Toezicht naar ho
4
'Toezicht houden is topsport'was de pakkende slogan van 16 conferenties voor raden van
toezicht in de maanden september en oktober. Met veel enthousiasme volgden 1600 deel
nemers van 350 Rabobanken het programma over de rol die het lokale toezicht anno 2001
dient te spelen. Vragen en twijfels, die dikwijls breed bleken te leven, kwamen aan de orde.
De raad werd scherp gepositioneerd. Met de ingezette beweging naar meer professioneel en
onafhankelijk toezicht komt de lat een stuk hoger te liggen. Onder de toezichthouders is de
ambitie en de potentie aanwezig om de vereiste sprong met succes te maken.
Toezicht houden
«- lïliyf
e raden van toezicht zijn
uiteindelijk de werkelijke
machthebbers van de aan-
-M gesloten Rabobanken'.
Dat staat te lezen in het werkboekje dat
bij de conferenties hoort. Een duidelijk
signaal aan de toezichthouders om uit de
bijwagen van het bestuur te klimmen en
een zelfstandige positie in te nemen. Ook
op de conferenties zelf werd de noodzaak
om te werken aan een krachtig, professio
neel en onafhankelijk toezicht onder
bouwd met pittige inleidingen van de raad
van beheer en de Audit Rabobank Groep.
De positie van de raad stoelt met name op
artikel 42 van de statuten. 'En het is niet
niks wat daar staat', spoorde een inleider
zijn gehoor tot lezen aan. 'Stuk voor stuk
belangrijke besluiten die expliciet de goed
keuring van de raad behoeven. Anders zijn
ze niet rechtsgeldig.'
Raad van commissarissen
Tot veler verrassing werd de raad van toe
zicht zonder voorbehoud gelijkgeschakeld
aan de raad van commissarissen. 'In
Rabo-taal spreken we van raad van toe
zicht, maar het is gewoon een raad van
commissarissen zoals bedoeld in boek 2
van het Burgerlijk Wetboek', aldus een lid
van de raad van beheer. 'En dat maakt de
voorzitter dus de president-commissaris
van de bank!' In die optiek is het zelfs zo
dat de voorzitter van de raad van toezicht
de algemene vergadering van de lokale
bank zou dienen te leiden. In onze statu
ten is deze taak echter belegd hij de voor
zitter van het bestuur. Ook dat geeft in
een zaal vol Rabo-toezichthouders
natuurlijk direct stof tot praten. Met nog
tal van andere verwijzingen werden de
conferentiegangers door de inleiders op
scherp gezet. Dat de raad de directeurbe
stuurder benoemt, c.q. kan ontslaan, en
de gekozen bestuurders kan schorsen, leek
nog redelijk bekend. Een 'eye-opener'
voor velen was dat het bestuur 'als gast'
in de vergadering van de raad van toe-
