DE RAIFFEISE N-B ODE.
waarop geen evenredig recht verschuldigd is, ter regis
tratie aan te bieden.4)
Geen rechter zal dan ook aan een akte bewijskracht
ontzeggen, omdat die akte niet geregistreerd is maai
er is iets anders: Wanneer een onderhandsche akte
wordt opgemaakt op 31 Oct. 1929 dan belet niets en
niemand, om onder die akte als dagteekenmg te vermel
den: 1 Jan. 1929.
Dat partijen onder elkaar de laatste datum als die
der onderteekening willen beschouwd zien, moeten zij
zelf weten. Maar het zou te gek zijn, wanneer derdepj
zich van dien willekeurigen datum ook maar iets be
hoefden aan te trekken. Tegenover hen heeft die dag-
teekening geen kracht (art. 1917 B. W.). Nu zijn er ver
schillende omstandigheden, die tegenover een ieder den
datum eener akte nader kunnen bepalen.
Wanneer een der onderteekenaars komt te overlijden
op 4 Nov. 1929, daa kan het niet anders of de akte
moet zijn opgemaakt vóór 4 Nov. Wanneer een onder
handsche volmacht wordt vermeld in een notarieele akte
van 6 Nov., dan is die volmacht vóór of op dien datum
verstrekt. En eindelijk wanneer een akte is geregis
treerd, dan staat tegenover elk en een iegelijk vast, dat
de akte bestond op den dag der registratie.
Zegt men dus, dat door registratie den datum eener
onderhandsche akte (opgemaakt 31 Oct. geregis
treerd 7 Nov.) komt vast te staan, dan bedoelt men
daarmee niet, dat nu 'de dagteekening (31 Oct.) als
juist kan worden beschouwd, maar slechts, dat de akte
in geen geval na den dag der registratie (7 Nov.) is
samengesteld en onderteekend.
Ten slotte de vraag in welke gevallen registratie (on-.
verplichte) gewenscht is?
En dan luidt het antwoord daarop "heel eenvoudig!
in al die gevallen, waar het van belang is vast te stel
len, dat een handeling in geen geval na een bepaal-,
den datum in een akte werd neergelegd. Alzoo steeds,
wanneer iemand teekent, die in zijn bevoegdheid tot
'teekenen tijdelijk beperkt is.
Zoo is een bestuurder slechts bevoegd namens een
Vereeniging te teekenen zoolang hij bestuurslid is, de
voogd slechts zoolang hij voogd is, de gevolmachtigde
slechts zoolang de volmacht niet is ingetrokken. Tij
dige registratie zal hier in de meeste gevallen aantoonen,
dat de onderteekening plaats had tijdens het bestaan
der hoedanigheid.
Ook hier zal echter vaak door andere gegevens de
juistheid der dagteekening kunnen worden gestaafd.
's Gravemoer, Oct. 1929.
TH. A. VERSTEEG.
De heer Th. A. Versteeg, 2/3 candidaat-notaris en
kassier der Boerenleenbank te 's Gravemoer, heeft ons
aangeboden enkele artikeltjes over onderwerpen van
rechtskundigen aard voor ons blad te schrijven. Varu
dit aanbod hebben wij gaarne gebruik gemaakt. Red.
1) Zooals bekend, werd in Frankrijk, toen de revo
lutie haar beslag begon te krijgen een nieuwe tijdreke
ning ingevoerd, die begon op den dag, dat de Nationale
Conventie het eerst samen kwam: ~22 September 1792,
dat was de ie dag van het jaar I der Republiek.
2) Reeds in 1906 werd een commissie benoemd, die,
„zonder daarbij de belangen van 's Rijks schatkist uit
hett oog te verliezen," moest nagaan in hoeverre o.a.
de registratiebelastingen herziening behoefden.
3) Wet van 22 Juni 1929 S. 324.
4) Verplichting ontstaat, behoudens uitzonderingen, bij
vermelding in een notarieele akte, maar dan zorgt de
notaris daarvoor wel.
UIT ONZE BOERENLEENBANKEN.
