Terug op de bank wacht
'W
éM
1t-'Ê?
V
4
Wie toetreedt tot de coiieges van een lokale bank, wil zich
oriënteren. Op de introductiedag bij Rabobank Nederland
bijvoorbeeld. En vervolgens kan de meerdaagse "Basisconferentie"
worden gevolgd. Twee "nieuwbakken"collegeleden, Annet
Varekamp van Rabobank Hoogeveen en Albert van Heijst van
Rabobank De Lingestreek, waren bereid wat over hun ervaringen
met deze cursus te vertellen.
Albert van
Heijst: 'Ik heb
het onder
scheid met de
rol van de
professionals
node gemist.'
C
aarom ik op de Basisconferentie heb inge
tekend?' Mr. Annet Varekamp, kandidaat-
notaris te Dwingeloo en sinds een jaar lid van
de Raad van Toezicht van Rabobank Hoogeveen, kan er
kort over zijn. 'Ik kom graag beslagen ten ijs en wilde
dus weten wat er als collegelid nou pre
cies van mij wordt verwacht.' Albert van
Heijst, directeur-oprichter van een infor-
maticabedrijf met inmiddels zo'n twintig
medewerkers, over zijn motieven: 'Het
leek me waardevol. Ik wist nog weinig
over de werking van de coöperatieve structuur en wilde
een en ander graag verder uitgediept zien.' Hij begon aan
de cursus als lid van de Raad van Toezicht van Rabo
bank De Lingestreek. Nog voor die goed en wel ten einde
was, vroeg de bank hem zitting te nemen in het bestuur.
'Dat was dus even omschakelen. In de Basisconferentie
had ik me vooral gericht op het functioneren als toezicht
houder. Maar het eigene van het besturen is me er ook
goed duidelijk geworden.'
'We stonken er
flink in'
r' jiC
Mf li, t"
m
F tir
Helemaal in de fout
Annet Varekamp volgde de Basisconferentie die is opge
bouwd uit vier "losse" dagen, Albert van Heijst de
variant die twee maal twee aaneengesloten dagen beslaat.
Beiden waren van de partij in het voorjaar van 1999, met
allemaal andere nieuwelingen. 'Het was zeker op te bren
gen', antwoordt Van Heijst desgevraagd. 'Dat vloeit
voort uit de ambitie die je hebt om collegelid te willen
zijn.' Voor Annet Varekamp was het, ondanks baan en
een gezin met kleine kinderen, eveneens goed te doen.
'Als je ergens instapt, moet je ook zorgen dat je weet
waarover je praat en daar dus tijd voor uittrekken. Maar
het duurde mij wel wat te lang. Op het eind hadden we
allemaal zoiets van "tjonge, nog een dag". Ik denk dat
het zonder kwaliteitsverlies korter zou kunnen.' Van
Heijst denkt dat twee maal twee aaneengesloten dagen
niet te lang is, maar meer tempo is wel gewenst. Daar
door wordt op punten ook een grotere diepgang
mogelijk. Over de opzet en de inhoud van
de cursus zijn ze verder allebei goed te
spreken. 'Ik vond het prima', aldus Van
Heijst. 'Heel overzichtelijk. Duidelijke
blokken. Door de casus over de fictieve
Rabobank "Polderdijk" kregen we een
goed inzicht in het functioneren van de colleges. Met
name het rollenspel tussen bestuur en raad van toezicht
stak goed in elkaar.' Hier schiet Varekamp in de lach. 'Ja,
daar gingen wij dus helemaal in de fout. Als leden van de
raad van toezicht gingen we onverdroten op de stoel van
bestuur zitten. We stonken er flink in.'
Een paar ballonnetjes
'Wij hadden bij dat rollenspel al snel de grondregel dat
als er in de tekst een werkwoord stond, het bestuur aan
zet was!', vult Van Heijst lachend aan. Hij is van mening
dat de praktijk heel goed wordt benaderd met "Rabo
bank Polderdijk". 'Hoewel het pak papier dat erbij
hoorde een stuk minder dik was dan bij onze bank het
geval is', voegt hij er relativerend aan toe. Voor Annet
Varekamp was de casus extra leerzaam omdat die veel
overeenkomsten vertoonde met de Rabobank Hooge
veen. Ten aanzien van de toepasbaarheid in de praktijk,
heeft zij als nieuwkomer nog een les geleerd. 'Terug op
de bank is er de "gevestigde orde" met al zijn "eigen"-
aardigheden. Ik heb de cursus samen met een vrouwelijke
collega - ook nieuw lid van de Raad van Toezicht bij
Hoogeveen - gedaan. In de eerste vergadering na de cur
sus op de bank lieten we een paar ballonnetjes op. Dan
blijkt dat toepassing van het geleerde niet altijd direct
mogelijk is. Dit kom ik echter ook binnen mijn eigen
werkkring tegen en eigenlijk is het - goed beschouwd -
