gebruik gemaakt zal worden van een losbladig
boekje, dat ditmaal tot titel heeft: ,Hans en
Nellie ontdekken kolenland".
Kassier F: U zult zich ook herinneren, mijn
heer de redacteur, dat ik de vorige maal iets te
berde heb gebracht over de opgroeiende wer
kende jeugd. Ik vind het wel belangrijk, dat de
schooljeugd al vroeg aan het sparen wordt ge
zet,, maar ik kan me toch niet onttrekken aan de
indruk, dat er via de jeugd een soort nationale
voorverdeling wordt gemaakt van de beschik
bare spaarders, of beter gezegd: alle spaarin-
stellingen doen hun best om de scholen aan zich
te binden en daardoor beslag te leggen op een
grote groep kinderen, die door de spaarinstel-
ling worden bewerkt, welke het eerst de school
wist binnen te dringen. De kinderen worden dus
automatisch in een bepaalde richting gedwongen
en er is vrijwel geen sprake meer van een na
tuurlijke keuze van spaarbank. Wie de meeste
druk op de scholen uitoefent is bij voorbaat ver
zekerd van het grootste aantal jeugdspaarders.
Daarbij koestert men dan de stille hoop, dat dit
ook de spaarders van de toekomst zullen zijn.
Ik kan deze gang van zaken niet geheel bewon
deren, temeer daar een verdeling van de be
schikbare scholen éénmaal plaats vindt en daar
na onherroepelijk wordt geacht. Tmmers, wan
neer een bepaalde spaarbank vaste voet heeft
bij een school, dan-wordt verwacht, dat andere
spaarbanken hier geen werkterrein meer zullen
zoeken. Zogenaamd is het een ieder te doen om
het sparen te bevorderen, maar ik acht het
slechts een leuze om een ander doel. nl. een
vroegtijdige verdeling van het beschikbare aan
tal spaarders, te bereiken, liet is goed als wij.
boerenleenbanken, dit tijdig begrijpen, opdat wij
tenminste niet met ledige handen staan als de
verdeling voltooid is. Nog slechts 3000 \an dc
8.000 lagere scholen in ons land zijn niet .be
zet" door een bepaalde spaarbank en dat be
tekent, dat het verdelingsproces zich geluidloos,
maar snel voltrekt. TTet spijt me, dat ik helemaal
o]) een zijspoor ben geraakt, want eigenlijk had
ik iets willen opmerken over de rijpere jeugd.
Redacteur: Toch is het goed, dat L even Uw
visie kenbaar heeft gemaakt, want er zit veel
waars in, al is de toon misschien wat somber.
Natuurlijk heeft een spaaractie mede het wer
ven van nieuwe spaarders tot doel. En daarmee
kan men nooit te vroeg beginnen. Ik betwijfel
echter of de greep op de scholen door bepaalde
spaarinstellingen zo volledig en zo onherroepe
lijk is als U voorstelt, want er zijn tenslotte ook
nog wel andere invloeden, die de spaarbank-
keuze kunnen bepalen.
Wat de opgroeiende jeugd betreft, ook daarom
trent zijn in de Nationale Spaarraad bepaalde
plannen uitgewerkt. Men wil met speciale rente
vergoedingen en subsidie van het Rijk tot een
spaarregeling komen, die voor de werkende
jeugd aantrekkelijk is. De zaak is al in kannen
en kruiken en het wachten is alleen op het aan
nemen van de wet, die deze regeling mogelijk
moet maken.
Kassier D: Ik zie daar wel wat in. Die jonge
lui van tegenwoordig zien we veel te weinig hij
de spaarbank, terwijl ze toch vaak ruim in het
zakgeld zitten. Ze maken een goed loon, maar
het meeste gaat weg aan kleding, uitgaan, siga
retten, bromfietsen etc.
Kassier A: V gunt die jongens ook niet veel.
(gelach).
Kassier D: Ik gun ze alles, maar vroeger was
de geest anders. Je ging van het eerste loon al
gauw sparen en er zat veel meer drang in om op
eigen benen te staan en zelf een toekomst op te
bouwen. Tegenwoordig geloven ze het wel en
het zijn er maar een paar, die je geregeld bij de
spaarbank ziet.
Kassier A: Zeker, ook wij zouden wel wat
meer belangstelling van de jongeren kunnen
hebben, maar we kunnen het probleem niet zo
eenvoudig stellen, dat met een iets hogere rente
de werkende jeugd aan het sparen zal gaan.
U moet niet vergeten, dat deze tijd heel andere
verhoudingen heeft gebracht door de sociale
wetgeving en dat zelfstandigheid in land- en
tuinbouw hier te lande voor velen vrijwel onbe
reikbaar is. liet merkwaardige is. dat vele jon
geren stugste snaarders worden als ze eenmaal
geëmigreerd zijn en de kans op eigen bednjl
veel groter is.
Kassier IK Dat is alles goed en wel, maar zelfs
om te emigreren hebben ze nog spaargeld nodig.
Kassier F: Ik ben ervan overtuigd, dat er ook
bij de jongeren iets valt te bereiken, indien men
voor enige morele binding zorgt en niet de
grootste kracht verwacht van een speciale hoge
rente.
RedacteurDie binding met de spaarbank heb
ben we al eerder behandeld en 1 vindt een prak
tische toepassing in het spaarcontracf, dat o.a.
werd ingesteld door de boerenleenbank in Am
stelveen.
7
