'43®. 9 "Reinventing Government" van Osborne en Gaebler in het overheidsapparaat introdu ceerde. Zij propageerden commercieel bedrijfsmatig organiseren voor overheden. In ons land is het aantal mensen gegroeid dat denkt dat één vorm van organiseren leidt tot een cultuur en een land dat nog beter is. Ze denken in termen van doen, het opleggen van regels, niet in termen van laten ontstaan. Ze denken in termen van ervoor gaan, in plaats van het voor anderen mogelijk maken.Ze den ken dat voordeel voor een kleine groep "die het maakt"een prettiger en mooier leefomge ving oplevert. Ze denken dat in geld de bete kenis van alles en nog wat kan worden uitge drukt. Ik wil niet en wilde niet meewerken aan zo'n benadering van de werkelijkheid. Ik wilde niet werken bij een bank die de waarde van alles en nog wat bemeet in geld en opbrengst voor de aandeelhouder. Niet dat ik vind dat in ons land maar één vorm van organisaties zou moeten bestaan: ik sta voor de idee dat pluri formiteit in vormen van organiseren en orga nisaties fundamenteel is voor de kwaliteit van een samenleving. Ik vind dat de overheid eraan gehouden mag worden te zorgen voor een infrastructuur waarin die verschillende vormen van organiseren naast elkaar kunnen bestaan. Nu zijn de BV en de NV zo sterk gefa voriseerd in fiscale wetgeving en vormen van regelgeving, dat de variëteit van organisatie vormen en vormen van organiseren is aange tast. Het leidt tot een dominante overheid die via toezichthouders en regelgeving mensen in een gareel dwingt. Het poldermodel heeft hier en daar regenteske trekken gekregen. In de Nederlandse maatschappelijke context van simplificering en amerikanisering staat een bankbedrijf dat verbonden is met de Nederlandse cultuur, zelfs de Nederlandse cul tuur kenmerkt. Die bank heet Rabobank. De burgers ervaren die bank nog steeds als een bank van hen. Je vindt haar overal in Neder land. De bank heeft de verantwoordelijkheid om dat wat bancair in de wereld tot ontwikke ling komt aan haar klanten, waar ook in Neder land, aan te reiken. Het noodzaakt tot het ont wikkelen van een mondiaal en Europees bankbedrijf, dat de kenmerken van de Neder landse cultuur vasthoudt. Ze is een voorbeel dige compositie van kleinschalige dienstverle ning en grootschalige productontwikkeling en - afzet. Ik ben trots op die bank. Ik vind het fantastisch overal in Nederland, in het hart van steden en dorpen, die bank tegen te komen. Onze bank heeft in Nederland een ontwikkeling bevor derd, waarin stad en platteland in harmonie samengaan en voorbeeld zijn voor de ontwik keling van mondiale steden. Juist in ons land wordt het concept van een intensieve land bouw dat past bij industrialisatie en bij plezie rig wonen en werken tot ontwikkeling gebracht. Wie eens in China gaat kijken of in Japan of daar waar vergelijkbare bevolkings dichtheden zijn, ziet hoe bijzonder dat is. Ik ben trots op ons land. In ons land zijn relatief veel mondiale ondernemingen ontstaan en gevestigd. Onze levensverwachting is een van de hoogste ter wereld. Wij besteden aandacht aan de zwakken, laten mensen niet verkom meren. Wij hechten eraan een vangnet te heb ben voor hen die tijdelijk in moeilijkheden zijn. In ons land lukt het relatief veel asielzoe kers op te nemen, de cultuur open te houden. Als je ergens in de wereld wilt wonen waar het plezierig en comfortabel is, dan kom je in ons land terecht. Ik ben trots op Nederland en onze bank. Wie niet trots is op de Nederlandse cultuur kan moeilijk trots zijn op de Rabobank. Een bedrijf wordt niet gemarginaliseerd als ze de ambitie van anderen mogelijk maakt. En een dienst verlener al helemaal niet, want het is de kern van haar activiteit. Zo'n organisatie moet ten minste als kleinschalig worden ervaren. De energie van mensen moet zich kunnen richten op de klanten, niet op het naleven van bedachte procedures aan de binnenkant waar grote organisaties op gestoeld zijn. Je kunt alleen mondiaal zijn als je producten biedt die wereldwijd zijn te standaardiseren, als je pro ducten hebt die overal hetzelfde kunnen wor den gebruikt. Effectief en efficiënt componeren van een combinatie van grootschalig productaanbod en kleinschalige klantgerichte dienstverlening, is de opgave voor alle financiële dienstverle nende organisaties in de volgende eeuw. Zodra diensten moeten worden geleverd die de kleine verschillen accentueren die er voor mensen toe doen, zal een grote organisatie in het nadeel zijn ten opzichte van kleine organi saties die staan in de cultuur waar ze hun diensten aanbieden. Er is een grens aan effec tiviteit van een grote organisatie. Die grens wordt gevormd door de graad van efficiency die een grote organisatie aan de binnenkant kan bereiken om een samenhangend aanbod in de markt te zetten. Nieuwe technologie maakt het mogelijk dat mensen elkaar makke lijker vinden, zodat de markt al gauw efficiën ter is om een samenhangend pakket van pro ducten samen te stellen dan een grote organisatie die daarvoor onderdelen aan de binnenkant moet coördineren. Een kleine organisatie zal gemakkelijker en goedkoper een gedifferentieerd aanbod kunnen leveren. De kleine organisatie kan kiezen voor elke toe leverancier die haar uitkomt. De kleine organi satie kan zich beter voegen naar eisen en wensen van klanten. De trend is in de richting van een voordelig klimaat voor kleine organi saties. De Rabobank is vanwege haar structuur en doelstelling altijd al gedwongen geweest zo'n compositie in te vullen en is daaraan zeer goed te herkennen. Het effectueren van als kleinschalig ervaren dienstverlening wordt volgens mij de moeilijkste opgave voor alle financiële dienstverleners. Dat proces heeft alleen kans van slagen als medewerkers de sensibiliteit hebben de waarde te onderken nen van de kleine dingen die er voor klanten toe doen en de leiding medewerkers kan selecteren op dat vermogen. Ik hoop dat u trots zult zijn op het resultaat. Prof.ir. Wim van Dinten

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank & Bestuurder' | 1999 | | pagina 9