Spaargelden in beurssfeer Het is niet toevallig, dat wij over de tegenstel ling aandelen' „obligaties in verschillende financiële bladen artikelen aantreffen, die alle hetzelfde punt aanroeren, In wezen gaat het om twee vraagstukken, die elkander schijnbaar zou den kunnen oplossen en die in het kort als volgt kunnen worden omschreven. Reeds geruime tijd is bij herhaling gewezen op een tekort aan risicodragend kapitaal, doordat vrijwel alle ondernemingen na de oorlog hun aandelenkapitaal moesten uitbreiden als gevolg van prijsstijging en vernieuwing of uitbreiding van productiemiddelen. Met begerige blikken keek men dan naar de grote kapitalen, die in handen waren van z.g. institutionele beleggers levensverzekeringmaat schappijen, spaarbanken), die op grond hunner historische ervaring en de interne eisen van hun bedrijf ieder risico van de hand wezen en zich in hoofdzaak bepaalden tot belegging in vaste rentedragende fondsen (obligaties) en hypo theken. Tegenover deze vraag naar ondernemingskapi taal staat het groeiend besef, dat zowel de ver zekerde als de spaarder volkomen machteloos staan tegenover de onstandvastigheid van het geld als waardemeter, waartegen belegging in aandelen een zekere waarborg zou kunnen bieden. Aandeelhouders ondervinden in mindere mate de terugslag ener voortschrijdende inflatie, om dat de daarmede gepaard gaande koersstijging der aandelen tot op zekere hoogte compensatie biedt. Zulks in tegenstelling tot de bovenge noemde beleggingen in obligaties. Alen voert tevens aan, dat bij deflatie de aan delenkoersen wel teruglopen, maar dat men dan ook bij verzilvering der aandelen guldens van een grotere koopkracht ontvangt. Is het wonder, dat van de zijde van het bedrijfs leven meerdere malen pogingen werden gedaan om het rotsvaste inzicht der institutionele be leggers aan het wankelen te brengen? Tot nog toe hebben de levensverzekeringmaat schappijen weinig neiging vertoond om een grondige wijziging in hun effectenportefeuille aan te brengen. Hun verplichtingen ten aanzien van de verzekerden worden in guldens uitge drukt, ongeacht de waarde dier guldens en hit tempo, waarmede nieuwe verzekeringen wor den afgesloten, wijst er niet op, dat de geringe waardevastheid van liet verzekerd bedrag een belangrijke rem geacht kan worden. I ietzelfde onderwerp is ter tafel gekomen bij de spaarbanken, die hun beleggingen plegen te zoeken in obligaties en hypotheken. Ook daar bestaat een ingeroeste afkeer tegen het ..aan deel" en ook daar heeft men geen verplichtingen 0111 de spaarder te behoeden voor de waarde vermindering van zijn geld. Doch liet is begrijpelijk, dat men deze zaken in de kringen van de Nederlandse Spaarbankbond anders aanvoelt dan bij de levensverzekering maatschappijen. In ieder geval wordt het onderwerp van vol doende belang geacht om dit nauwkeurig te bestuderen en men stelt in ernst de vraag of het risico van het waardeverlies van het gespaarde geld niet zwaarder moet worden aangeslagen dan het koersverschil bij het bezit van aandelen van de beste Nederlandse ondernemingen. Voorstel voor een aandelen-spaarkas. Tn het vakblad van de Spaarbankbond doet de heer I?. A. \reen het volgende voorstel De heer Veen zou een proef willen doen nemen door een der algemene spaarbanken om uitslui tend voor aandelen-spaarders een spaarkas in het leven te roepen en wel als volgt De aandelen-spaarkas staat met haar voorwaar den en aparte beekjes buiten de gewone spaar bank. De bank garandeert wel de terugbetaling maar niet in precies hetzelfde aantal ingelegde gul dens. Zij publiceert maandelijks het uit te betalen be drag tegen elke ingelegde 100..hetwelk der halve naar gelang van de beurskoersen f 103. dan wel f 96.kan wezen, dan wel meer of minder. Gedurende de eerste week van elke maand kan tegen deze gepubliceerde koers geld worden opgevraagd, al dan niet met een maxi mum. De spaarder kan met een zeker minimum bij de aandelen-spaarkas stortingen doen en over schrijvingen laten verrichten van zijn gewone spaarrekening. Deze inlagen worden na omreke ning tegen het maandindexcijfer op de aan delen-spaarrekening bijgeschreven. De bank koopt voorts prima aandelen met een zo groot mogelijke risicospreiding ter belegging 1 5

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1951 | | pagina 15