blik, dat er in het geheel geen exportmoeilijk
heden aan de orde zijn. Integendeel, veeleer heb
ben we een tekort aan producten om te voldoen
aan de grote vraag naar boter en kaas in de
Europese landen (gedeeltelijk met harde valuta),
die sterk hebben geleden onder de droogte van
de afgelopen zomer. Hiermede is tevens aange
toond, dat het zo zeer gevreesde boteroverschot,
dat de regering tot die veel becritiseerde achter
stelling van de boter tegenover de kaas heeft
gebracht, ook maar van betrekkelijke aard is
geweest.
De export naar het dollargebied te vergroten is
het grote doel, dat Europa nu met verdubbelde
kracht zal hebben na te streven. Voor Neder
land liggen de cijfers tot dusverre niet gunstig;
er is veel ruimte voor verbetering.
Met spanning wordt afgewacht, wat de deva
luatie en de tiende penning, die minister Van den
Brink de exporteurs denkt te laten behouden, tot
gevolg zullen hebben.
Dat het noodzakelijk is de invoeren uit de dol-
larlanden te beperken en de uitvoer naar die
landen te vergroten, wie zal het ontkennen? Het
merkwaardige is echter, dat de Verenigde Sta
ten ons met grote kracht in deze richting drij
ven, een richting, die voor het Amerikaanse be
drijfsleven slechts aanvaardbaar is, zolang land
bouw en industrie hun voortbrengselen vlot
kwijt kunnen tegen een lonende prijs. Met dit
laatste is het momenteel niet eens zo schitterend
gesteld en met name baart het lot van de enorme
graanoogst geen geringe zorgen. Vooral van
maïs zijn de voorraden van de oude oogst groot
en het is niet duidelijk hoe de regering met de
onvoldoende opslagmogelijkheden, de steunaan
kopen de nodige omvang kan geven, Hoogst
merkwaardig is het dan te lezen, dat de Organi
satie voor Europese Economische Samenwer
king, die zo nauw met de Marshall organisatie
samenwerkt, kennelijk met de instemming dezer
organisatie een plan heeft ontworpen om in
zeven Europese landen, waaronder Nederland,
de maïscultuur te verbeteren door het gebruik
van de beste soorten hybride-maïs. Daartoe
zullen twee Amerikaanse landbouwdeskundigen
de economische mogelijkheden van de maïspro-
ductie onderzoeken. Aan Europese onderzoe
kers, die op dit gebied werkzaam zijn, zal tech
nische hulp worden verleend. De kosten zullen
gedeeltelijk door de E.C.A. (dus Amerika) ge
dragen worden. En dat, terwijl de graanschuren
in de V.S. tot berstens toe gevuld zullen worden.
Van verschillende kanten wordt uiting gegeven
aan de vrees, dat wanneer het met de export van
Europese voortbrengselen naar Amerika goed
begint te lopen, de schone droom wel eens spoe
dig uit zou kunnen zijn. Een Zwitserse stem
wijst erop, dat de Amerikaanse regering welis
waar geen voorstander is van de herleving van
het oude protectionisme, maar dat het bedrijfs
leven wel degelijk sterke krachten herbergt, die
er niet tegenop zien de Europese concurrentie
door hoge tarieven buiten te sluiten. Herinnerd
wordt aan de heftige strijd tegen de invoer van
Zwitserse horloges.
Zo zijn er haast onverklaarbare tegenstellingen
in de Amerikaanse politiek. Nog een voorbeeld
daarvan is de scherpe reactie op het Engels-
Argentijnse handelsverdrag van enige tijd ge
leden, waardoor cle Amerikanen zich door de
Engelsen verdrongen zagen van een belangrijke
Zuidamerikaanse markt, een reactie, die beslist
niet harmonieert met de drang op Engeland om
het pond te devalueren, juist met de bedoeling
de exportkracht te vergroten.
We zullen het wel ongeveer zo moeten zien, dat
het welslagen van het MarShall-plan voor het
moment de grootste zorg van de Amerikaanse
regering is. De positie van het eigen bedrijfs
leven schept nog niet zulke problemen dan dat,
niet met alle macht geprobeerd kan worden de
steun aan het Europese herstel effectief te doen
zijn. Immers zou deze blijken geen of onvol
doende resultaat op te leveren, dan zal in de
volksvertegenwoordiging de votering der gelden
al op moeilijkheden stuiten, voordat een even
tuele'Europese concurrentie op eigen terrein of
op andere markten de protectionistische krach
ten zal hebben los gemaakt.
Men kan niet anders zeggen dan dat de Ameri
kaanse regering een werkelijk grote politiek
volgt. Zij trekt de consequenties van de om
standigheid, dat de Verenigde Staten het grote
crediteurland geworden zijn. Zij heeft bij het
overleg te Washington verplichtingen op zich
genomen, die de wereldhandel werkelijk kunnen
bevorderen en die ertoe bij kunnen dragen de
dollarcrisis te overwinnen. Het was over
bekend, dat zij op het standpunt stond, dat ook
de vermindering van de waarde der Europese
valuta's een noodzakelijkheid was in dit spel en
zij zal daarin geen ongelijk hebben.
Echter, de devaluatie schqit in de Europese
landen spanningen, waarvan niet met zekerheid
gezegd kan worden, dat ze in toom te 'houden
Exporteren
De Amerikaanse politiek
Spanningen
4