moeilijk iiiiimiiirilliiiiir bewust optreden, waardoor schadelijke onzeker heden kunnen worden beëindigd. Kindelijk een nationale wetgeving, mede gericht op het weg nemen van irrationele belemmeringen van de ondernemingsgeest. Als eerste voorbeeld in ons land van een cen traal geleide staatsbemoeiing met landbouw en veeteelt mag genoemd worden de instelling in 1799 van het z.g. Veefonds (waarop wij te ge legener tijd nog uitvoeriger hopen terug te komen). Uit het bovenstaande blijkt o.i. wel, dat bij het optreden van Jan Kops als commissaris van de zaken van de landbouw, de tijd als het ware rijp was voor een dergelijke functie. Als gezegd diende Kops zich als gevolg van zijn benoeming een grondige kennis van het ge heel van de Nederlandse landbouw eigen te ma ken. Een gunstige gelegenheid deed zich weldra voor. De regering van de Bataafse Republiek- ging nl. over tot de aanstelling van een „agent van nationale economie" en wel in 1799. Als zodanig werd benoemd Samuel Goldberg te Amsterdam. Goldberg begon zijn ambtswerk met het verzamelen van gegevens en wel door middel van een schriftelijke enquête en met een onderzoekingstocht door geheel het land. Op deze reis liet Goldberg zich vergezellen door Jan Kops, welke laatste op deze manier een Het komt een enkele maal nog wel eens voor, dat een boerenleenbank, die naar perfectionne- ring van haar spaarbank streeft, overweegt een afhaaldienst in te voeren. Zelfs zonder een nauwgezette berekening te maken beseft men veelal, dat de onkosten hierbij een grote belem mering moeten zijn, zo ze al niet onoverkomen- lijk geacht moeten worden. E11 toch ziet men anderzijds mogelijkheden om het aantal spaarders uit te breiden en het inge legd totaal der spaarbank te doen groeien, zo dat men in twijfel verkeert omtrent het feit of het instellen van een afhaaldienst voor de spaar bank verantwoord kan zijn. Wij zullen hier zeer in het kort enkele aspecten bezien, mede ook omdat de afhaaldienst als een standaardmiddel in de spaarpropaganda wordt beschouwd. Ja, het afhalen van spaargelden is zelfs een van de zogenaamde directe propa gandamethoden,, evenals het schoolsparen, daar de propaganda voor het sparen al sparende tot unieke gelegenheid kreeg om zich overal in het land door eigen bezichtiging en informatie op de hoogte te stellen van landbouw en veeteelt. Dit laatste was trouwens ook de taak, die hem bij deze reis was toebedeeldhet verzamelen en ordenen van zo veel mogelijk gegevens be treffende de landbouw in ons land. De tocht begon in Juni 1800 en duurde vijf maanden. Het verslag van Kops vormt een af zonderlijk toevoegsel aan de gehele enquête, onder de titel: „Verhaal,, gehouden door de commissaris van landbouw op de huishoude lijke reize van de Agent, wegens de staat van de landbouw". Een volledige publicatie van dit verslag heeft door verschillende omstandigheden nimmer plaats kunnen vinden. Het was toen geen tijd voor een kalme ordening en een rustige verwer king van al deze gegevens. Men wilde alles tegelijk en de regering wenste voornamelijk het stimuleren van alle welvaartsbronnen, opdat de belastingpenningen weer mochten stromen. Wél kan men ervan overtuigd zijn, dat alle door hem tijdens deze reis opgedane kennis aan Kops een goed inzicht hebben gegeven in het geen aan overheidsmaatregelen in het belang van landbouw en veeteelt nodig was. (Wordt vervolgd) zijn recht komt. Toch zijn schoolsparen en af haaldienst in wezen onvergelijkbaar en wij moeten zelfs tot de uiteindelijke conclusie ko men, dat de afhaaldienst om verschillende rede nen moeilijk aanvaard kan worden door onze boerenleenbanken. De bakermat van de afhaaldienst ligt in Duits land en reeds in het begin van de vorige eeuw werd een dergelijke dienst ingevoerd door de Frankfurter Sparkasse. Het oorspronkelijk doel is van sociale aard en het werd de aangesloten spaarders mogelijk gemaakt met periodiek op gehaalde gelden een som te vormen, waaruit be langrijke betalingen konden worden verricht, zoals belastingen, brandstoffen, enz. Ook thans nog zijn aan de afhaaldiensten tal van faciliteiten verbonden, waardoor de spaar banken, die deze dienst instelden, zeer ver gaan met hun service voor de spaarders. We hebben dus te doen met een spaarvorm, die erop gericht is op korte termijn betalingen te 10

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1952 | | pagina 10