„Wij zouden bezwaar maken tegen dit extra werk indien wij er niet van te voren op waren gewezen". Wij hopen van harte, dat ook de anderen dit standpunt kunnen innemen en dat de ontbre kende formulieren ons spoedig bereiken. Sommigen achten het bezwaarlijk, dat de resul taten van de schoolspaarbank worden vertroe beld door bestaande saldi op oude rekeningen. Dit bezwaar kunnen wij voor ons doel onder vangen, doch er doet zich een andere moeilijk heid voor wanneer de ouders bestaande boekjes niet in handen van de kinderen willen geven, hetgeen om zeer begrijpelijke redenen het geval kan zijn. Natuurlijk kunnen de ouders zelf een volle spaarkaart laten bijschrijven op het boekje, doch wil men alle spaarhandelingen door de kinderen zelf laten verrichten (hetgeen van be lang is), dan is de enige weg nieuwe boekjes af te geven. De Centrale Bank heeft hiertegen geen overwegende bezwaren. Nauw verbonden met het vorige is de vraag: „Moeten wij speciale jeugdspaarboekjes uitge ven?" In enkele gevallen werd hier sterk op aangedrongen en wel om de volgende redenen i Geen bezwaren van oude saldi en het onder ling hierover praten door de kinderen. 2) Het speciale boekje kan goedkoper worden gemaakt, daar normale boekjes vrij kost baar zijn, 3) Een jeugdspaarboekje kan fleurig worden uitgevoerd en aan het doel worden aange past. Deze redenen zijn natuurlijk van belang, doch anderzijds heeft een nieuw soort boekje toch weer zijn bezwaren bij de controle, liet ligt voor de hand, dat deze boekjes niet als vol waardig worden beschouwd, ook zelfs niet dooi de jeugdige spaarder, terwijl het naast de spaarkaart weer als een extra stap kan worden beschouwd naar het normale boekje. Wij kun nen beter de spaarkaart zien als een soort jeugd- boekje, dat recht geeft op een normaal boekje, zodra een behoorlijk bedrag bijeen is gebracht. De kinderen kunnen zich dan ook volwaardig spaarder voelen. Het zal van tijd tot tijd nodig blijken de jeugd aan te moedigen op de zo moeilijke „spaarweg". Men kan dit in het algemeen of individueel doen. De algemene methode is de gemakkelijkste, daar men dan geen gegevens nodig heeft aan gaande de enkelingen. De bank te Nijega-Opeinde (die een langere er varing heeft) wijst erop, dat men niet veel lok middeltjes moet gebruiken, indien het sparen zich langs natuurlijke weg ontwikkelt. Het is inderdaad zo, dat het sparen zelf de wilskracht moet sterken en mooie premies hebben soms maar korte tijd invloed. Ook zullen onze banken zich geen hoge kosten kunnen veroorloven. Wij zullen binnenkort met enig drukwerk nog algemene aanmoedigingsmiddelen geven. Een aardige gedachte had de bank te Spankeren ont wikkeld door een frisse verjaarskaart te gebrui ken en daar een tekst op te stencillen (met vignet), waarbij een gratis zegel wordt ver strekt. Dit behoeft niet kostbaar te zijn en alk- kinderen krijgen op hun beurt zulk een kaart. Zodra men de verslappende spaarder wil aan sporen, doet zich de vraag voor hoe men die kan onderkennen. De bank te Heemstede heeft voor dit doel een eenvoudige methode ontwikkeld, het geen erop neerkomt, dat de nummers van de- spaarkaarten en de spaarperioden op een lijst voorkomen, zodat per week (of 14 dagen) en per spaarder een aantekening kan worden gemaakt in de vorm van een streepje of kruisje. Deze ge dachte is heel goed bruikbaar, wanneer de zegels door de kassier of door een welwillend onder wijzer worden verkocht. Meestal zijn de scholen echter maar nauwelijks bereid de zegelverkoop te behartigen, hetgeen op zichzelf wel verklaar baar is. Voorlopig kan men evenwel een oplos sing vinden in de kaarten van de Spaarraad. Wie hierop geen enkele zegel heeft overgeslagen, kan als trouwe spaarder worden aangemerkt. Vermoedelijk zullen ze echter alle vol zijn, door dat slechts per 14 dagen iets behoeft te worden gespaard. Wij laten het vraagstuk gaarne nog eens ter overweging. De bank te Haamstede (schoolspaarbank sedert 1944) schrijft ons het volgende: „Er wordt bij twee scholen gespaard. Bij de ene school gebeurde dat steeds ijverig, bij de andere veel minder. De oorzaak hiervan was, dat het betrokken hoofd er niet veel voor ge voelde, uit vrees voor extra werk. De kinderen gingen echter tegen de verdrukking in sparen, zodat het hoofd wel om zegels moest en nu is hij zelf ook van tegenwerker een medewerker geworden. Volgens mededeling van dit hoofd heeft hij thans 40 sparende kinderen." De bank te Franeker verhaalt ons weer van Nieuwe boekjes voor oude rekeningen Speciale jeugdspaarboekjes Aanmoediging De schoolspaarbank propageert zich zelf 15

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1949 | | pagina 15