AANKOOP- EN CREDlETCOöPERATIE.
Eenige maanden geleden werd te Utrecht door den
heer Spiele, van het Centraal Bureau, te Rottterdam,
eene inleiding gehouden over de Aankoopcoöperatie, waai -
bij hij o.m. tot de conclusie kwam dat een samenvoeging
van aankoop- en credietcoöperatie wel de ideale toe
stand zou zijn. I
In het Augustusnummer der Raiffeisen-Bode komt de
Centrale Bank tegen deze uitlating op en bestrijdt haar
op verschillende gronden.
Het Octobernummer der „Mededeelingen van het
Centraal Bureau is het met deze critiek niet eens en ver
dedigt nog eens uitvoerig het standpunt van den heer
Spiele en gaat zelfs zoover te vragen, wat er tegen eene
algeheele fusie van aankoop- en credietcoöperatie zou
zijn. 1
Ik heb het genoegen gehad de inleiding van den heer
Spiele mede te kunnen aanhooren, en zou zijne rede.
geheel kunnen onderschrijven, behalve waar het be
trof het punt in kwestie bovengenoemd. Het speet mij
dadelijk zeer, dat de heer Spiele deze opvatting ten
beste gaf, en was ik o(p' dat oogenblik door een af
wijking in mijn stem, waardoor ik niet spreken konjl
niet genoodzaakt geweest te zwijgen, dan zou ik dadelijk
de betreffende uitlating bestreden hebben.
De neiging om in de „Mededeelingen of elders er
toch nog op terug te komen, heb ik onderdrukt om
niet onnoodig stof op te jagen.
Heel begrijpelijk was het echter voor mij dat die!
redactie van de Raiffeisen-Bode er niet het zwijgen toe
deed en ik heb dat stuk dan ook met volkomen instem
ming gelezen.
Nu echter het Centraal Bureau de opvatting van de
redactie der Raiffeisen-Bode uitvoerig gaat bestrijden
en openlijk propaganda maakt voor een fusie tusschen
de aankoop- en crèdietcoöperatie, lijkt het mij geboden,
daartegen te waarschuwen als een nadeelige en de land
bouwcoöperatie in haar geheel schadende neiging.
Dat het Centraal Bureau een dergelijke propaganda
voert, is misschien wel verklaarbaar. Dat lichaam toch,
of juister hare bestuurders en zeker hare ambtenaren,
gaan door hun werk zoo geheel op in de aankoopcoöpe
ratie, zijn daarin zoo doorkneed en hebben deze tak
van coöperatie langzamerhand leeren beschouwen als
het belangrijkste deel der landbouwcoöperatie, dat er
volgens hen enkel aan ontbreekt de beschikking over
de ruime geldmiddelen der credietcoöperatie, om het
bedrijf tot volmaaktheid te brengen.
Een dergelijk gezichtspunt is niemand kwalijk te ne
men, als er maar geen propaganda voor gemaakt_ wordt.
Inderdaad heeft de aankoopcopperatie in het centrale
lichaam het Centraal Bureau, buitengewoon veel be
reikt, maar hoe menschen die toch niet vreemd kunnen
zijn in de wereld der crediet-coöperatie, de vraag kun
nen stellen, wat er toch tegen een volkomen fusie kan
zijn en dit als de ideale toestand kunnen voorstellen, ia
onbegrijpelijk.
Bij al de argumenten door het C. B. aangevoerd,
wordt zelfs niet één keer het eigenlijke doel der crediet
coöperatie genoemd, n.1. het verschaffen van gemak
kelijk en goedkoop crediet aan den landbouw. En juist
dat totaal uit het oog verliezen van de ttaak der crediet
coöperatie wijst er op, dat de bestrijders van de denk
beelden der Raiffeisen-Bode zich geheel hebben vast
gewerkt in en niet verder zien dan de belangen van den
aankoop.
Het C. B. vraagt of daar, waar de kassier der leen
bank tevens directeur der aankoopvereeniging is, het
niet goed gaat, om er dan als conclusie op te laten
