'Alleen een zak met geld is niet genoeg' Dorpsbewoners nemen leefbaarheid in eigen hand 20 vfcdb. /tvf Leden aan het woord Voor veel kleine kernen in ons land is het een bekend probleem: jonge mensen verlaten het dorp omdat er voor hen geen betaalbare woningen beschikbaar zijn. Met het dalen van het aantal inwoners verdwijnen ook de voorzieningen uit het dorp dat daardoor weer minder aantrekkelijk wordt voor nieuwe inwoners. Ook het Brabantse Casteren leek tot voor kort niet aan deze vicieuze cirkel te kunnen ontsnappen. Maar de dorpsraad wist het tij te keren.Theo Coppens, voorzitter van de dorpsraad, en Stefan Verhoeven, secretaris van Kopersvereniging Zandstraat, doen hun verhaal. 0 Leden Fotografie j Esther Pennarts B B 13e jaargang 2004 03 De bal bij de jongeren asteren kampte al jarenlang met het pro bleem dat er te weinig betaalbare wonin gen mochten worden gebouwd. Coppens: 'We moesten met lede ogen toezien hoe onze kinderen vertrokken. Er moest iets gebeuren. Een evenwichtig samengestelde bevolking is immers een van de belangrijkste pijlers onder een gemeenschap. Onze toe komstvisie richt zich daarom op de twee doelgroepen die het eerst uit het dorp drei gen te verdwijnen: senioren en jongeren. En met die laatste groep zijn we gestart.' Om de jongeren voor het dorp te behouden heeft de dorpsraad een constructie bedacht waardoor een woning blijvend de status van starterwoning verwerft.'Eens een starterwo ning altijd een starterwoning is ons credo', aldus Coppens.'Als dorp schiet je er niks mee op wanneer zo'n woning na verloop van tijd verkocht wordt voor een prijs die geen star ter zich meer kan veroorloven.' Na het enthousiasmeren van de doelgroep en de gemeente, werd op 21 augustus 2001 de'Kopersvereniging Zandstraat' een feit.'We hadden het geluk om bij de gemeente een wethouder te treffen die serieus naar ons luisterde en ons plan adopteerde', zegt Theo Coppens Verhoeven. De gemeente gaf haar fiat voor Stefan Verhoeven Buiten de gebaande paden De kopersvereniging heeft zich met haar activiteiten ver buiten de gebaande paden gewaagd en bijna alle facetten van de tot standkoming van een woonwijk in eigen hand gehouden. Dat is volgens Verhoeven en Coppens ook de kracht van het hele project. 'De leefbaarheid van een dorp verbeteren doe je niet met alleen met het geven van een zak met geld', meent Coppens.'Dat werkt zelfs averechts. Het dorp moet zelf in actie komen. Om dat te bewerkstelligen moet je nieuwe systemen bedenken die de zelfred- het starten van een 'starterspilot' met als resultaat dat er op een inbreilocatie 34 woningen worden gerealiseerd die langdurig beschikbaar zijn voor de startersmarkt. De kopers van de woningen verplichten zich namelijk om bij latere verkoop de helft van de dan geldende overwaarde aan de nieuwe eigenaar te laten, de andere helft is voor hen zelf. Op die manier houden de woningen hun lage prijs en blijven ze betaalbaar voor star ters. Bij het actief worden van de kopersver eniging heeft de dorpsraad een stapje terug gedaan.'Natuurlijk zijn we altijd bereid om bij problemen te helpen, maar de trekkersrol willen we niet meer vervullen. De bal ligt nu bij de jongeren zelf', aldus Coppens.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank & Bestuurder' | 2004 | | pagina 20