de lokale banken
Samenwerking met Eureko
14
Dubbelinterview
Gijs Swalef
Bert Heemskerk
De Rabobank Groep en de Eureko Groep zijn een - voorzichtige -
samenwerking begonnen op het gebied van zorgverzekeringen.
Zilveren Kruis, Interpolis en de lokale banken vormen het driespan
dat in de praktijk moet laten zien dat het werkt. Een gesprek met
wegbereiders Bert Heemskerk en Gijs Swalef die het met een 'goeie
deal' toch voor elkaar boksten.
Een andere
Nederlandse partij was er bij
ons niet ingekomen'
w
Klantwaarde/markt
functie voorzitter raad van bestuur
Eureko Groep
email gijsbert.swalef®eureko.cc
functie voorzitter raad van bestuur
Rabobank Groep
email h.heemskerk@rn.rabobank.nl
B&B 13e jaargang 2004 02
I ijs kwam terug van pensioen. Een
Vjmooie aanleiding om eens bij hem
te gaan babbelen. En van het een komt
het ander...' Bert Heemskerk en Gijs
Swalef kennen elkaar langer dan van
daag. Een bepalende factor bij het weer
op gang brengen én houden van de in het
verleden al zo dikwijls gestokte gesprek
ken. 'Onze kennismaking dateert van een
jaar of zeventien geleden tijdens het jaar
lijks World Economie Forum in Davos',
zegt Heemskerk. 'Ik zat nog bij Amro en
Gijs bij een van de voorlopers van
Achmea.' De bankier en de verzekeraar
bouwden een goede verstandhouding op.
'We weten van elkaar hoe vasthoudend
we zijn', lacht Swalef. Heemskerk: 'Al een
keer eerder hebben Gijs en ik een goeie
deal gesloten. In 1996 was Achmea
bereid tot een 5% deelname in Van
Lanschot bij het loskomen uit NatWest.'
Reden voor de gepensioneerde Swalef om
in 2002 op zijn post terug te keren,
waren de bestuurlijke problemen bij
Eureko. 'In zo'n moeilijke fase is vertrou
wen bij aandeelhouders cruciaal', ver
klaart hij. 'Volgens de commissarissen
was ik de aangewezen persoon om het tij
te keren. Ik had mijn aarzelingen, maar
heb naar mijn gevoel geluisterd.' Het
tekent de verbondenheid van Swalef met
zijn geesteskinderen Eureko en Achmea.
'Het eerste wat ik bij terugkomst heb ver
anderd was de one-tier board', zegt hij.
'Ik geloof in checks and balances: een
raad van bestuur moet verantwoording
afleggen aan een volwaardige raad van
commissarissen.' Wanneer hij weer met
pensioen denkt te gaan? 'Ik heb afgespro
ken zolang te blijven als nodig, maar ook
geen dag langer.'
Dat het akkoord met de Rabobank zou
getuigen van aarzeling, weerspreekt
Swalef met kracht. 'Het is een vorm van
samenwerking op een deelterrein. Logisch
dat partijen vrij willen zijn om de eigen
strategie te blijven volgen. Om de kans
op mislukken te minimaliseren, hebben
we ons niet gewaagd aan een hele grote
verstrengeling. We richten ons op de
praktische kant, waar we werkelijk wat
voor elkaar kunnen betekenen.' In een
adem door stelt hij vast dat de 5%-deel-
name in Eureko voor de Rabobank sub
stantieel is, maar voor Eureko niet min
der. 'We laten een andere aandeelhouder
toe', zegt hij met klem. 'Daar moesten we
heel goed over nadenken. Maar laat ik
vooropstellen dat een andere partij uit
Nederland er bij ons niet in gekomen zou
zijn, nog niet voor het dubbele!'
'Onze strategie kent een belangrijke inter
nationale dimensie', vervolgt Swalef.
'Soms wordt daar wat badinerend over
gedaan. Maar het buitenlandbedrijf
beslaat inmiddels wel bijna 25% van onze
activiteiten. In eigen land streven we naar
consolidatie, maar internationaal staan
verdere stappen op het programma.' In
dat licht voorziet hij in 2005 of 2006 een
beursgang. '2002 was nog desastreus',
zegt hij terugkijkend, 'maar vorig jaar
ging het weer uitstekend. Ook voor dit
jaar staat het sein op groen.' Met trots
vertelt hij dat de 'combined ratio' (som
van kosten en schade) verleden jaar bene
den de 100% lag. 'Dat is absoluut uniek.
De solvabiliteit staat ook weer op bijna
tweemaal de norm. Dat kan nog beter.
Toen ik met pensioen ging, was dat
driemaal.'
'Natuurlijk is het toelaten van de
Rabobank ook een strategische keuze',
antwoordt Swalef desgevraagd. 'Bij mijn
pensionering in 2000 heb ik in de NRC al
gezegd dat we moesten hopen dat de
Rabobank nog eens langs zou komen. De
businesscase blijft een ijzersterke. De
Rabobank zit niet in zorgverzekeringen,
wij wel.' Al in de tijd van de AVCB heeft
Swalef daar zelf op ingezet. 'Iedereen ging
eruit, wij gingen erin. De kanteling in de
zorg was te voorzien. De staat kon dat
nooit allemaal blijven betalen.' Hij stelt