renleenbank te Ruurlo een kadastraal nauwkeu
rige kaart van de omgeving uit, waarop zelfs
iedere boer zijn hoeve kan terugvinden. De
uitgave vond reeds voor de oorlog plaats, maar
heeft nog steeds belangstelling, waarvan herdruk
het gevolg was.
Door Elseviers Weekblad werd een interview
met de heer Groen, de nieuwe directeur van de
Rijkspostspaarbank, gepubliceerd.
Hierin werd o.a. medegedeeld, dat de propa
ganda voor het sparen per postgiro goede resul
taten heeft gehad. Door middel van automa
tische overschrijvingen zijn er thans 19.000
rekeninghouders, die regelmatig sparen, na hier
voor éénmaal een opdracht te hebben gegeven.
Deze spaarmogelijkheid is niet te veronacht
zamen, daar het zeer gemakkelijk gaat voor hen,
die een rekening hebben bij de postgirodienst,
terwijl zij het te sparen bedrag op den duur gaan
voelen als een van de vaste lasten zoals huur,
electriciteit en dergelijke. De spaarder kan het
sparen eerst beëindigen, indien hij de opdracht
intrekt, dus hij spaart door, zelfs al zou hij er
zelf niet meer aan denken.
Succes van een slagzin
Ongeveer tien jaar geleden zijn de Amerikaanse
banken een propaganda-actie begonnen met als
slagzin: ,,Pay bv cheque" (Betaal per cheque).
Het succes van deze actie is niet gering ge
weest en het heeft zelfs zulk een omvang aan
genomen, dat men er lichtelijk mee omhoog zit.
De banken worden thans nl. bedolven onder een
lawine van honderden millioenen cheques en
moeten alle zeilen bijzetten om deze stroom te
kunnen verwerken. Het aantal rekeningen is
met 13 millioen toegenomen tot 40 millioen en
in 1951 werden vijf milliard cheques uitgeschre
ven, meer dan tweemaal zoveel als in 1941. Die
vijf milliard cheques vertegenwoordigen een
gezamenlijke waarde van ongeveer twee billioen
dollars (2.000.000.000.000.
Zijn de bankiers enerzijds uiteraard ingenomen
met het resultaat van hun pay-by-cheque-actie,
anderzijds baart het probleem, hoe zij aan de
gevolgen van deze actie het hoofd moeten bie
den, hun wel enige zorg. Gezamenlijk bestu
deren zij thans het afrekeningssysteem voor
cheques, zoals dit in de Verenigde Staten op het
ogenblik werkt.
(Uit: Bank- en Effectenbedrijf).
De N.O.-Polder spaart
Het schoolsparen in de N.O.-Polder hebben de
spaarbanken onderling zodanig geregeld, dat er
88
vrijwel geen moeilijkheden uit voortvloeien.
Men heeft de scholen in drie groepen verdeeld,
die onder de zorgen van de beide boerenleen
banken en de nutsspaarbank vallen.
Dat het schoolsparen snel in betekenis toeneemt
moge blijken uit het feit, dat het aantal school-
spaarders, dat bij de Coöp. Boerenleenbank ,,De
N.O.-Polder W.A." spaart, thans reeds meer
dan 600 bedraagt. Het door schoolspaarders
van deze bank gespaarde bedrag bedroeg over
de periode Januari—Juli 1952, dus over 7 maan
den, 4.900.
Een groep van deze kinderen heeft de tocht
naar Schiphol meegemaakt, hetgeen in zeer
goede aarde is gevallen. Dat bleek wel uit de
opstellen, die 11a afloop van deze reis werden
gemaakt.
Tentoonstellingen
Het eind van de zomer gaat meestal gepaard
met tentoonstellingen in alle delen van het land.
Ook onze coöperatieve boerenleenbanken heb
ben meermalen deelgenomen o.a. te Marum,
Delden, Balk, Hellendoorn, Wieringen en
Heino. De stands van de Centrale Bank zijn
dan ook weer intensief gebruikt en vaak met
succes, getuige de verslagen, die wij na afloop
ontvingen.
Hij spaarde de geit niet
I11 de Telegraaf lazen wij het volgende treur
spel, dat wel erg ver weg plaats vond:
John Ishamacai, die in het dorpje Makomas in
Noord-Rhodesia woont, had 11a enkele jaren
6 (ongeveer 65,in kleine muntjes ge
spaard. Maar toen dit tenslotte te veel plaats
ging innemen, wisselde hij de muntjes voor
6 nieuwe £-bil jetten in, die hij in een doos onder
de grond begroef.
Maar op een goede dag begon het heel hard te
regenen, de hut werd vochtig en Ishamacai
groef zijn schat weer op. Hij was net op tijd,
de biljetten waren reeds nat en beschadigd.
Toen de regen voorbij was, legde hij de biljetten
buiten zijn hut in de zon te drogen. Einde van
het eerste bedrijf.
Even later kwam de geit van een buurman voor
bij, die de biljetten eens besnuffelde en toen de
spaarcenten van Ishamacai opat. Ishamacai eiste
van de buurman, dat hij de geit onmiddellijk
7.011 slachten, maar de man weigerde. Toen nam
Ishamacai een mes, doodde het dier en haalde
uit de maag de resten van de bankbiljetten.
Daarmee ging hij naar een nabijgelegen post
kantoor en vroeg 6 nieuwe £-biljetten. Deze
zaak wordt nu nog uitgezocht.
Sparen per postgiro
