aan hen, die zich afkeurend uitlaten over
sparen.
Waarom sparen als men ziet, wat dat tegen
woordig opbrengt? Waarom sparen, wanneer
alles naar de belastingen moet worden gebracht?
Waarom sparen als wij een ouderdomspensioen
zullen hebben? Waarom sparen als alles ver
loren zal zijn, zodra een nieuwe oorlog uit
breekt
Er zit in al die argumenten een deeltje waar
heid. Let wel, alleen maar een deeltje, dat niet
in staat zal zijn afbreuk te doen aan een grote
waarheid: dat alleen hij werkelijk vrij en meester
van zichezlf is, die zich een geldelijke onaf
hankelijkheid weet te scheppen. De boer, die
gebukt gaat onder schulden, de arbeider en de
ambtenaar, die de touwtjes niet aan elkaar
weten te knopen, zullen nooit het bestaan kun
nen leiden van een vrij man.
Het sparen moet natuurlijk niet ten koste van
de noodzakelijke gezinsuitgaven gaan. Sparen
bestaat niet alleen uit het storten op een spaar
boekje. Hij, die geld op de bank zou storten en
zijn huis zou laten vervallen, zou in strijd met
het gezonde verstand handelen. De vader, die
zijn kinderen een goede opvoeding en een goede
vakopleiding verzekert, heeft hierdoor een uit
stekende belegging. Werkelijke rijkdom zal al
tijd bestaan uit hetgeen men meer is, dan men
heeft en daarom zal de zorg voor de opvoeding
altijd boven de zorg voor rijkdom moeten gaan.
Maar is het niet zo, dat bij gewone mensen, die
zorgen even zwaar wegen? Zij, die geen zorgen
maken om te sparen, hebben in het algemeen
ook niet veel voor de opvoeding over.
Wat zijn er nu voor bezwaren, die men tegen
het sparen aanvoert
Weinig rente, veel belastingen; dat is waar.
Maar niet de te ontvangen rente is het belang
rijkste als wel het te vormen kapitaal, dat nood
zakelijk zal zijn. Hoeveel jongelui gaan niet
zonder een cent hun huishouden in, terwijl ze
toch zeer goed hadden kunnen sparen voor
hetgeen nodig is om zich in te richten. Hoevelen
hebben in deze jaren niet een eigen huis willen
laten bouwen, terwijl ze zelfs niet het nodige
geld hadden om de grond te kopen. En dan
hebben ze óf hun plan moeten opgeven óf ze
hebben een gedienstige financieringsinstelling
gevonden, die hun 100 van de bouwkosten
heeft voorgeschoten op het gevaar af, dat ze
zich binnen korte tijd in een hopeloze verwarde
financiële toestand bevinden, terwijl zij, die
voor hen borg gebleven zijn, in diezelfde moei
lijkheden worden meegesleept. Degenen, die wat
opzij hebben weten te leggen, hebben hun tehuis
w eten te scheppen zonder te veel zorgen voor .Ie
toekomst te hebben.
Xa deze kleine uitwijding over het spaarpro-
bleem meen ik, dat zich een bepaalde conclusie
opdringt: het is onze plicht om het sparen zo
veel mogelijk te bevorderen en te ontwikkelen
voor het persoonlijk welzijn, de gezinnen en het
gehele land. Het is ook onze plicht om het in
zijn gebruikelijke vorm, die de meest econo
mische is,' aan te moedigen. De meest menselijke
vorm bovendien, omdat ze tot een persoonlijke
inspanning noodzaakt en tot een ernstig op
vatten van eigen verantwoordelijkheden. Het
gebruikelijke sparen is het voordeligste, omdat
het ondanks alles, wat rente betreft, het meest
vruchtbaar is; het nuttigste omdat het, al naar
behoefte, in geval van gevaar het gemakkelijkst
kan worden omgezet in andere waarden.
Hoe moet er worden gewerkt om het sparen te
ontwikkelen
Allereerst door de jeugd en vooral kinderen de
zin tot sparen bij te brengen. Waarom nemen
de Desjardins-banken geen contact op met de
onderwijzers, door hun een spaarboekje en een
spaarpot ter beschikking te stellen om hier een
praktische les aan vast te knopen? De onder
wijzers kunnen met hun leerlingen interessante
berekeningen opzetten over het resultaat van
regelmatig sparen. In Zwitserland heeft men
zelfs een systeem van spaarzegels, die de onder
wijzers in de klas kunnen verkopen. Dat systeem
is zeker van belang, maar onze onderwijzers
hebben al zoveel te doen, dat het hun waar
schijnlijk moeilijk zal vallen om zich hiermede
bezig te houden.
Een andere mogelijkheid is het geven van een
spaarboekje en een spaarpot aan de jonggebo
renen van leden en zelfs van alle cliënten.
Indien men de proef zou willen nemen, dan kan
ik verzekeren, dat het één van de beste middelen
is om bet sparen bij de kinderen te bevorderen.
Die kinderen nemen al heel klein bijna altijd de
gewoonte aan om al hun duitjes in de spaarpot
te stoppen. Zodra ze naar school gaan, hebben
ze al vaak een bezit van enige honderden francs.
Wanneer ze in de jaren des onderscheids
komen, dan geeft dat eerste kapitaaltje hun moed
en ze houden over het algemeen de goede ge
woonte om te sparen.
Onze ,,LTnion" heeft twee folders uitgegeven om
aan dit spaarboekje toe te voegen, folders, die
zeer goed zijn uitgevoerd en die tegelijk een
uitstekende propaganda voor onze banken zijn.
De actie wordt al moeilijker, wanneer men zich
tot de rijpere jeugd bepaalt; het is vóór alles
een kwestie van persoonlijk contact van de
kassier of van de bestuursleden, maar het is
1 t>
