'Raboman tot op het bc 4 'Mensen beoordelen op wat ze niet kunnen, vind ik niks!' De nadruk die hij legt op dat "niks", komt van heel diep. Het tekent hem. Respect voor iedere persoon, niemand is volmaakt. 'Altijd jezelf blijven, het beste eruit halen, ook bij anderen.' Hij hield het zichzelf voor en zag het als z'n managementopdracht. Forceren was niet nodig. 'De beste jaren van mijn leven liggen hier. Ik voel me sterk gevormd door de bestuurlijke verhoudingen in dit huis.'Een afscheidsgesprek met Herman Wijffels, de man die in achttien jaar vergroeide met zijn Rabobank: 'een poldermodel op zich zelf'. heeft zich altijd 'redelijk stevig' gericht op de lange lijnen achter het beleid. De hoofdlijnen helder maken, de juiste organisatorische verhoudingen scheppen en zorgen voor de juiste combinatie van mensen en systemen. 'Ik hen inderdaad een man van de grote lijn. Op details heb ik me niet veel laten zien, wat overigens niet wegneemt dat ik ze wel kende!' Zijn managementopdracht was mensen zichzelf zo goed mogelijk te laten ontplooien. Door te bemoedigen, te motiveren en ruimte te geven. Zijn ver trekpunt is altijd geweest respect voor ieder persoon. 'Mensen beoordelen op wat ze niet kunnen, vind ik niks!' Zijn advies is gewoon jezelf blijven. 'Dat heb ik mezelf ook altijd voorgehouden. Ik ben m'n eigen man, heb nooit iets afgekeken van een ander. Wel heb ik altijd veel gelezen en me verdiept in wat er was aan trends, opvattingen en inzichten. Maar huiten mezelf ben ik nooit getreden. Je moet het beste uit jezelf en anderen halen.' Lc orstklopperij is hem vreemd. Slechts zeer terughoudend laat hij zich verleiden tot enige zelfanalyse. 'Ja, ik denk wel dat ik een soepele hand van delegeren heb gehad. Mensen ruimte geven om vanuit hun eigen verantwoorde- lijkheid te doen waar zij voor staan. Daarvoor heb ik mezelf niet hoeven te forceren.' Zoeken naar gemeenschappelijke grond Bescheidenheid brengt hem er ook toe zijn invloed op de ontwikkeling van de Rabobank te relativeren. 'Kr is voortge bouwd op het erfgoed van mijn voorgan gers. Ik heb mee beheerd in termen van rentmeesterschap. Natuurlijk, we hebben Hij niet stilgezeten, er is ontzettend veel veranderd. Maar dat is bepaald niet alleen mijn werk geweest.' 1 lij kenschetst de achttien Rabobankjaren als de meest creatieve en pro ductieve periode in zijn loopbaan. Anderzijds was er de onmiskenbare invloed van dat werk op de ontwikkeling van zijn persoon. De wisselwerking is groot geweest. 'De beste jaren van mijn leven liggen hier. Ik voel me heel sterk gevormd door de bestuurlijke verhoudingen in dit huis. Ik heb geleerd - althans dat hoop ik - te besturen in de niet alledaagse context van een gedecentraliseerde structuur. De Rabobank is een poldermodel op zich zelf. Ik heb me daarin hijzonder thuis gevoeld, er lol in gehad ook. Zonder zelf überhaupt over directieve bevoegdhe den te beschikken, samen de richting bepalen. Schitte rend werk! Ja, ik neem wei een paar dingen mee die ik hij de SI R heel goed kan gebruiken. Niet zelf beslissen, maar partijen bij de feiten brengen, mensen kansen geven om mee te doen aan het debat en motiveren om daarin een inbreng te leveren. Samen zoeken naar gemeenschap pelijke grond.' Nooit iets afge keken van een ander Lokale emancipatie Hij zegt zich altijd scherp bewust te zijn geweest van de organisatiestructuur die in haar legitimatie teruggaat op de klant en niet op de aandeelhouder. De bestuurders zijn

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank & Bestuurder' | 1999 | | pagina 4