Driek van de Vondervoort
functie Voorzitter Landelijke Vereniging Kleine Kernen (LVKK),
burgemeester van Boekei
e-mail I HGM.vandeVondervoort@Boekel.nl
B&B 15e jaargang 2006 04
door een ledenraad. Wolters: 'Dat hoeft
geen verslechtering te zijn, maar of het een
verbetering is, zullen we moeten afwachten.
Op dit moment is de invloed van de 'dorps-
gerelateerde' adviesraden relatief groot.
Met de invoering van een 'paraplu-ledenraad'
zit de kans erin dat die invloed verwatert.'
De schaalvergroting heeft ook positieve
dingen gebracht. Wolters: 'Het advies wat
de bank geeft, is nu een stuk beter dan toen
Melick nog zelfstandig was. Je merkt gewoon
dat een grote bank meer deskundigheid
binnen haar muren heeft, voor mij als onder
nemer bijzonder prettig."Er kan ook meer',
vult Tegels aan. 'Dit jaar staat Vlodrop in
de schijnwerpers tijdens de jaarlijkse Rabo-
kantorendag. Rabobank Roermond laat
voor het dorp onderzoeken hoe het komt
dat de Duitse consumenten, een belangrijke
inkomstenbron voor Vlodrop, meer en meer
wegblijven. Een dergelijk kostbaar onderzoek
zou de onafhankelijke bank Vlodrop nooit
hebben kunnen bekostigen.'Over het
algemeen zijn Tegels en Wolters zeer wel te
spreken over 'hun' bank. Vooral omdat de
bank er bewust naar heeft gewerkt in de
dorpen geen kantoren te sluiten.Toch kan
Wolters niet nalaten nog een waarschuwend
woord te spreken: 'De Rabobank heeft een
belangrijke taak in een kleine gemeenschap,
niet alleen op financieel gebied, maar zeker
ook qua advies en begeleiding. De samen
leving verzakelijkt, laten we oppassen dat
het niet ieder voor zich wordt.'
Bij het horen van de Rabo-merkwaarde 'Dicht
bij'dwalen mijn gedachten onmiddellijk enkele
decennia terug. Naar de periode waarin de KVP
op het politieke, mijnheer pastoor op het geeste
lijke, de bovenmeester op het onderwijskundige
en de directeur van de boerenleenbank op het
financiële vlak de dienst uitmaakte in het Bra
bantse land. Dat meerdere functies zich in een
persoon verenigden, zoals de politieke en finan
ciële, was daarbij zeker niet uniek.
Zo herinner ik me mijn entree in de plaatselijke
politiek als de dag van vandaag. Het zittend
KVP raadslid én directeur boerenleenbank deed
een beroep op de lokale gemeenschap voor
keurstemmen uit te brengen op een jonge
inwoner, voorzien van de tekenen - lange haren
en een baard - des tijds, die zijn vrije tijd door
bracht binnen de katholieke jeugdbeweging.
Deze oproep - hartstochtelijk gesteund door
mijnheer pastoor - zorgde voor zoveel voorkeur
stemmen dat de onverkiesbare positie op de
ranglijst werd verruild vooreen start van mijn
bestuurlijke carrière. De boerenleenbank 'dich
terbij'is nauwelijks mogelijk!
De boerenleenbank stond als coöperatie tussen
en dichtbij haar eigen gemeenschap. Bestuur
en directeur kenden de plaatselijke gemeen
schap van haver tot gort. Zelden deed die
gemeenschap een vergeefs beroep op hen als
het om activiteiten ging die de leefbaarheid
ten goede kwamen.
Hoe anders is de situatie hedentendage.
De boerenleenbank is de Rabobank geworden.
Vanwege de schaalvergroting woedt op veel
plaatsen de discussie met betrekking tot de vele
bankgebouwen in de dorpen. Functioneel zijn
ze vanuit bancair oogpunt overbodig. Maar de
gebruikers c.q. inwoners ervaren het verdwijnen
van het bankgebouw als de zoveelste aanslag
op de leefbaarheid van hun dorp. De bank die
zo graag 'dichtbij' wil zijn, dreigt 'veraf' te wor
den. Met alle gevolgen voor de gemeenschap
van dien. De betrokkenheid zowel in morele als
financiële optiek verdwijnt. Dat kan niet de
bedoeling van de coöperatieve Rabobank
zijn! Het moet voor de Rabobank de kunst zijn
om - uitgaande van een efficiëntere, grotere
eenheden - toch te blijven opereren als een
betrokken bank, dichtbij de mensen.
Nee, daarvoor hoeft de landelijke overheid
geen extra regels en wetten te maken. Onze
samenleving moet juist leefbaarder worden
gemaakt door minder regels en het leggen
van meer verantwoordelijkheid bij burgers
en instellingen. Dat past ook naadloos bij de
doelstelling die de Landelijke Vereniging voor
Kleine Kernen al meer dan 30 jaar nastreeft:
verbetering van de leefbaarheid van de kleine
kernen door de inwoners daarvoor zelf mede
verantwoordelijk te maken. Daar ligt ook de
sleutel voor de mate waarin de Rabobank
'dichtbij'kan blijven.
In onze optiek zou de Rabobank in elk dorp/kern
waar op bancair gebied ontwikkelingen zijn,
actief met de gemeenschap om tafel moeten
gaan om samen tot een op maat gesneden
bancaire oplossing te komen. In ons land zijn
meer dan 1000 dorpen/kernen lid van onze
vereniging. Stuk voor stuk staan zij open om
gezamenlijk met alle belanghebbenden, zowel
inwoners als bedrijven en instellingen, een
toekomstvisie voor hun dorp te ontwikkelen.
Samen de verantwoordelijkheid nemen voor
de leefbare samenleving; daardoor houdt de
coöperatieve Rabobank haar merkwaarde
'Dichtbij' in ere!
