UIT FINLAND 42 DE RAIFFEISEN-BODE Indien er een neutraal land is in Europa, dat den laatsten tijd in het centrum van de belangstelling staat, niet alleen van het overige Europa, maar zelfs van de geheele wereld, dan is het wel Finland. Finland, dat men wel eens noemt ,,het land der 1000 meren", hetgeen echter niet overeenkomstig de werkelijk heid is, want het geheele land is met ontelbare grootere en kleinere meren bedekt. Daarom juist is de naam Finland zoo wèl gekozen, want deze naam beteekent „moerasland". Finland, het land met een eeuwenoude geschiedenis immers reeds in de eerste eeuwen na het begin onzer jaar telling wordt gewag gemaakt van den stam der Finnen en in 1284 b.v. werd Finland een hertogdom. En toch is Finland of zooals de Finnen zelf het noemen Suomi of ook Suomenmaa) in het Europa van de laatste 25 jaar bekend als de jonge staat, die eerst vanaf 1917 als onafhankelijk mag worden beschouwd, ondanks zijn eeuwen oude geschiedenis. En met misschien meer dan gewone belangstelling volgt men den gang van zaken met betrekking tot de verhouding tusschen dezen jongen staat en zijn machtigen nabuur, van welken laatsten Finland sinds 1808 deel uitmaakte. Finland, het eenige Europeesche land, dat geen oorlogs schuld heeft (of thans misschien had) en dat zijn andere schulden altijd stipt op tijd betaalt. Het is over dit land en dan meer in het bijzonder over het Finsche coöperatieve leven, dat wij het een en ander willen zeggen. Het zou ons niet verwonderen, indien onze lezers, hoe vaak zij den laatsten tijd ook over Finland hebben hooren spreken en door de dagbladen met de juiste ligging van dit land op de hoogte zijn gebracht, toch slechts een vage voor stelling hebben van de grootte van dit land, van de samen stelling van zijn grond, van zijn bewoners en van zijn cultuur. En daarom moge eerst hierover iets worden gezegd. Finland heeft een oppervlakte van 388.400 km" en telt ongeveer 3.600.000 inwoners. Ter vergelijking zij opgemerkt, dat Nederland (met inbe grip van het IJsselmeer, Waddenzee en Dollard) 37.900 km2 groot is en 8.500.000 inwoners telt. Hieruit vloeit dus al direct voort, dat de bevolkings dichtheid van Finland in verhouding tot die van ons land zeer gering moet worden genoemd. Dit wordt echter begrijpelijk indien we bedenken dat 60% van het land door bosschen is bedekt, terwijl bovendien de duizenden meren eveneens een belangrijk deel van de grond- oppervlakte in beslag nemen. Akkers en weiden nemen slechts 8 van den bodem in. Van onzen Nederlandschen bodem bestaat 27 uit bouw land, 40 uit grasland en slechts 8 uit bosch. Van de bevolking kan 8/9 deel tot de Finnen gerekend worden, terwijl 1/9 deel gevormd wordt door de Zweedsch sprekenden. Van de bevolking woont ongeveer 18 in de steden (waarvan alleen in de hoofdstad Helsinki 6,2 de overige bevolking is over het geheele land verspreid. Het Finsche klimaat is koud, maar zeer gezond. Vergeleken bij de overige bedrijven neemt het agrarische bedrijf in Finland verreweg de belangrijkste plaats in. Niet minder dan 65 van de geheele bevolking vindt haar hoofdbestaan in land- en boschbouw. Het 40-jarig bestaan van „Pellervo", het centrale orgaan van de landelijke coöperatieve beweging in Finland, is ons een welkome aanleiding om het een en ander te vertellen van de wijze, waarop het coöperatieve leven in Finland is opgebouwd. In 1936 werkten in Finland totaal 5.586 coöperaties met een ledenaantal