Onze organisatie in beeld
Ha, die spaarbank
Hoewel men algemeen overtuigd is van het nut
van het schoolsparen, lopen de meningen nogal
uiteen over de beste werkwijze.
Er zijn tal van factoren, die men in acht moet
nemen om een werkwijze te vinden, die een
ieder bevredigt. In hoofdzaak gaat het er om de
tegenstrijdige wensen van het schoolpersoneel
en de spaarbank in één vat te gieten.
Het zegelsparen wordt wel het meest ge
waardeerd, omdat dit het sparen voor de
kinderen zichtbaar maakt. Het is aan
trekkelijk en de ouders hebben een con
trole op het afdragen van de gelden als zij
dat wensen. Maar het betekent, dat er
administratie nodig is van het zegel
materiaal als waardepapier. Indien de
school een permanente voorraad zegels
heeft, die van tijd tot tijd wordt aange
vuld door de bank, dan zit er onherroe
pelijk aan vast, dat de school ook die
voorraad en het ontvangen geld moet
administreren. Bij het vele kruimelwerk,
dat de onderwijzers naast hun eigenlijke
taak te doen hebben, ondervindt dit voor
raad aanhouden nog al eens bezwaar. Voor
de bank is het echter wel aan te bevelen,
omdat dit dan de gemakkelijkste en beste
gang van zaken is. Men doet het ook wel
zo, dat de school een voorschot aan zegels
krijgt, waarvan het hoofd de ontvangst
bevestigt. Uit de opbrengst van de verkoop
uit dit voorschot koopt de school nieuwe
zegels bij de bank, waardoor de voorraad
weer wordt aangevuld. De school blijft
dus altijd debet voor dat eerste voorschot
en men kan het aan het hoofd overlaten
op welke wijze hij de zegelkas en de geld
kas wil beheren. Zou er uiteindelijk af
rekening moeten volgen van het voorschot, dan
is het niet uitgesloten, dat er een verschil is
ontstaan, dat niet meer te achterhalen is en
waarvoor men moeilijk het hoofd persoonlijk
aansprakelijk kan stellen.
Een tussenweg is, dat de spaarbank wekelijks
een hoeveelheid zegels in een enveloppe ver
strekt, waaruit de school dan verkoopt. De op
brengst aan geld wordt bij het restant van de
zegels in de enveloppe gevoegd, waardoor de
waarde van de inhoud van de enveloppe onge
wijzigd blijft en daarna wordt het couvert weer
aan de bank afgedragen. Voor de school is dit
ideaal. Er is geen voorraad en geen admini
stratie en de verantwoordelijkheid is beperkt tot
de inhoud van de wekelijkse enveloppe. Hier
door is de kans op verschillen miniem.
Voor de bank brengt het wat meer werk met
zich mede, omdat men iedere week de porties
voor de scholen en de klassen klaar moet maken,
bezorgen en terughalen. Eventueel kan het halen
en terugbezorgen worden opgedragen aan
enkele grotere kinderen, indien de afstand naar
de bank niet te groot is.
Er zijn ook kassiers, die zelf wekelijks in de
school zitting houden of laten houden door een
personeelslid. Dit is minder aan te bevelen door
het tijdverlies, hoewel het wel eens moet wan
neer een andere oplossing niet mogelijk is. Een
van onze banken heeft voor het zelf verkopen
van de zegels een speciale route ingesteld, waar
door de les even wordt onderbroken en waar
door een aantal scholen en klassen achter elkaar
kan worden behandeld. Wij hebben die spaar
bankman op zijn bromfiets bijna niet kunnen
bijhouden in zijn verkooptempo, maar niettemin
werd hij met de camera gesnapt toen hij in een
klas bezig was en de onderwijzer rustig toe
zicht hield. Hij is in zijn gemeente al een heel
bekende figuur geworden onder de jeugd en hij
verbaast er zich al niet meer over als hij joviaal
gegroet wordt met de uitroep: ,,Ha, die spaar
bank".
46
