1
18
Even terug in ons kikkerland. Een mooie gelegenheid om eens bij te praten. Klaas Hof en
Gert van Os gaven hun baan als lokale bankdirecteur eraan en gingen voor Stichting Steun
door Rabobanken aan het werk in de Derde Wereld. Wat bezielt deze'avonturiers'? Hoe be
valt hen het werken in de Tropen. En: wat is het nut van hun niet geringe persoonlijke in
spanningen met steun van de gezamenlijke Rabobanken?
*3
Maatschappij
Z "1 *V e eerste maanden van mijn
1 verblijf in Indonesië had ik
veel spijt van mijn beslissing
om dit werk te gaan doen', zegt Klaas
Hof terugkijkend. 'Ik vroeg me af waar
ik in hemelsnaam aan begonnen was.' Hij
had duidelijk te kampen met een cultuur
schok toen hij in 1987 op Oost Java voor
de Stichting Steun door Rabobanken
(SSR) aan de slag ging. 'De mensen be
grepen mij niet en ik hen niet.' Op het
punt om terug te keren, leerde hij een
hoogleraar kennen die hem invoerde in
het land, de taal en de cultuur. Vanaf dat
moment ging het beter. Daarom is Hof
van oordeel dat kleinschalige hulppro
gramma's slechts kans van slagen hebben
als de buitenlandse expert de taal van het
land spreekt en de plaatselijke gewoontes
kent.
Ondernemersgeest en avontuur
Volgens Gert van Os is ook een dosis
idealisme onontbeerlijk. 'En je moet een
beetje gek zijn', voegt hij er lachend aan
toe. inmiddels voel ik mij zeer aange
trokken tot Afrika. Mede daarom heb ik
kortgeleden besloten mijn contract met
SSR met enkele jaren te verlengen.' Met
Hof is hij van mening dat ondernemers
geest en avontuur dicht bij elkaar liggen.
Beiden bevestigen dat ze hun werk als di
recteur van een lokale bank op een ge
geven moment zeer routinematig deden.
'Je zoekt nieuwe prikkels', aldus Van Os.
'Je stelt je de vraag of je niet elders waar
het hard nodig is je kennis en ervaring
kunt inbrengen.' Contacten met SSR leid
den er uiteindelijk toe dat beide mannen
kozen voor de uitdaging om 'in den
vreemde' het coöperatieve krediet van de
grond te helpen. Klaas Hof ging werken
in Indonesië en Vietnam, Gert van Os
kwam in Kameroen terecht.
Coöperatieve spaar- en
leengroepen
'In 1987 ben ik begonnen met het opzet
ten van coöperatieve spaar- en leengroe
pen vanuit Malang op Oost Java', vertelt
Hof. Een nieuwe regio in het kader van
het DGIS programma waarvoor SSR al
sinds 1982 de expertise leverde. Zijn uit
zending was in eerste instantie voor drie
jaar. Op dat moment waren er al twee
SSR experts in Indonesië werkzaam bin
nen het programma. 'Nadat de andere
twee hun uitzendperiode erop hadden zit
ten, heb ik ook met het DGIS programma
gewerkt in Lampung (Zuid-Sumatra) en
vooral ook vanuit Jakarta om de samen
werking met de bank Bukopin, de coöpe
ratieve landbouwbank van weleer, gestal
te te geven.' Eater is Bukopin omgevormd
tot een handelsbank met aandelen in han
den van de overheid. In 1992 kon het
DGIS programma niet verder worden uit
gevoerd vanwege de strubbelingen tussen
de Nederlandse en Indonesische overheid.
SSR ging op eigen houtje verder.
Credit Unions
In Kameroen verleent SSR al sinds haar
oprichting steun aan de lokale credit
unions. Lange tijd bestond haar bijdrage
uit donaties, tegenwoordig brengt zij ken
nis en ervaring in. Om als lid toegelaten
te worden tot een credit union moet ie
mand eerst tot sparen in staat zijn. Lenin
gen worden uitsluitend verstrekt op basis
van wat gespaard is. De investeringsmo
gelijkheden van de leden van de credit
unions zijn daardoor ook beperkt. Zij
kunnen maximaal 3 tot 5 maal hun
spaarinleg als krediet krijgen. Daarbij
h.. 1' A
"trrïMnm
