landen de lakens zouden uitdelen. Dit zouden in feite Engeland, Amerika en Frankrijk zijn. De O.E.E.S., die aangevoerd door minister Stikker, voor de kleine landen opkwam, stond ernaast. In de loop van Januari echter is er een ontspanning ingetreden, doordat ,,de grote drie" zich bereid hebben verklaard ook de kleine landen bij de verdeling van de schaarse grondstoffen te betrekken, liet ziet er derhalve nu naar uit, dat de O.E.E.S. toch nog een rol zal kunnen spelen in dit spel, waarvan het belang thans ver uitgaat boven dat van alle integratie plannen, die nog op behandeling liggen te wachten. Handelspolitiek Na drie maanden onderhandelen is eindelijk tussen de delegaties overeenstemming bereikt over de inhoud van een nieuw handelsverdrag lussen Nederland en de Westduitse Bondsrepu bliek. Van de geschiedenis der handelsbetrek kingen tussen beide landen sedert op 7 Septem ber 1949 te Frankfurt een verdrag tot stand kwam, dat aan Nederland onbeperkte invoer in West-Duitsland verleende voor nagenoeg alle goederen van Nederlandse oorsprong (uitge zonderd een zevental waaronder verse groen ten) geeft het weekblad „Groenten en Fruit" een voortreffelijk overzicht. De geschiedenis is in grote lijnen bekend. De Nederlandse export naar West-Duitsland heeft 11a September 1949 een zeer grote vlucht geno men, echter ontwikkelde zich de Duitse export naar Nederland slechts in geringe mate, mede doordat van liberalisatie van de Nederlandse invoer in het kader van dit handelsverdrag geen sprake was. Zo verkreeg Duitsland reeds binnen korte tijd een groot tekort op zijn betalings balans met Nederland; op 30 Juni 1950 was dit tekort opgelopen tot 320 millioen gulden. Hoewel na 1 September 1950 het oude verdrag nog met twee maanden werd verlengd, was het duidelijk, dat de Duitsers op deze wijze niet wensten voort te gaan. In het nieuwe verdrag zijn dan ook nog maar enkele sporen van de vroegere liberalisatie terug te vinden. In totaal zal slechts 30 fc van het handelsverkeer op de z.g. vrije lijst voorkomen. Voor het overige is het verkeer beperkt door contingenteringen. Volgens het vorige verdrag was 90 van de Nederlandse export naar Duitsland geliberali seerd en ongeveer 50 van de Duitse export naar Nederland. Het is te betreuren, aldus „Groenten en Fruit", dat op deze wijze reeds 11a één jaar een einde is gekomen aan een zo hoopvol begonnen initiatief tot een vrij en on bekommerd handelsverkeer. Er is een einde ge komen aan de vrije, onbeperkte invoer van Nederlandse producten als boter, kaas, reuzel, vruchten, bloembollen, vleeswaren, enz. Slechts de eieren zijn door Duitsland op de vrije lijst geplaatstdeze kunnen dus uit alle landen onge limiteerd in Duitsland worden ingevoerd. De inhoud van het nieuwe verdrag is "nog niet voor publicatie vrijgegeven, maar reeds is door de Duitse landbouworganisaties een felle actie ertegen ontketend. Zij hebben geweigerd te vol doen aan het verzoek van de Duitse minister \an Landbouw om met de Nederlandse dele gatie in overleg te treden over de uitvoering van de nieuwe bepalingen inzake de invoer van groenten en fruit. De Duitse Boerenbond acht de contingenten (10 millioen dollar voor groen ten, 2 millioen dollar voor uien en 8 millioen dollar voor fruit, alles voor de periode 1 No vember 195031 October 1951onaanvaard baar en weigerde deel te nemen aan bespre kingen met de Nederlandse vertegenwoordigers, temeer omdat de belangrijkste der vijf door de Bond gestelde voorwaarden, 11I. omtrent de vaststelling van spertijden, niet in het nieuwe handelsverdrag blijkt te zijn opgenomen. De Boerenbond beschouwt deze contingenten een nieuw offer van de Duitse tuinbouw ten gunste van de Duitse industrie en hij tekent verzet aan tegen wat men noemt de „toegevendheid der Duitse regering tegenover de eisen der Neder landers". We zien hier weer de altijd opdagende tegen stelling tussen de producenten der verschillende landen. Het is waarlijk niet te verwonderen, dat de vrijmaking van het Europese goederenver keer geen grote vooruitgang maakt. De Engelsen Niet alleen met de Duitsers, ook met de Engel sen zijn wij in langdurige onderhandelingen gewikkeld over de agrarische export. Het gaat thans over de baconexport. Het vorig jaar heb ben de besprekingen over de levering naar Enge land van een groot kwantum eieren niet tot resultaat geleid, omdat de Engelsen niet bereid bleken een redelijke prijs te betalen. Gelukkig heeft toen Duitsland zich een vlotte afnemer getoond. De omstandigheid, dat in de nieuwe overeenkomst met Duitsland eieren op de vrije lijst staan, geeft ons ook voor het lopende productiejaar weer de nodige vrijheid van be- 5

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1951 | | pagina 5