heeft zich vooral op de meer profijtelijke pro ducten toegelegd, de coöperaties hebben de baconproductie volgehouden,, eerder nog uit gebreid, omdat zij de baconexport op lange ter mijn gezien, van groot belang achten voor de Nederlandse varkenshouderij. In landbouw- kringen is het plan opgekomen een vleesexport- fonds te stichten. Hierdoor zou het mogelijk worden om de gunstige exportmogelijkheden ook te laten doorwerken op de prijs, welke de varkenshouder ontvangt, terwijl toch door even tuele toeslagen de baconexport naar Engeland voortgang zou kunnen hebben. De Stichting voor de Landbouw en de coöpera tieve slachterijen hebben waarschijnlijk goed werk gedaan met het belang van de baconexport op de voorgrond te plaatsen en te voorkomen, dat dit belang achtergesteld zou worden bij ex portmogelijkheden, die weliswaar zeer aantrek kelijk zijn, maar die toch in niet geringe mate een Koreaans karakter hebben. Aanpassing aan de wisselende vraag van de buitenlandse markt blijft echter geboden. Met een exportfonds kan men in dit opzicht heel wat bereiken. Accent verlegd De E.C..A., de Amerikaanse organisatie voor economische hulpverlening, is omgezet in de M.S.A. (Mutual Security Agency), de orga nisatie voor. laten we zeggen, coöperatieve vei ligheid, welker activiteit zowel op het gebied van de economische hulpverlening als op de steunverlening op het terrein van de bewape ning zal liggen. De periode van het eigenlijke Marshall-plan is daarmede ten einde gekomen. Een hoge Nederlandse autoriteit (Dr. Hirsch- feld) heeft berekend, dat ons land sinds i April 1948 een bedrag van 1100 millioen dollar in verschillende vorm ontvangen heeft. Mede hier door is het economisch herstel verrassend ge weest. De algemene productie-index steeg (1938 too) van 94 in 1947 tot 144 in de eerste negen maanden van 1951. Onze export was in 1951 viermaal zo groot (in waarde) als in 1947. De Amerikaanse vertegenwoordiger van de M.S.A. in ons land,, de heer Clarence Hunter, heeft er op gewezen dat de Ameri kaanse hulp niet tot het verleden behoort, maar dat het accent is verlegd. In het nieuwe pro- pramma, dat door het Amerikaanse Congres werd goedgekeurd, valt het accent „op de be scherming van de bereikte wederopbouw en het bereikte herstel van de levensstandaard en tevens op een voor alle betrokkenen juist ge bruik van de hulpbronnen voor het herbewape ningsprogramma." De wet voor drie jaren De Eerste Kamer heeft het wetsontwerp inzake het toezicht op het credietwezen aangenomen. De opwinding voor en tijdens de behandeling is niet gering geweest en de minister heeft als gevolg van het spatten der hoge golven nogal wat water in de wijn gekregen. We hebben drie jaren om ervaring met deze materie op te doen. De schriftelijke gedachtenwisseling tussen de Eerste Kamer en de minister van Financiën, die aan de openbare behandeling is voorafge gaan, was in vele opzichten belangwekkend. Zij heeft echter voor- en tegenstanders niet nader bij elkaar kunnen brengen De minister heeft verklaard, dat de samenwer king tussen de overheid c.q. de Nederlandsche Bank en het particuliere bankwezen in het al gemeen steeds behoorlijk is geweest en dat de banken op loyale wijze aan de geldsanerings- maatregelen hebben medegewerkt. Een crediet- beperking is echter een zaak, die volgens de mi nister, niet in aanmerking komt voor regeling bij gentlemen's agreement, omdat niet van de banken gevergd kan worden, dat zij vrijwillig en voor een min of meer langdurige periode hun bedrijfseconomische motieven ondergeschikt maken aan sociaal-economische doeleinden en mede, omdat niet het risico kan worden gelopen dat een instelling zich op een gegeven ogenblik aan het agreement onttrekt. Het is de vraag of in ons kleine land toch de voorwaarden voor een vrijwillige regeling niet gegeven waren. Men bad het in ieder geval voor drie jaar kunnen proberen. De ervaring daar mede opgedaan, zou minstens van even groot nut zijn geweest als die, welke met de thans aanvaarde wet zal worden verkregen.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1952 | | pagina 6