'Raboman tot op het bc
4
'Mensen beoordelen op wat ze niet kunnen, vind ik niks!' De nadruk
die hij legt op dat "niks", komt van heel diep. Het tekent hem.
Respect voor iedere persoon, niemand is volmaakt. 'Altijd jezelf
blijven, het beste eruit halen, ook bij anderen.' Hij hield het zichzelf
voor en zag het als z'n managementopdracht. Forceren was niet
nodig. 'De beste jaren van mijn leven liggen hier. Ik voel me sterk
gevormd door de bestuurlijke verhoudingen in dit huis.'Een
afscheidsgesprek met Herman Wijffels, de man die in achttien jaar
vergroeide met zijn Rabobank: 'een poldermodel op zich zelf'.
heeft zich altijd 'redelijk stevig' gericht op de lange lijnen
achter het beleid. De hoofdlijnen helder maken, de juiste
organisatorische verhoudingen scheppen en zorgen voor
de juiste combinatie van mensen en systemen. 'Ik hen
inderdaad een man van de grote lijn. Op details heb ik
me niet veel laten zien, wat overigens niet wegneemt dat
ik ze wel kende!' Zijn managementopdracht was mensen
zichzelf zo goed mogelijk te laten ontplooien. Door te
bemoedigen, te motiveren en ruimte te geven. Zijn ver
trekpunt is altijd geweest respect voor ieder persoon.
'Mensen beoordelen op wat ze niet kunnen, vind ik
niks!' Zijn advies is gewoon jezelf blijven. 'Dat heb ik
mezelf ook altijd voorgehouden. Ik ben m'n eigen man,
heb nooit iets afgekeken van een ander. Wel heb ik altijd
veel gelezen en me verdiept in wat er was aan trends,
opvattingen en inzichten. Maar huiten mezelf ben ik
nooit getreden. Je moet het beste uit jezelf en anderen
halen.'
Lc orstklopperij is hem vreemd.
Slechts zeer terughoudend laat hij
zich verleiden tot enige zelfanalyse.
'Ja, ik denk wel dat ik een soepele hand
van delegeren heb gehad. Mensen ruimte
geven om vanuit hun eigen verantwoorde-
lijkheid te doen waar zij voor staan.
Daarvoor heb ik mezelf niet hoeven te forceren.'
Zoeken naar gemeenschappelijke grond
Bescheidenheid brengt hem er ook toe
zijn invloed op de ontwikkeling van de
Rabobank te relativeren. 'Kr is voortge
bouwd op het erfgoed van mijn voorgan
gers. Ik heb mee beheerd in termen van
rentmeesterschap. Natuurlijk, we hebben
Hij niet stilgezeten, er is ontzettend veel veranderd. Maar dat
is bepaald niet alleen mijn werk geweest.' 1 lij kenschetst
de achttien Rabobankjaren als de meest creatieve en pro
ductieve periode in zijn loopbaan. Anderzijds was er de
onmiskenbare invloed van dat werk op de ontwikkeling
van zijn persoon. De wisselwerking is groot geweest. 'De
beste jaren van mijn leven liggen hier. Ik voel me heel
sterk gevormd door de bestuurlijke verhoudingen in dit
huis. Ik heb geleerd - althans dat hoop ik - te besturen in
de niet alledaagse context van een gedecentraliseerde
structuur. De Rabobank is een poldermodel op zich zelf.
Ik heb me daarin hijzonder thuis gevoeld, er lol in gehad
ook. Zonder zelf überhaupt over directieve bevoegdhe
den te beschikken, samen de richting bepalen. Schitte
rend werk! Ja, ik neem wei een paar dingen mee die ik hij
de SI R heel goed kan gebruiken. Niet zelf beslissen,
maar partijen bij de feiten brengen, mensen kansen geven
om mee te doen aan het debat en motiveren om daarin
een inbreng te leveren. Samen zoeken naar gemeenschap
pelijke grond.'
Nooit iets afge
keken van een
ander
Lokale emancipatie
Hij zegt zich altijd scherp bewust te zijn geweest van de
organisatiestructuur die in haar legitimatie teruggaat op
de klant en niet op de aandeelhouder. De bestuurders zijn