Het sparen met zegels vereenvoudigd het kind, dat trots de klas binnenkomt met een gulden of meer en daar zegels voor vraagt. Tracht dit te vermijden en laat het sparen geen wedstrijd zijn, hoogstens een wedstrijd in trouw. Accepteer geen grote bedragen op school, maar laat de kinderen die afzonderlijk storten op het speciale zittingsuur voor de jeugd. Men vermijdt dan afgunst op school en weerstand van het onderwijzend personeel om grote bedra gen aan te nemen. Voor het innemen van volle spaarkaarten, het afgeven van boekjes, enz. kan het beste een vaste jeugdzitting worden bepaald, b.v. op een vrije Woensdagmiddag. Het is ook weer van opvoedkundige waarde, indien de kinderen bovendien leren lnm zaakjes te behartigen. Tevens leren ze de weg naar de bank, waarmede iedere schroom, die op latere leeftijd mocht bestaan, van te voren wordt weg genomen. En dan speciale jeugd spaarbankboekjes? Neen, iedere jongen zal een echte auto prefereren boven een speelgoedding en ieder meisje zal haar pop wegleggen, indien ze een echte baby mag vasthouden. Het is naar onze mening over bodig om meubilair, omgeving en boekjes aan te passen aan de jeugd. De kinderen vinden het interessant en echt om normaal als spaarder te worden behandeld en ze bezien vol trots de mutaties en aantekeningen in hun eigen spaar boekje. Men zal evenwel naar de nodige tact en wijsheid moeten zoeken om met de jeugd om te gaan, vooral, wanneer het kantoor wat vol loopt. Bij het schoolsparen met zegels werd tot dus verre een min of meer administratieve methode naar voren gebracht en in een algemene cir culaire uitgewerkt, waarbij het werk voor een groot deel ten laste van het onderwijzend per soneel wordt gebracht. Dit is welbewust gedaan om een mogelijkheid te scheppen, waarbij van de kassier niet al te veel arbeid wordt ge vraagd. zodat toepassing in ruimere kring mo gelijk zou worden. De bezwaren liggen echter voor de hand. Veelal zijn de hoofden van scholen en onderwijzers niet direct genegen hun dagelijks werk uit te breiden met een spaarzegeladministratie, te meer, daar zij al vaak enige potjes en kasjes beheren. Een tweede bezwaar is het zegeldepot, dat nauwkeurig moet kloppen met de afgedra gen gelden, hetgeen een nauwgezet beheer vraagt. De praktijk geeft echter nog wel eens verschillen te zien. Ten slotte willen ook de kassiers de administratie gaarne tot het hoogst nodige beperken. In de vorige Raiffeisen-Bode is een methode van de bank te Amstelveen beschreven, waar beide bezwaren kwamen te vervallen, doch waar alle lasten van het uitreiken der zegels op de bank rusten. Dat voorl>eeld zal slecbts in weinige gevallen kunnen worden gevolgd. Die- ver willen wij daarom de gulden middenweg aantonen, die bewandeld zou kunnen worden, indien de administratieve methode te veel weer stand ondervindt, terwijl men toch de gedachte van sparen n>et zegels niet wil opgeven. Deze gulden middenweg wordt ook gevolgd door de Spaarbank te Rotterdam en vindt al daar toepassing op een groot aantal scholen. Men had voor de oorlog in de praktijk grote moeilijkheden gehad met het in depot geven van zegels. Toen men na de oorlog het school sparen weer nieuw leven wilde inblazen, werd er gezocht naar een mogelijkheid, die aan de door ons genoemde bezwaren tegemoet kwam. De gang van zaken werd daarom als volgt ge regeld a. In de eerste spaarweek wordt per onder wijzer een beurs (couvert) met zegels af gegeven, ruim voldoende voor de verkoop in die week. De onderwijzer verstrekt de zegels aan de leerlingen, die in het bezit zijn van een zegelkaart en voegt de ont vangen gelden bij de niet verkochte res terende zegels. b. In de tweede spaarweek wordt de beurs met zegels en gelden opgehaald en een nieuwe beurs met zegels wordt afgegeven. De regeling is uiterst eenvoudig en voldoet volgens mededeling in Rotterdam uitstekend. Wij zouden hier kunnen spreken van de con tante methode, daar de verantwoording slechts over e'en korte termijn loopt, terwijl het zegel depot niet groter is dan de behoefte voor één klasse voor een enkele week. Administratie bij de school kan achterwege blijven, terwijl de 16

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1949 | | pagina 16