mMmwÊmm een solide BRANDKAST LOSBLADIG BOEK „TRIPLO" KANTOORBOEKENFABRIEK HOONTE Willemstraat 15-17 - Telefoon 1774 -'n; - waw DE RAIFFEISENBODE. 77 litieman nam z'n sleutelbos, stak een der sleutels in 't sleutelgat, en lang zaam, knarsend, ging de deur open. Ik staarde in een donkere .ruimte ruimte en ontwaarde een houten brits, waarop bedgerei. „Pietersen, kom eens hier", sprak de veldwachter. Daar kwam dezelfde lange man naar ons toe, die een week tevoren aan m'n huis was geweest. I „Jansen", vroeg de dienaar der wet, „herkent ge mijnheer?". „Ja", antwoordde deze. „Wie is hij dan?". „De kassier van de boerenleen bank". „En u, mijnheer Willemsen, her kent u dezen persoon als den man, die u op 8 Jan. bezocht?". Ik knikte alleen. Mijn gemoed schoot vol, toen ik daar'den jongen man zag staan, die zelf de oorzaak was van een verwoest leven. Met be traande oogen had Jansen mij aange zien, terwijl mij de woorden van den dichter te binnen schoten: „Eén uur van onbedachtzaamheid „Kan maken, dat men jaren [schreit". „Ga maar weer naar binnen", zei de veldwachter. De ijzeren deurkn ar- ste op haar hengsels, 't Slot werd omgegooid, de grendels weer ver schoven en Jansen weer alleen ge laten met z'n gedachten aan wat hij had misdreven: oplichting en valsch- heid in geschrifte. En zich tot mij keerend, sprak de veldwachter: ,,'k Zal U even het proces-verbaa', zoover het u betreft, voorlezen". En na het gelezen te hebben, ging hij voort: „U wilt het wel even onderteekenen?", 'k Zette mijn naam. „Zou er nog kans zijn, dat Jansen er met een voorwaardelijke afkomt?" vroeg ik. ,,'k Vrees ervoor. Jammer zeker voor dien jongen man van 24 jaren. Hij heeft bij de rechtbank tot he den een schoon register, en stond als militair hij is sergeant geweest - bij meerderen en minderen goed aan geschreven". Den middag van dien eigen dag werd hij naar het „huis van bewa ring" overgebracht. „Wat!? Jij hier?" Zoo luidde de uitroep van ver wondering, waarmee Jansen werd begroet, door iemand, die De zaak zat zoo. Jansen had, zooals ik boven zei, als sergeant gediend en bij zijn su perieuren goed aangeschreven ge staan. En nu, in den corridor van het „huis van bewaring" staat hij daar tegenover zijn vroegere „luit", die als lid der reclasseeringscom- missie in het „huis" moest zijn. „Ja, luit", zegt Jansen, ,,'k heb iets gedaan, dat ik niet doen mocht." En toen vertelde Jansen van zijn oplichting en z'n valschheid in ge schrifte; en de „luit", die den jongen steeds een goed hart had toege dragen, begaf zich naar de officier van justitie en wist te. bewerken, dat Jansen dienzelfden avond huis toe kon. Tweemaal is Jansen nog „voor" geweest, en het slot was, dat de man drie maanden voorwaar delijk kreeg met een proeftijd van drie jaar. De tachtig gulden van Pietersen waren er niet meer, maar onze eerzame rijwielhersteller kreeg de toezegging, dat ze in twee jaar terugbetaald zouden worden. Wat te hopen is. Jansen is aan het leven terugge geven. Er rust en blijft rusten een vlek op zijn naam, maar zijn leven is niet verwoest; een eigenlijk gezegde straf heeft hij nog niet ondergaan, en z'n drie maanden zal hij, als hij zich goed houdt, ook niet behoeven uit te zitten. MAX WILLEMSEN. Advertentiën. TE KOOP GEVRAAGD minimum inhoud 50 x 50 c.EVS. met opgave van prijs en merk in te zenden aan A. J. v. d. SLUiJS te Klarenbeek. NIEUW! VOOR ADMINISTRATIE ENZ. Sterk, sierlijk en goedkoop Gemakkelijk in gebruik. VRAAGT EENS PRIJS. Voor Boerenleenbanken leveren wij SPECIALE PANTSERKASTEN Courante afmetingen voor ongeveer f 300,

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1924 | | pagina 9