van 854.400. Deze coöperaties zijn in de navolgende soorten onder te brengen 1. Verbruiks-coöperaties. Deze vallen uiteen in 2 groe pen, waarvan de eerste gevormd wordt door die coöperaties, waarvan de bewoners van het platteland, alsmede een groot deel der burgers leden zijn en de tweede, geheel gevormd door de sociaal-democratische arbeidersbeweging. De eerste groep telt 417 vereenigingen met totaal ongeveer 300.000 leden. Haar centrale is de S.O.K., welke zich hoofdzakelijk toelegt op de productie van consumptie-artikelen en kolo niale waren, maar die tevens (via enkele neven-centrales) voorziet in de behoeften aan landbouw-gebruiksartikelen en werktuigen, den handel in slachtvee alsmede den eier- verkoop en eierexport verzorgt. Tot de S.O.K. behooren ook een tweetal meelfabrieken, een klinknagelfabriek, een fabriek voor lucifers, een trico tage-fabriek en een margarine-fabriek. De S.O.K. met haar nevenbedrijven bereikten in 1938 een omzet van 1.871 millioen Finsche Marken. De tweede groep, dus die van de arbeidersbeweging, telt 125 vereenigingen met 306.000 leden. Deze groep vindt haar werkgebied hoofdzakelijk in de groote verbruikscentra, hoewel ze langzamerhand ook meer op het platteland begint door te dringen. Haar centrale is de O.T.K., waaronder niet alleen ver bruikscoöperaties vallen, doch evenzoo spaarkassen, ver- zekerings-maatschappijen en pensioenfondsen. Tot deze groep behooren eveneens een tweetal meel fabrieken en verder een lucifers-, een margarine- en een confectiefabriek. Deze arbeiders-verbruikscoöperaties met haar neven- bedrijven hadden in 1938 een totalen omzet van 1.425 millioen Mark. 2. Zuivelfabrieken. Hier telt men 670 vereenigingen met een totaal ledenaantal van 75.900, welke leden 460.000 koeien bezitten. Bovendien hebben deze fabrieken 20.400 leveranciers (dus niet-leden) met 73.900 koeien, alsmede 98.000 vee boeren (eveneens niet-leden) met 533.000 koeien. De melk wordt in hoofdzaak tot boter verwerkt, terwijl daarnaast ook nog kaas wordt gemaakt. In 1937 werd 28 millioen kg boter geproduceerd en 6 millioen kg kaas, terwijl 167 millioen kg melk in con sumptie werd verkocht. De centrale boterexport-vereeniging der coöperatieve zuivelfabrieken is de „Valio", welke over 1938 ruim 23 millioen kg boter verkocht, waarvan 16 millioen kg werd geëxporteerd en 7 millioen kg in het binnenland werd afgezet. De kaasverkoop door Valio bedroeg over 1938 in totaal 6,7 mill. kg, waarvan 4,4 millioen kg voor export bestemd was. Aan Valio werden 102 millioen liter melk geleverd. De Centrale „Valio" heeft in zes der grootste verbruiks centra een eigen melkinrichting, alsmede tallooze winkels voor den detailverkoop. 3. Coöperatieve Boerenleenbanken. Er zijn in Finland 1.123 Banken met totaal 151.900 leden. De deposito's van deze Banken tezamen bedroegen over 1938 1.381 millioen Mark. Het aantal Boerenleenbanken bedroeg in 1936 nog 1.235. Deze vermindering is toe te schrijven aan het feit dat men, teneinde zoo economisch mogelijk te kunnen werken, de kleinsten der Banken gedurende de laatste jaren zooveel mogelijk heeft samengevoegd. Alle Boerenleenbanken in Finland zijn opgericht en inge richt volgens het Raiffeisen-systeem. De Centrale Bank heet in Finland de O.K.O. Deze Centrale heeft een aandeelenkapitaal van 60 mil lioen Mark, waarvan 35 millioen in handen is van de leden-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1939 | | pagina 2