Hoe Zander Janssens liet giroverkeer leerde kennen
Anno Domini 1944
Het overkwam iemand, die zeer nauw is be
trokken bij de boerenleenbanken. Hij wilde voor
een pasgeborene 100.storten bij een coöpe
ratieve boerenleenbank, maar, verbaast U zich
niet, het werd niet geaccepteerd. Alen had geld
genoeg en stelde geen prijs op nieuwe spaarders.
De kleine kreeg toen een boekje bij de R.P.S.
Hoe zou het nu (7 jaar later) staan met de
liquiditeitsgrens van deze bank?
De tijden kunnen wel snel veranderen.
Twee meningen
We spreken met kassier A over het gebruik Aan
folders. Hij zegt: ,,Ze zijn heel aardig, maar
niet geschikt voor deze streek. De mensen lezen
die dingen nauwelijks en gooien ze direct weg.''
En nu kassier B in dezelfde streek: „Wij ge
bruiken bijna alle drukwerken van de Centrale
Bank en vrijwel steeds kan er op een behoorlijk-
resultaat worden gewezen."
Waar ligt 1111 de waarheid? Waarschijnlijk ook
hier in het midden en een oordeel over de men
sen en de streek is bijna altijd afhankelijk van
een persoonlijke instelling ten aanzien van deze
zaken.
In de Raiffeisen-Echo, het maandblad van de
Centrale Kas voor Landbouwcrediet van de
Belgische Boerenbond, troffen wij onder boven
staande titel een sappig Vlaams verhaal aan, dat
wij onze lezers zowel om de vorm als om de
inhoud niet willen onthouden.
Voor een goed begrip willen wij er aan toe
voegen, dat door de Belgische Raiffeisenbanken
reeds geruime tijd veel propaganda wordt ge
maakt voor het giroverkeer, dat over de spaar
bank loopt. In België splitst men de spaargelden
evenwel in direct opvraagbare gelden, gelden
voor een half jaar vast, één of twee jaar vast,
enz., waardoor een sterk oplopende rentevoet
wordt verkregen. De rentevoet ligt in België
ook veel hoger dan bij ons en de vergoeding
van 3 die in dit artikeltje wordt genoemd,
geldt voor direct opvraagbare gelden en giraal
geld.
In feite is de toestand dus niet veel anders dan
bij onze banken, waar het giroverkeer uitslui
tend over de lopende rekening wordt geleid,
waarvoor dan ook de geringste rentevergoeding-
geldt
Toen Lowieke Peeters op een zonnige Herfst-
voormiddag met zijn dampende mestkarre naar
't veld trok, kwam hij halverwege het dorp en
't bos Zander Janssens tegen, die zich dorp-
waarts spoedde.
Lowieke hield hem staande en vroeg: „Awel
Zander, ge ziet er zo gehaast uit„Och Lowie
joeng, wat een miserie hè, 't is alle dagen wat
anders. Tegenwoordig zou 'ne boer zich in vier
stukken moeten snijden 0111 alles bij te houden.
't Veld wacht, er moet geploegd en gezaaid
worden en dan vallen z'ons nog dagelijks lastig
met allerhande vodden en papieren. Dees week
ga ik al voor de tweede keer naar de post om
een storting te doen en 'k zal niet eens verschie
ten als ik thuis kom, als de facteur weer wat
anders gebracht heeft. Zeg Lowie, 'k moet gaan
man, de tijd staat niet stil hè!"
„Allee dan Zander, tot ziens," antwoordde
Lowieke, „maar als ge te veel miserie hebt en
te weinig tijd, dan is 't uw foutga mee met
uw tijd en doe zoals ik. Ju vos!" en dokkerend
reed de kar over de ruwe straatstenen.
Prakkezerend stapte Zander verder en dacht
mopperend„Lowie weet het altijd beter, kan
ik het helpen dat de vrouw thuis niet weg kan
en dat de kadeeën nog te klein zijn om een bood
schap te doen En dat ik zover van de dorps
kom woon
's Zondags daarop ontmoetten beide boeren
elkaar opnieuw na kerktijd.
„Wel Lowieke," fleemde Janssens, „in de week
hebt ge gezegd dat ik met mijn tijd moet mee
gaan en dat er dan wel beternis komtkunt ge
me ne keer expliceren wat g'er mee bedoelt?"
„Da's heel eenvoudig man," wedervoer Peeters,
,,ik doe al mijn betalingen langs het giroverkeer
bij de kassier der Raiffeisenkas. In de week
verlies ik daarvoor geen tijd, de post mag voor
mij gerust sluiten. Mijn stortingen doe ik
's avonds". Zander's mond viel open lijk een
valdeur, 11a enkele stonden kreeg hij er uit
„Giroverkeer? wat is dat?" „Wel Zander, dat
is geld ontvangen en betalen zonder eigenlijk-
geld in handen te hebben. Als ge daar 't fijne
15
