Meetrappen in Midden-Limburg
Regiobezoeken Raad van Beheer
Limburgers gaan dan misschien steeds meer op Nederlanders lijken, zoals op 3 september
tijdens het regiobezoek van de Raad van Beheer aan Midden-Limburg werd opgemerkt, zeker is
wel dat dit "stukske Nederland" baas in eigen huis wenst te blijven. Tijdens het plenaire gedeelte
van het bezoek werd duidelijk dat men het op prijs stelt de uitdagingen waarvoor men staat op
eigen wijze het hoofd te bieden. Gespreksleider Willem Lageweg constateerde herhaalde malen
dat het willen nemen en houden van de eigen verantwoordelijkheid als een rode draad door de
discussies liep.
e delegatie van de Raad van Beheer
f en Hoofddirectie, ditmaal dertien
man en één vrouw sterk, had in
Midden-Limburg eigenlijk genoeg aan
louter het luisteren. Dat past overigens
heel goed in de visie van voorzitter Wim
Meijer van de Raad van Beheer op het
fenomeen regiobezoek. Hem staat toch
overwegend een bottom-up communicatie
voor ogen. Daarbij is het de bedoeling dat
vooral op aangeven van en vanuit de
lokale banken het woord wordt gevoerd,
opdat de top van Rabobank Nederland
goed kennis kan nemen van de situatie in
de regio en het daar levende gedachte
goed. Dit leidde in Midden-Limburg tot
een enigszins overladen programma, maar
ten koste van de informatieoverdracht
ging dit zeker niet.
Wie trekt de kar?
Na de bedrijfsbezoeken in de ochtend en
het werkbezoek aan de betrokken ban
ken, lieten in het middagdeel drie externe
inleiders, ieder vanuit een andere optiek,
hun licht schijnen over het wel en wee van
- opmerkelijk genoeg - bijna heel Lim
burg. De drie waren het er roerend over
eens dat Limburg in economisch opzicht
de wind vol in de rug heeft. Volgens
dr. J.V.H. Pennings, voorzitter van de
Limburgse Werkgeversvereniging, gaat het
in Limburg zelfs 'vreselijk goed'. Ondanks
het rooskleurige economische beeld dat
hij schetste - de bedrijven presteren er
boven het landelijk gemiddelde - luidde
hij wel de noodklok over een aantal
infrastructurele knelpunten, als een tekort
aan bedrijfsterreinen en een haperende
arbeidsmarkt. Problemen waarin, naast
de overheid, ook de Limburgse banken
een rol kunnen spelen. 'Publiek private
samenwerking is geboden', aldus
Pennings, die een kritische noot plaatste
waar het de naar zijn mening vaak te
lakse houding van de overheid betreft.
'Het ligt hier dikwijls moeilijk wie de kar
moet trekken', merkte hij op. 'Ik zou zeg
gen samen, maar nu lijkt het vaak op de
processie van Echternach.' Ook de tweede
inleider, voorzitter ir. J.T.G.M. Kooien
van de LLTB, appelleerde aan de samen-
werkingszin, bijvoorbeeld bij het ontwik
kelen van zoiets als een "Lintburg-label"
voor streekproducten. Hij wees erop dat
het voor een wielrenner bijkans onmoge
lijk is een etappe geheel op eigen kracht te
winnen, laat staan een hele ronde, 'leder
een zal dus moeten meetrappen!', hield hij
zijn gehoor voor.
Niet verder verdrogen en verstenen
Kooien schetste een beeld van een gediffe
rentieerde bedrijfsontwikkeling in de
land- en tuinbouw. In een deel van de
bedrijven vindt een verdergaande schaal
vergroting en intensivering plaats, een
ander deel zoekt het in een verbrede
bedrijfsdoelstelling, waarbij ook natuur
waarden worden betrokken. Onder meer
door bij te dragen aan een innovatiefonds
met een revolverend karakter zou de
Rabobank hier een bijdrage kunnen leve
ren. Discussieleider Lageweg constateerde
dat in de verhalen van Pennings en
Kooien een verantwoordelijkheid werd
gelegd hij de afzonderlijke partijen - over
heid, ondernemers en banken - om samen
spijkers met koppen te slaan. Hij meende
uit de reactie van de zaal te mogen aflei
den dat zeker bij de lokale Rabobanken
die bereidheid bestaat. 'Duidelijk is dat
men hier het hebben en nemen van eigen
Geëscorteerd door directeur GJJ.M.Joosten van Rabo
bank Stramproy (2e v.r.) voerden de bedrijfsbezoeken in
het ochtendprogramma prof.dr. Bilderbeek (I), lid van
de Raad van Beheer, en mr. Schijf (2e v.l.), secretaris van
de Hoofddirectie, naar de varkenshouderij van de
maatschap Teuwen te Stramproy.
