Deelname
aan de
conferenties
heeft mijn
bestuurlijke
grenzen
verlegd
Geslaagde aanzet tot openheid'
De stelling:
'Er was eens....'
18
De stelling
Naam Gerda de Crom
functie Rabobank bestuurslid Rabobank Oerle
dagelijkse functie personeelsadviseur Dienst Brandweer en Rampenbestrijding
gemeente Eindhoven
e mail gerdadecrom@hetnet.nl
erhaaldelijk valt mij bij
contacten met collega
bestuurders op dat we de
neiging hebben om elkaar - voor
al bij formele bijeenkomsten - te
vertellen op welke onderdelen de
eigen bank goed presteert. Het is
'not done' binnen onze organisatie om zaken die minder
goed lopen binnen je bankbedrijf en coöperatie openlijk
te bespreken. We vinden het blijkbaar noodzakelijk om
dit binnenskamers te houden. Ik ben van mening dat we
elkaar, maar zeker ook de totale organisatie, een grote
dienst bewijzen als we in staat zijn juist deze zaken
openlijk te bepreken. Ervaring leert dat vooral dingen
die niet goed gaan, een schat aan waardevolle informa
tie kunnen opleveren.
De bestuurdersconferenties hebben door de gekozen
opzet, werkvormen en professionele ondersteuning -
naar mijn mening - een eerste aanzet gegeven om dit
cultuurverschijnsel binnen onze organisatie aan te pak
ken. Vooral tijdens het middagprogramma bleek eens te
meer hoe moeilijk het voor ons is om je bloot te geven.
Nog moeilijker bleek het te zijn om je open te stellen
voor totaal nieuwe ideeën, benaderingswijzen en
invalshoeken om zaken aan te pakken of op te lossen.
Maar'al doende leert men', dus wat mij betreft blijft het
niet bij deze eerste aanzet! Ik vond het prettig om door
mijn collega's gespiegeld te worden, vooral op onderde
len die vaak zo vanzelfsprekend lijken. Het heeft voor
onze bank bruikbare en welkome informatie opgeleverd
en mij extra geïnspireerd om steeds kritisch naar mezelf
en mijn omgeving te blijven kijken. Bedankt collega's!
w
aar de betekenis van de kleurentaal vandaan
komt, is niet altijd te achterhalen. Wel is dui
delijk dat er een bepaalde verbinding van
een bijzondere kleur met een bepaalde tijd of omstan
digheid is. Deels psychologisch, deels natuurlijk te ver
klaren. Ook Rabo spreekt in de taal van kleuren: oranje
en blauw. Soms wordt daarbij een passend symbool
gekozen: de witte kaars met prikkeldraad van Amnesty
bijvoorbeeld. Voor de conferenties was dat de blauwe
sinaasappel. Waarom een sinaasappel? Mij is dat niet
duidelijk. Een sinaasappel staat voor gezondheid, vita
minen. Een vrucht waarbij het water me in de mond
loopt; sappig en zoet. Maar ik ken ook andere. Op het
eerste gezicht heerlijk, maar wanneer je begint te eten:
droog, zuur, vol pitten. En dan heb ik het nog niet over
de schil. Soms blijft er bijna niets over.
De blauwe sinaasappel. Een symbool dat enerzijds goed
gekozen is want het blijft hangen. Het werkt na, zelfs
weken na de
conferentiedag.
Anderzijds komt
dat misschien
omdat het toch
niet helemaal
een goed sym
bool is. Want
voor welke
sinaasappel
kiest de Rabo? Voor die prachtige grote vrucht waar
van zo weinig overblijft wanneer de schil is verwij
dert? Of voor de wat kleinere, misschien minder
mooie vrucht, maar een exemplaar dat heerlijk zoet
en sappig is. Of de vrucht met een iets dikkere schil
en gemiddeld van smaak? Bestaat zo'n product? 0,
ja en hij moet ook nog blauw zijn! Het lijkt een
sprookje:'Er was eens
Naam Gretha Eisses-Donkerbroek
functie Rabobank bestuurslid Rabobank AA-landen
dagelijkse functie logopediste
e mail g.donkerbroek@tref.nl
