DENKEN EN DOEN 4 DE RAIFFEISEN-BODE scheid van taal en godsdienst zij is doorgedrongen naar Noord en Zuid, naar Oost en West en is zelfs door de Oceanen niet weerhouden. In Noord- en Zuid-Amerika, in Afrika en Australië en in Azië heeft de coöperatieve ge dachte wortel geschoten zij bereikte zelfs bijzondere resultaten in Japan. Zooals de coöperatieve gedachte de inwoners van een gemeente dichter tot elkander brengt en hen tot een familie maakt, zooals door de met elkander in centrale organisaties verbonden plaatselijke vereenigingen de ge meenten en gewesten onderling tot elkaar worden gebracht door één gemeenschappelijk ideaal, dat de tegenstellingen wegvaagt, zoo is ook datzelfde vereenigingswezen een werktuig voor den arbeid in het algemeen belang gewor den, dat de volkeren tot elkander brengt. Het doorwerken der coöperatieve gedachte heeft niet alleen overal het welvaartspeil der boeren verhoogd, doch heeft ook hun vertrouwen in eigen kracht versterkt. Overal waar dit vereenigingsleven de boeren bij elkander heeft gebracht is hun gevoel van eigenwaarde grooter gewor den, is uit den zoo dikwijls geminachten en uitgebuiten boer een gelijkwaardig medeburger van den georgani- seerden boerenstand gegroeid en is voor de ontwikkeling van het landbouwbedrijf vrije baan verkregen. Heden ten dage erkent men zelfs in de industriestaten, dat de welvaart van den boerenstand de eerste voor waarde is voor een lichamelijk, geestelijk, zedelijk en economisch sterke bevolking. Aldus heeft de coöperatieve gedachte een zegenrijke werking gehad in alle landen, waar de bodemexploitatie door den boerenstand geschiedt. En al mogen de vormen van organisatie in verband met de eigen bijzonderheden van elk land verschillen vertoonen, toch blijft overal als stuwende en scheppende kracht de gedachte ten grond slag liggen, dat ook de zwakken sterk kunnen worden wanneer zij met vereende krachten hun doel nastreven. De liefde tot den naaste is de zon, die de boeren tot den gemeenschappelijken arbeid heeft gewekt. De Raiffeisen- gedachte is uit Christelijke levensbeschouwing ontstaan. Maar deze naastenliefde is vanuit de Christelijke landen ook bij de volkeren met andere godsdiensten verbreid en heeft in den zedenleer van Confucius en van Boeda een voedingsbodem gevonden, want ook daar wortelt de coöperatieve gedachte in de hulpvaardigheid voor den zwakken medebroeder. Daar waar de ethische grondslagen ontbreken kan de coöperatieve samenwerking niet gedijen. Het grootste ge vaar voor het leven eener vereeniging is steeds dan aan wezig, wanneer haar bestuur en hare leden hun coöpera tieve vereeniging nog slechts als een juridische vorm, als eene onderneming, welke het eigenbelang moet dienen, beschouwen en wanneer zij vergeten, dat ieder hunner zich slechts aan het gemeenschappelijke vuur mag warmen, dat tot het welzijn van allen gezamenlijk is ontstoken. Op dezen gedenkdag wenden wij den blik naar de plaats waar Raiffeisen eenmaal werkzaam was en naar zijn laatste rustplaats in Neuwied. Wordt levendig Gij geest van liefde tot den naaste, tot den buur, tot de stadgenooten, tot het volk, tot de ge- heele menschheid Wordt levendig en vervult wederom het denken en voelen van onze families, onze buren, onze dorpsgenooten, onze landbouworganisaties, onze boeren en van de volkeren der aarde. Ja van de volkeren Want Raiffeisenwerk is vredes werk, zoo lezen wij in-het schoone gedenkboek van het huidige feest. Vredeswerk, omdat werken voor een ge meenschappelijk doel de volkeren tot elkander brengt. Vredeswerk, omdat de coöperatieve samenwerking in het vereenigingsleven den boer sterk maakt, hem aan zijn land bindt en zoo den voor den vrede zoo gevaarlijken concur rentiestrijd in den wereldhandel beteugelt, Vredeswerk, omdat in deze samenwerking van den boerenstand het evangelie der naastenliefde gepredikt wordt, dat toch eens de menschheid naar den eeuwigen vrede moet leiden. Wij willen daarom thans, nu de wereld zich gereed maakt tot den afschuwelijksten van alle oorlogen hier bij de viering der nagedachtenis van den grooten Duitscher Friedrich Wilhelm Raiffeisen de heilige vlam der liefde ontsteken. Moge zij over alle grenzen en zeeën heen haar licht verspreiden en de menschen den geest van samen werking, zooals Raiffeisen dien ten toon spreidde, brengen. Ik kom uit een land, dat zich het Zwitsersche Eed genootschap noemt, in welk genootschap volkstammen met verschillende taal, godsdienst en herkomst met elkan der zijn verbonden, die ieder elkanders volkskarakter waardeeren. Op dit Zwitsersche volk heeft een Duitsche dichter de woorden toegepast „Wij willen zijn één ver eend volk van broederen". Mogen steeds meer menschen door de gedachte van onderlinge hulp en samenwerking in den geest van Raiffeisen worden aangegrepen, totdat ook de volkeren der aarde als broeders worden, die het eigen leven van ieder volk respecteeren, elkander be minnen en wederzijds behulpzaam zijn. Het Internationale Landbouwcomité werkt in dezen geest en ziet in Friedrich Wilhelm Raiffeisen een wel doener, die in zijn eigen land arbeidde en die als verkon diger der naastenliefde voor de menschheid een zegen is geworden. Moge deze herdenkingsdag de Raiffeisengedachte op nieuw tot verlevendiging brengen en haar dragen over het geheele wereldrond tot welzijn van den boerenstand, tot heil der menschheid en tot versterking van den wil tot vrede onder de volkeren. over het treffen van een pensioenregeling voor den Kassier is goed deCentraleBank wil gaarne daarbij van voorlichting dienen, maar dan moet men ten slotte ook komen tot anders bereikt men alleen, dat er geen ouderdoms verzorging voorden Kassier komt, waarbij wij dan maar niet willen „denken" aan de omstandigheden, waarin Echtgenoote en kinderen zullen achterblijven, indien hun verzorger komt te vallen.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1938 | | pagina 4