezet, rechtvaardigt
de conclusie, dat grote noden als een gemeen
schappelijke zaak worden gezien.
De blijvende vormen van samenwerking op
economisch, politiek en militair terrein, die zo
moeizaam tot stand komen, hebben in eerste
aanleg de bedoeling de voorwaarden te schep
pen om een heel groot gevaar het hoofd te bie
den; het gaat erom de bedreiging van de Wes
terse samenleving te weerstaan. Het gevaar is
reëel genoeg en groot genoeg om de bezwaren,
die hier en daar worden gevoeld, niet te laten
overwegen.
170