GELDBELEGGING EN COÖP. BOERENLEENBANKEN.
12
DE RAI FFEISEN-BODE.
Voor de stortingsbewijzen in l.r. geldt hetzelfde als voor de
stortingsbewijzen van spaarders.
De saldo-biljetten moeten weer dertig jaar lang worden
bewaard.
Oude schuldbekentenissen en crediet-akte's kan men ook
na betrekkelijk korten tijd (b.v. een jaar vernietigen), tenzij'
de borgen betaald hebbenin dat geval beware men ze dertig
jaar, daar de borgen gedurende dezen termijn den schuldenaar
kunnen aanspreken, en zij daarvoor misschien de schuldbe
kentenis of crediet-akte noodig zullen hebben.
Wij zouden kunnen voortgaan met de bespreking van andere
stukken, maar wij willen niet te lang van stof worden.
Uit het bovenstaande blijkt, dat men met verschillende ter
mijnen rekening heeft te houden. Dit is, zooals gezegd, tame-
'J las^&- Daarom geven wij aan die kassiers, die geen tijd of
lust hebben om alles nauwkeurig uit te zoeken, den raad om
alle boeken en bescheiden gedurende dertig jaar te bewaren
Dan is men zeker veilig.
Indeidaad zullen, gelijk de geachte inzender opmerkt, ook
bij machtneming van den termijn van dertig jaar bij sommige
.anken al iets vrij komen. En kassiers, die hun oud materieel
willen uitzoeken, kunnen natuurlijk veel meer kwijt
Is het echter de moeite waard om het vrijkomende mate-
neel naar Utrecht te expedieeren en daar te verkoopen? Bij
informatie is ons gebleken, dat voor oud papier niet meer dan
- j cents per K.G. betaald wordt. Dit is niet veel De kosten
van verzending (en dan rekenen wij de moeite er maar niet
bij) zouden ongetwijfeld belangrijk hooger komen. Immers de
goedkoopstewijze van verzending (per spoor als vrachtgoed)
m?™ f, J f6r d?,n 5 CentS Per kê' (Per schiP za' in som-
nge gevallen iets goedkooper zijn, maar lang niet alle plaatsen
hebben een goede verbinding per schip met Utrecht).
tenminste, wanneer de vrachtjes niet grooter zijn dan b v
io of 20 kg (hetgeen te verwachten is). Maar ook wanneer
zij grootei zijn, zal het te verwachten voordeel öf nihil öf
miniem zijn en m ieder geval niet opwegen tegen de moeite
Na ampele overweging moeten wij dus verklaren, dat wij in
liet plan van den. geachten inzender weinig heil zien en dat
nhJ1Ct n aclUt3.dat het vrijkomende oude materieel ter
plaatse wordt vernietigd.
Is er iemand, die een ander en beter licht over deze zaak
kan laten schijnen, dan zullen wij dat gaarne vernemen.
In het Mei-nummer van Diakonia kwamen een paar arti-
werd T°r' C1itle over geldbelegging door Diaconieën, en
werd gewaarschuwd tegen het deponeeren van gelden bij in
stellingen waarvan met met de grootst mogelijke zekerheid
'plaats vinden" behoorllJ'ke terugbetaling zou kunnen
In het bijzonder werden daar ook de Coöp. Boerenleen
banken besproken en afgeraden ook bij die instellingen gelden
te beleggen zonder een behoorlijk onderpand.
,n ^en onderschrift onder een dier artikelen werd door de
redactie het gevaar van ondoordachte beleggingen no^ eens
onderstreept door o.m. de volgende uiting:
ns is een geval bekend dat inderdaad de leden van een
Re keraad tezamen i2oo.- moesten betalen omdat de boe
lenleenbank die het kasgeld beheerde, haar betalingen staakte
Waai het mij onmogelijk leek dat de crediteuren eener coöd
boerenleenbank ooit een cent zouden zijn tekort gekomen om-
lat ei geen voldoende dekking aanwezig was, en in aanmer
kmg genomen dat alle bij de Centrale Bank te Utrecht aan"
sloten banken de onbeperkte aansprakelijkheid in de statuten
hebben vastgelegd, een dergelijk geval ninschelijker wfze Le-
sproken, uitgesloten moet zijn, wendde ik mij om nadere inlich
tingen tot de redactie van Diakonia met verzoek den naam der
ver'7'mer tS n?emen dle in gebreke was gebleven haar
verplichtingen na te komen.
