2 r
Bij het aannemen van een positieve houding
was voor veel banken doorslaggevend dat het
partnershipmodel in feite een formalisering is
van de bestaande praktijk. Slechts een enkele
keer werd deze voorkeur beargumenteerd
vanuit de positie en de belangen van leden en
klanten. Wel onderkenden veel afgevaardig
den dat het kiezen voor andere modellen ook
van invloed is op de overlegstructuur binnen
Rabobank Nederland. Welke rol zouden de
gekozen bestuurders in het commissarissen
model bijvoorbeeld nog kunnen spelen in
gremia als kringen en de Centrale Kringverga
dering? De directeuren zouden dan immers in
feite de enige woordvoerders van de banken
zijn. En dat, terwijl diezelfde directeuren ook al
hun rol spelen in de Beleidsvoorbereidings
commissies. Duidelijk is in elk geval ook
geworden dat het door veel banken van
belang wordt geacht de formele bevoegdhe
den die de directeur in het partnershipmodel
heeft, goed te omschrijven. In de geschiedenis
van de Rabobankorganisatie is het weinig
voorgekomen dat er - ook na een aantal
intensieve discussierondes - nog zoveel "licht"
zit tussen de standpunten. Voor de meerder
heid, maar evenzeer voor de minderheid bete
kent dit dat uiterst consciëntieus zal moeten
worden nagedacht over de procedure die
thans moet worden gevolgd.
De nota over het beheer van Rabobank Neder
land gaf in veel mindere mate aanleiding tot
discussie. De inhoud en strekking van deze
nota werden vrijwel organisatiebreed onder-
De kring Midden-Nederland-Noord in Baarn bijeen.
schreven,waarbij wel dooreen enkele kring
werd aangetekend dat de invloed van de ban
ken op de samenstelling van de Raad van
Beheer en de Raad van Toezicht van Rabobank
Nederland niet zou mogen verminderen.
sprekers slechts kan worden opgelost
door een krachtdadige, centraal
gestuurde, aanpak.
duidelijk "handen en voeten'", aldus Van
den Goorbergh.
I let concept-kader voor de beleidsplan
ning door aangesloten banken viel bij de
CkV in goede aarde. Opmerkingen
betroffen onder meer de haalbaarheid van
het herontwerpen van informatiesyste
men, waarvan in het kader nogal eens
gewag wordt gemaakt. Ook het ontbre
ken van een relatie tussen betrokkenheid
met de omgeving en de achterstandssitu
atie van allochtonen werd node gemist.
Dat gold evenzeer voor de verhuizerspro-
blematiek, die in de ogen van een aantal
'Een groot verlangen in Twente'
'Een hartverwarmend betoog'. Zo noemde Meijer de welhaast lyrische
oproep van Gaalman van de kring Twente om op korte termijn te komen
tot een oplossing in het debat over het beheer van de lokale bank. Gaal
man toonde zich daarbij volledig bekeerd tot het partnershipmodel, of
zoals hij het noemde, het middenmodel.'Er is een vermoeidheid in het
wachten op consensus. Ik meen zelfs in Twente een groot verlangen naar
een oplossing te bespeuren. Er is een wens om uit de loopgraven te
komen.Hij oordeelde nu dat het commissarissenmodel twee stappen
achteruit zou betekenen. Het liefst nog zag hij een "partnership-plus"-
model met de mogelijkheid van maatwerk.'Als we nog dit jaar tot een
besluit kunnen komen, is dat het mooiste cadeau dat we elkaar en de
organisatie bij het 100-jarig bestaan kunnen geven!'
