'Die niet waagt,
die niet wint'
Drieluik
Rik van Slingelandt neemt afscheid
Op 1 juli zet Rik van Slingelandt, sinds 1996 in de raad
van bestuur, een punt achter z'n carrière. Bouwend
aan het buitenlandbedrijf, stapte hij van de ene jetlag
in de andere. 'Het waren tropenjaren.' Tijdens zijn
voorzitterschap van de directie van Rabobank Interna
tional - vanaf 2000 - is het buitenlandbedrijf stevig op
de kaart gezet. 'We staan er goed op.' Ondanks 'een
paar scheuren in de broek' draagt hij met een goed
gevoel het stokje over aan Ten Cate en Schat. 'De
Rabobank is een wereldbank.'
Organisatie
B&B 15ejaargang 2006 03
We spreken Van Slingelandt (59) als
hij net terug is uit het buitenland en
al bijna weer op punt van vertrekken
staat. 'We zijn volop verwikkeld in moge
lijke groeistappen.' Ook na 1 juli zal hij
zich daarvoor nog een aantal maanden
inzetten. 'Van collega's die hem voorgin
gen op het pensioenpad, heeft hij overi
gens gehoord 'dat je er toch snel uitraakt'.
Trots loopt hij de profijtelijke kanten van
Rabobank International voor de aange
sloten banken langs. De goedkope fun-
ding en de internationale oriëntatie met
een andere outlook voor de medewerkers.
De uitgebreide en kwalitatief hoogstaande
productvoering vanuit het financiële cen
trum Londen straalt ook uit naar het bin-
nenlandbedrijf. 'En natuurlijk maken we
met onze internationale F&A focus deel
uit van een mondiaal web. Dat leidt tot
versterking van de kennis bij de aangeslo
ten banken.' Minst geslaagd is in zijn
ogen de ambitie 'buitenland dient binnen
land'. 'We hebben veel gesleuteld aan de
Dutch Desks. Er zijn veel hick-ups
geweest.' Toch moeten de klanten van de
aangesloten banken in het buitenland
goed bediend worden. 'Nu we gezond
verdienen, kunnen we ons de nodige
investeringen permitteren.' Hij wijst erop
dat dit najaar nieuwe plannen in de CKV
worden besproken.
Klarenbeek
De naam Klarenbeek valt een paar keer.
De hoofddirecteur die in 1989 applaus
van de algemene vergadering oogstte met
z'n buitenlandkoers: inzetten op de
know-how in food &C agri en de Triple A.
Van Slingelandt trad toen aan als direc
teur Internationaal. 'We hadden destijds
600 mensen in het buitenland', memo
reert hij. 'Inclusief de 300 van de Duitse
ADCA Bank. Het ADCA avontuur werd
overigens bepaald geen successtory.' De
periode tot 1995 bestempelt hij vooral als
'vlaggen planten'. Het idee om in invest-
mentbanking te stappen, vond hij zo gek
nog niet. 'Maar de uitvoering was slecht.
Er stroomden snel veel verkeerde mensen
in en uit. We hebben toen lessen geleerd.'
Dat was ook het geval tijdens het echec
met DG Bank. Zoals bekend is die poging
gestrand. In die periode hielden veel
goede mensen het voor gezien. 'De trouwe
Rabo-ers die bleven, grepen terug op Kla
renbeek', stelt hij. 'Vanaf 2000 hebben we
rust gebracht en het bedrijf geschoond.
Nu is het groei en bloei. Met inmiddels
6.000 medewerkers. We zoeken het in
onze eigen kracht. Retail hoort daarbij.
Dat oogst wel eens kritiek. Maar de
Rabobank is echt de mooiste retailbank
van de wereld!'
De beste governance
In zijn ogen heeft de Rabobank 'by far'
de beste corporate governance. 'Ik propa
geer die ook bij mijn zakenpartners. Wer
ken met een evenwichtsorgaan als de
CKV. Niet-bankiers en bankiers bij elkaar.
Gewoon Hollands denken, met gezond
verstand. Ook in de kringen. Dat scherpt
enorm.' Hij trekt de vergelijking met
community banks in de VS. 'Die zijn ook
geworteld, maar ze kunnen er nog veel
meer mee doen. Daar moeten we tijd,
geld en energie in steken. Onze filosofie
van klantwaarde en klanttevredenheid
overbrengen.' En de scheuren in de
broek? 'Ja, die zijn onvermijdelijk. We zijn
bezig onze plek in de wereld te veroveren.
Dat is een kwestie van inschattingen
maken en risico's lopen. In de internatio
nale wereld zijn zaken, noch mensen soms
wat ze lijken. Het blijft die niet waagt, die
niet wint.'
