buitengewone algemeene vergadering.
voorschotten en credieten aan
7 o
DE RAIFFEISEN-BODE.
Aan de leden der Centrale Bank is gezonden een
convocatie voor de Huishoudelijke Buitengewone Alge
meene Vergadering, te houden op Donderdag 18 Maart
1926, in ,,Tivoli" (aanvang des voormiddags 11 uur).
VEREENIGINGEN.
tMen vestigt onze aandacht erop, dat art. 38 lid 2
der nieuwe Statuten nog niet algemeen bekend schijnt
te zijn. Hierin wordt bepaald: „Voorschotten en credie
ten aan vereenigingen of wettelijk gereglementeerde
waterschappen (polders en polderdistricten) mogen niet
gegeven worden zonder toestemming der Centrale Bank.
■Ook mogen geene garantie's ten behoeve van deze in
stellingen zonder die toestemming worden verleend."
Indien dit voorschrift niet wordt nageleefd, zou het
Bestuur voor eventueele schade voor de Bank aan
sprakelijk zijn (op grond van art. 31 der Coöperatie-wet),
SLUITING KANTOOR CENTRALE BANK.
Het Kantoor der Centrale Bank zal gesloten zijn:
op Vrijdag 2 April (Goeden Vrijdag);
op Zaterdag 3 April
en op Maandag 5 April (2den Paiaschdag.)
REDACTIONEEL GEDEELTE.
DE GANG VAN EEN PROCES.
Het komt wel eens voor, dat de Juridische Afdeeling
der Centrale Bank een proces voert voor een Boeren
leenbank, en dat men haar dan telkens vraagt of het
proces nog niet afgeloopen is, waarom het zoo lang
duurt, enzoovoorts. Daarom willen wij eens een uiteen
zetting geven van den gang van een proces. Dan weet
men precies hoe het komt, dat het gewoonlijk niet in
enkele weken is afgeloopen. Bovendien is het een onder
werp, waarvan ieder wel iets mag afweten, ook al heeft
hij er niet mede te maken. Immers de rechtspleging
is een der voornaamste functie's in het maatschappelijk
leven De rechtspleging dient om het recht tot gelding
te brengen. Zonder recht en rechtspleging is geen ge
ordende maatschappij bestaanbaar.
Men kan de processen verdeelen in twee soorten:
burgerlijke (of civiele) en strafprocessen. De laatste
laten wij rusten, omdat de Boerenleenbanken daarmede
uit den aard der zaak nooit hebben te maken. Burger
lijke processen zijn processen, waarbij de een iets vordert
van een ander (gewoonlijk een geldsom). Wanneer wij
hier dus verder spreken van een proces, bedoelen wij
het burgerlijk proces.
Het proces begint met een dagvaarding. Dit is in
stuk, waarbij degene, die iets vordert, zijn tegenpartij
oproept om voor den rechter te verschijnen. De gronden
der vordering worden in de dagvaarding vermeld, en
zij vormt verder den grondslag der procedure. Zij is
altijd doorspekt van typische rechtstermen, zoodat een
leek aan de lezing ervan gewoonlijk niet veel zal hebben.
,De dagvaarding wordt door den advocaat, die haar
heeft opgesteld,J) toegezonden aan een deurwaarder, die
haar aan de partij, tegen wien zij is gericht (den
gedaagde) beteekent.
Op den dag, waartegen de gedaagde voor den rechter
wordt geroepen, moeten beide partijen zorgen tegen
woordig te zijn. Voor den Kantonrechter kunnen zij in
persoon verschijnen ,voor de Arrondissementsrechtbank
ook kortweg „de Rechtbank" genoemd) moeten zij ver
schijnen door middel van een vertegenwoordiger, name
lijk een procureur. Een procureur is een Meester in
de Rechten, die als procureur is beëedigd (hij is altijd
tegelijk advocaat).
Als een van de partijen niet verschijnt, wordt verstek
tegen hem verleend. Dat wil zeggen: de rechter con
stateert zijn afwezigheid. Dan wordt over korten tijd
vonnis gewezen, natuurlijk ten nadeele van dengene, die
niet is verschenen. Als de eischer niet is verschenen
(wat zelden gebeurt) wordt de eisch dus afgewezen,
als de gedaagde verstek laat gaan, wordt de eisch ge
woonlijk toegewezen. In zulk een geval is het proces
uit den aard der zaak gauw afgeloopen. Een eigenlijke
processueele strijd ontstaat dan niet.
Echter kan de partij, die verstek heeft laten gaan,
binnen een korten termijn tegen het vonnis („verstek-
vonnis") opkomen. Dan begint de procedure opnieuw,
en dan wordt het meer ernst natuurlijk.
Als de beide partijen verschijnen, neemt eerst de
eischer zijn zoogenaamde „conclusie van eisch," een stuk,
waarin een uiteenzettingvan den eisch voorkomt. De
gedaagde verweert zich daarop bij zoogenaamde con
clusie van antwoord. Daarop neemt gewoonlijk de
eischer nog eens het woord („conclusie van repliek") en
vervolgens weer de gedaagde („conclusie van dupliek"
Gewoonlijk laten de partijen het bij deze vier conclusie's.
Is de zaak echter ingewikkeld of zeer belangrijk, dan
wordt dikwijls ook nog gepleit. Dat wil zeggen, dat de
advocaten der partijen mondeling de twee standpunten
toelichten (de conclussie's worden schriftelijk genomen,
tenminste voor de Rechtbank). Na de pleidooien worden
de stukken in orde gebracht, en dan wijst de Rechtbank
of de Kantonrechter vonnis.
Als men dat zoo leest, denkt men misschien: maar
waarom moet dat nu zoo lang duren? Het lijkt zoo
eenvoudig. Als men voor elke conclusie een week neemt,
is men in vier weken „afgeconcludeerd." Maar in de
practijk is dgt onmogelijk. In eenvoudige zaken kan
men, als men den tijd heeft, vrij vlug procedeeren. Daar
om duren processen voor den Kantonrechter gewoonlijk
veel korter dan processen voor de Rechtbank (gelijk
men weet, worden de kleinere zaken beneden de
f 200.door den Kantonrechter, de grootere door de
Rechtbank behandeld?. Het maken van conclusie's is
een werk, waaraan dikwijls vrij veel voorbereidende
arbeid vooraf moet gaan, en dat bovendien rustig ver
richt behoort te worden. Zoodat tusschen elke conclusie
J) Voor onze Boerenleenbanken is dit de Juridische Afdeeling
der Centrale Bank.
