Lidwaarde? Redactioneel B B 13e jaargang 20041 04 De Rabobank laat je niet los. Dit jaar ging ik op vakantie met de algemene vergadering van 24 juni vers in het geheugen. Het gonsde lang na: mooi resultaat, forse ingreep, cultuuromslag, bloedserieus toezicht, twee bestuursmodellen, achterhoede gevecht, ledenbank van het jaar, Europese Bank, Achmea, watermanagement, derdewereldlanden, 100.000, reuzen- rups, pleidooi voor bezinning. Jochem was er ook. Daar zal ik het nu niet meer over hebben. Wat zeker bleef hangen, was de aansporing van Heemskerk om eens goed na te denken over de vraag of een loyaltyprogramma voor onze klanten niet eerder in de rede ligt dan een voordeelsysteem voor onze leden. Drie Gooise banken vormen sinds kort Rabobank Noord-Gooiland, drie Westlandse binnenkort Rabobank Westland. Ingrijpende opschalingprocessen die hebben geleid tot de keuze voor verschillende bestuursmodellen. Ook de gedachten over de verankering van de ledeninvloed lopen uiteen. Dat blijkt uit een gesprek tussen vier direct betrokkenen. Toch staat hen hetzelfde doel voor ogen: met de leden komen tot een beter bedrijf. Een bank van doeners, zo typeren de Zuid-Groningers zich. Zakelijk gaat het voor de wind. Dagelijks het vertrouwen winnen van de klant door beter te zijn dan de concurrent, dat is de opdracht. Minstens zo belangrijk als het financiële kompas vindt de bank het kompas klant waarde. Met een intensieve tienjarige ledentraditie is ledeninvloed er heel normaal. Het coöperatieve gedachtegoed stond meerdere malen in de spotlights tijdens de algemene vergadering van 2004. Noemde bestuursvoorzitter Heemskerk zakelijke solidariteit als kern van het coö peratief bankieren, eregast prins Willem- Alexander vond de Rabobankfilosofie een goed uitgangspunt voor de opzet van financiële dienstverlening in ontwik kelingslanden. De uitverkiezing van de 'Ledenbank van het jaar' deed het coöperatieve gehalte van de dag nog meer stijgen. Geen primeur dat hij 'publiekelijk' met die gedachte kwam. In B&B# 1 van dit jaar zat die hem al hoog. Lees maar mee: 'Over de pilot met het ledenvoordeelsysteem kan ik nog weinig anders kwijt dan dat het een complexe en redelijk weerbarstige materie betreft. Zelf zie ik graag een verbreding naar een loyaltybeleid voor klanten. We zullen de verhouding tussen onze leden en overige cliënten opnieuw moeten doordenken. Mijn bank in Zuid-Frankrijk - overigens geen coöperatie - heeft een puntensysteem ontwikkeld dat er goed en professioneel uitziet. Iedere klant krijgt punten naar gelang de diensten- afname, voor wat dan volgens mij wel een financieel gerela teerde beloning moet zijn'. Goeie zaak dat de Rabobank ook Heemskerk niet loslaat in zijn tweede huis in Frankrijk. De pointe is natuurlijk dat zijn ziens wijze nou niet bepaald gangbaar is binnen coöperaties. Voor m'n eigen tweede huis in Frankrijk (mobiel) kwam me dat al krantlezend (UN 26/6) nog eens helder voor ogen te staan. 'Coöperatie moet haar leden in de watten leggen', kopte een artikel over het wel en wee van werktuigencoöperatie 'Ons Belang': 50 leden/eigenaren, 250 klanten: voordeel leden: 4 tot 8% kwantumkorting. Het verhaal sneed hout. Ledenvoordeel hoort bij een coöperatie. Zo is het toch!? Maar weer thuis en nog steeds dóór denkend, neig ik meer en meer naar de conclusie dat een vergelijking tussen die werk tuigencoöperatie en de Rabobank mank gaat. Coöperatie gericht op ledenvoordeel (krediet) zijn we niet meer. Klantencoöperatie, dat zijn we. Alles richt zich op klantwaarde. Over lidwaarde is niet gesproken. Loyale klanten krijgen voordeel, betrokken klanten worden lid en praten mee. En dat zal vaak genoeg samenvallen. Of zie ik het nou helemaal verkeerd? waarnemend hoofdredacteur

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank & Bestuurder' | 2004 | | pagina 3