Pionieren in
polderland
Gastcolumn
Mavis Carrilho
B&B 15e jaargang 2006 01
De voormalige burgemeester van Ottawa
- Charlotte Whitton - heeft eens gezegd: 'Alles
wat vrouwen doen, moeten ze twee keer zo
goed doen als mannen. Gelukkig is dat niet zo
moeilijk....'
Sedert oktober vorig jaar mag ik mij Zwarte
Zakenvrouw van het jaar noemen. De lovende
woorden in het door Loek Hermans voorgele
zen juryrapport doen me (bijna) blozen. Een
fantastische eer en erkenning. Een warm bad
van waardering, complimenten en 'I toldyou
so' opmerkingen wordt over me heen gestort.
Mijn voorgangsters hadden me al gewaar
schuwd. De vraag 'waarom is zo'n prijs nodig'
wordt me regelmatig gesteld. Journalisten,
opdrachtgevers, personen uit mijn relatienet
werk, maar ook onbekenden die inventief
genoeg zijn om mijn emailadres te bemachti
gen, anonieme reacties op internet- en nieuws
sites. Benadrukt zo'n prijs niet juist de verschil
len in plaats van de overeenkomstenWordt
hierdoor de integratie niet ondermijnd? Ver
sterkt het niet het wij-zij gevoel waar we toch
vanafwillen? Of zoals Gerrit uit het hoge Noor
den schreef: 'Wat een idiote prijs! Wat doet het
ertoe dat ze zwart is?'
Verwondering alom dus. Maar waarom eigen
lijk? Een prijs wordt altijd binnen een bepaalde
categorie uitgereikt, of het nou Amsterdammer
van het jaar betreft, de olympische titel hink-
stapsprong of de Nobelprijs voor de vrede. Wat
is er mis aan de categorie zwarte zakenvrouw?
Wat maakt dat juist deze categorisering onge
makkelijk aanvoelt? Zwarte vrouwen vinden
barrières op hun weg die andere Nederlanders
niet tegen komen. Als over een lange, lange tijd
die barrières niet meer bestaan, kan de prijs
worden opgeheven. Eerder niet.
Maatschappij
Na een aantal jaren met grote sprongen te zijn geste
gen, lijkt de groei van het ledental een meer geleidelij
ke weg te kiezen. Toch stonden er medio januari alweer
1.560.472 leden in de boeken, te weten 1.462.715
natuurlijke personen en 97.757 organisaties. Terwijl
6.793 aspirant-leden zich op de drempel van het lid
maatschap bevonden
Moerland komt met 'cri du coeu
functie Directeur /-Nova, organisatieadviesbureau
e mail I Mcarrilho@i-nova.nl
Mij verwondert iets heel anders. Op dit moment
is in Nederland slechts 18% van het manage
ment vrouw, in de honderd belangrijkste
ondernemingen zit nog geen 2% vrouwen in de
raad van bestuur, van de ambtelijke top is 8%
vrouw en nog geen 5% van de hoogleraren.
Daarmee laat Nederland alleen Botswana ach
ter zich. Wel neemt het aantal vrouwelijke
ondernemers langzaam maarzeker toe. Een op
de drie startende ondernemers is vrouw en
daarvan is ruim 15% buiten Nederland gebo
ren. Waarom accepteren we dat een kennisin
tensieve economie als de onze zoveel potentie
onbenut laat? Terwijl onderzoeken hebben
bewezen dat culturele en etnische diversiteit
belangrijk is voor innovatie en een vitale eco
nomie; dat gemengde teams veel creatiever
zijn en over een bredere marktkennis beschik
ken; dat bedrijven meer groeien, als ze werkne
mers van verschillende sekse, leeftijd en cultu
rele achtergrond hebben die goed weten
samen te werken. Ligt er iemand wakker van
het feit dat generaties lang de vaardigheden en
talenten van een deel van de bevolking niet
worden gebruikt?
Dat ik zwart ben doet er toe. Het doet er toe
omdat de Nederlandse samenleving overwe
gend wit is. Omdat de aanwezigheid van suc
cesvolle zwarte vrouwelijke professionals geen
vanzelfsprekendheid is. Mijn voorgangsters en
ik zijn niet zielig, maar onze verworven posities
zijn wel schaars. We zijn stuk voor stuk pioniers,
binnen onze familie, binnen ons beroep, binnen
de Nederlandse samenleving. Gezegend met
talent, ambitie en een ontstellende hoeveelheid
doorzettingsvermogen. Daar zijn we geen uit
zondering in, integendeel. Daarvan zijn er veel
en veel meer. Mijn hartenwens voor 2006? Dat
ook hun competenties en kwaliteiten op waar
de worden geschat en herkend. Het verwerven
van prestigieuze prijzen volgt dan vanzelf.
In zijn officiële nieuwjaarstoespraak heeft bestuurslid
Piet Moerland voor het eerst van zich laten horen als
voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Banken
(NVB). Hij kwam direct met een 'cri du coeur'. 'De hoe
veelheid wetgeving die de laatste tijd op de sector is
afgekomen en die nog in de pijplijn zit, is enorm, ik
denk zelfs langzamerhand overdadig en disproportio
neel.' Volgens de NVB-voorzitter moet het tempo
omlaag. 'We moeten de tijd krijgen de nieuwe wetten
te implementeren. Daarnaast moet de sector zelfstan
dig zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen
en ook de kans krijgen deze te nemen.' Nog meer wet
en regelgeving zal verstikkend werken op het slagvaar
dig ondernemerschap. Ook wees Moerland de over
heid, financiële toezichthouders, banken en NVB op de
gezamenlijke verantwoordelijkheid om de integriteit en
gezondheid van het systeem overeind te houden.
Foundation steunt jeugdzorgproject
In een publiek-private samenwerking met het ministe
rie van VWS en TNO Kwaliteit van leven gaat de
Rabobank Foundation kinderen met gedragsstoornis
sen helpen. Op deze manier kan de invoering van het
van oorsprong Amerikaanse PMTO (Parent Manual
Training Oregon) mogelijk worden gemaakt. Deze trai
ning richt zich op jonge kinderen. Door vroeg in te grij
pen, hoopt men latere ontsporing te voorkomen. Naast
geldelijke steun neemt Jan Hageraats, oud hoofd
Arbodienst, namens de Foundation zitting in de bege
leidingscommissie. O
Rabobank Bergeijk laat verenigingsleven
vastleggen
In opdracht van Rabobank Bergeijk legde fotograaf
Koos Breukel - een van de beste portretfotografen van
Nederland - de mensen en het verenigingsleven in het
Brabantse dorp vast. 'Met deze opdracht laten we zien
dat de Rabobank midden in de Bergeijkse samenleving
staat', aldus de bank. De foto's zijn verzameld in het
boek: 'Bergeijk, portret van het verenigingsleven in een
Brabants dorp' waarvoor columnist Martin Bril de tekst
schreef.
'Bergeijk, portret van het verenigingsleven in een Brabants
dorp'. 20, ISBN 77721762.