Dat schrijven bleef ontbeantwoord, en op een nader schri
ven mijnerzijds waarin op het geven van een antwoord wei
aangedrongen, daar anders het geval zou worden gepubliceen
werd geantwoord dat het niet eene bij de Centrale te Utrecl
aangesloten bank, maar een particuliere boerenleenbank betro
Ook dat leek mij zeer onwaarschijnlijk, en een verzoek oi
ook in dat geval den naam der boerenlenbank te weten, wei
na nog een herhaald verzoek beantwoord met de mededeelin
dat een piedikant in Groningen, welke met name werd gi
noemd, verdere inlichtingen zou kunnen geven. Na tot tvvc
keer toe aan dat adres te hebben geschreven, ontving ik op 2
Juni, (mijn eerste schrijven dateerde al van g Mei) de med<
deeling dat het bleek, dat het bericht onjuist was, dat nog nin
mer een diaconie door een boerenleenbank was benadeek
maar het wel was voorgekomen dat diakenen op eigen verant
woordelijkheid een groot bedrag in bewaring hadden gegeve
aan een Scheepshypotheekbank, welke haar betalingen staakt
en voor de daardoor geleden schade de diakenen aansprakelijl
wajen gesteld. Het heele bericht was dus onjuist en onwaar
schijn lijk en den goeden naam der boerenleenbanken vermoe
del ij k onopzettelijk, maar niettemin schade toegebracht
Het is merkwaardig hoe lichtvaardig soms over instellingei
de staf wordt gebroken, zonder ook maar iets te weten vai
de organisatie die wordt aangetast.
Zelfs toen de zaak in onderzoek was, schreef mij de redac
teur van Diakonia dat een deskundige hem had verzekerd, da
cle belegging bij coöp. boerenleenbanken gewaagd was en ui
het heele schrijven bleek, dat zijn oordeel met die uitspraal
volkomen harmonieerde.
Het is bedroevend te zien hoe weinig het groote publiel
weet van de organisatie van ons landbouwcrediet en dat vrij
wel onveranderd de grootte der reserve het oordeel beheerscht
at de onbeperkte aansprakelijkheid een reserve in zich sluit
die vele malen de meeste reserves, die als gunstig worden aam
gezien .overtreft, schijnt men niet te kunnen beseffen
Gerust kan worden gezegd, dat ons landbouwcrediet zoo
danig is gefundeerd, dat elke belegger van gelden met vol ver
flouwen zich tot de Boerenleenbanken kan wenden. Pogingen
om aan het publiek dat besef bij te brengen, zijn niet over-
bodig.
AaIten< JOH. OBBINK.
NOTARISTARIEVEN.
Met belangstelling las ik het stukje van den Heer Smit in
het Juh-nummer der R.B. Plet is niet de eerste keer dat ge-
aagd wordt over de veel te hooge notaristarieven. Het plan
van den Heer S. om bij de regeering op een lager tarief aan te
nngenmislukt m elk geval, omdat nog pas bij de wijziging
van de Wet op het Notariaat gebleken is dat men het wel slech
ter maar met beter voor het publiek wil maken. Daar komt bij,
dat men met de wettelijke tarieven niet klaar komt, omdat de
notaris steeds wel kans ziet voor niet wettelijk geregelde werk
zaamheden zooveel te rekenen, dat men met de wet in de hand
mets begint.
Ei zijn zelfs ernstige pogingen aangewend door de notaris
sen om overdracht van onroerend goed alleen bij notariëele
acte mogelijk te maken. Men stelle zich het dwaze van het
geval voor: Als iemand een boerderij koopt van een halve
ton, dan mag hij de acte daarvoor zelf opmaken en betaalt
2/2 7c aan registratie en een luttel bedrag aan den hypotheek-
ewaardei maar als hij diezelfde boerderij wil bezwaren met
een hypotheek van b.v. iooo.—moet hij naar een notaris.
Men had of de notarissen Rijksambtenaar moeten maken of
wel toelaten dat voor het vestigen van een hypotheek een on-
deihandsche acte mocht gebruikt worden.
ïn mijn omgeving wordt bij en publieke verkooping, onver
schillig hoe groot het bedrag is, 9Rj% gerekend, terwijl als
men hetzelfde goed bij onderhandsche acte overdraagt de
kosten nog geen 3% zijn.
