De noodzaak van bestuurlijke vernieuwing Afscheid Wim Meijer als voorzitter raad van beheer Organisatie Fotografie Esther Pennarts B&B 1 le jaargang 2002 05 Wim Meijer e bundel is volledig op het lijf geschre ven van Wim Meijer. Als geen ander kent hij het snijvlak en de spanning tussen bestuurde en bestuurder, tussen besturen en bestuurd worden. En die verhouding staat meer dan ooit onder druk. Vanouds is ons land doorsneden met een fijnmazig netwerk van meningsvorming. Coöperaties, verenigin gen, vakbonden, politieke partijen, kerkge nootschappen, stichtingen, standsorganisa ties, buurtcomités, belangenorganisaties, waterschappen, of actiegroepen. Het zijn de voelsprieten en wortels van de democratie. Bij het aanleveren van ideeën werken ze als het beste irrigatiestelsel; als het gaat om communicatie of snelheid kunnen ze het modernste glasvezelnetwerk evenaren en bij het kanaliseren van onvrede functioneren ze vaak als de beste afvoer. Toch leeft nu in de burgerij het gevoel dat dit aloude systeem verstopt is geraakt. In het boek leggen Herman Wijffels en Gert van Dijk uit waarom. In hun ogen is de vereniging of belangenorganisatie overgenomen door pro fessionals, die rationeel en zakelijk te werk gaan en die daarbij vertrouwen op hun eigen professionele kennis. Dat heeft tot bestuur lijke verschraling geleid. Vroeger ging het debat meer over doelen en idealen.Tegen woordig lijkt het vooral te gaan over middelen en techniek. Wijffels beschouwt de Tweede Kamerverkiezingen van 15 mei 2002 dan ook als een afrekening met de elite. In zijn ogen is de onvrede het bewijs van voltooide emanci patie. Gert van Dijk schetst vooral het gevoel van desolaatheid bij veel burgers.'In de prak tijk blijkt té veel onbespreekbaar, dichtgetim merd, onwelgevoeglijk en vooral ook "onver mijdelijk" Met als resultaat een samenleving waarin het eigenlijk om niks meer gaat. Waarin alles "gewoon" gebeurt.' Het roept vragen op als: hoe maak je weer een zinvolle verbinding tussen 'basis' en 'top' zonder in louter mechanische handelingen te vervallen? Hoe organiseer je betrokkenheid in een eerdere fase dan het stemlokaal? De top dient daarbij te luisteren, te overtuigen en richting alsmede ruimte te geven. De basis wordt geacht te argumenteren, te stemmen en uiteindelijk mensen te kiezen, waardoor belangen worden gekoppeld aan personen. Roel in 't Veld gaat bij het aandragen van oplossingen het verst. Hij komt tot de zeer radicale variant om het parlement te vervan gen door een gekozen regering in combina tie met een gekozen rekenkamer om dat in zijn ogen de elementen, die het huidige bestuur schragen en legitimeren, goeddeels verdwenen zijn. Willem Lageweg en Abram de Swaan halen de problematiek dichter naar huis en betrek ken de bestuurlijke vernieuwing vooral op de Rabobank. Lageweg schets de verschillende stromingen binnen de bank. Deze meervou dige belangen vragen om nieuwe keuzes. De Swaan verwondert zich vooral over het feit dat alle wereldverbeteringen uit de 19e eeuw op de schroothoop der geschiedenis zijn beland met uitzondering van de coöperatie ve gedachte. Alleen al die constatering legiti meert in zijn ogen het huidige debat over lid maatschap en medezeggenschap/Het expe riment is na een eeuw nog lang niet vol tooid/zo concludeert hij. In België dachten ze daar anders over. Rik Donckels onthult als bestuursvoorzitter waar om Cera-bank in 1998 de eigen coöperatieve bank heeft opgedoekt door een fusie aan te gaan met de commerciële Almanij/Kredietbankgroep. Donckels gaf de voorkeur aan een commerciële Belgische bank boven een coöperatieve buitenlandse bank.'De nationale verankering heeft bij ons altijd centraal gestaan/Vereniging en bedrijf waren dus in België wel te scheiden. Juist in het jaar van zijn vertrek lijken geen van de stokpaardjes van Wim Meijer aan actualiteit te hebben ingeboet. Wim Meijer nam op woensdag 25 september officieel afscheid als voorzitter van de - nu opgeheven - raad van beheer Rabobank Nederland. Het boek is in beperkte oplage verschenen. Per bank worden 2 exemplaren toegestuurd. Geïnteresseerden kunnen via bestuurder@rn.rabobank.nl o.v.v. een volledig postadres hun belangstelling kenbaar maken, waarna - afhankelijk van het beschikbare aantal - een exemplaar per adres wordt toegestuurd.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank & Bestuurder' | 2002 | | pagina 22