"Geploegd, gezaaid, te vroeg geoogst Centrale Kringvergadering co CÓ Voor de gelegenheid had hij een donker pak aangetrokken. De 99e Centrale Kringvergadering zou voor drs. Rinze Zijlstra immers zijn laatste worden. Maar uit de openingswoorden van de ervaren rot bleek al dat deze CKV ook anderszins een historisch karakter zou hebben. 'De graad van rijpheid van de organisatie zal worden getest om die bestuurlijke en toezichthoudende aan passingen te verwerkelijken die nodig zijn om ons niet alleen bij de tijd te houden, maar ook om onze tijd vooruit te zijn'. et was alsof hij "zijn" vergadering wilde waarschuwen voor de poten tiële splijtzwam op de agenda: het Beheer van de lokale bank. In de voor jaarskringen was duidelijk geworden dat er onvoldoende draagvlak was voor het partnershipmodel. De CKV stond daarom op 14 mei voor een niet gemakkelijke opgave. Voorzitter Zijlstra wees op het risico dat "verscheidenheid" zou kunnen verkeren in "gescheidenheid". 'Maar als de "solidarity value" overheerst, hoeft verscheidenheid geen bedreiging te zijn voor de eenheid', voegde hij eraan toe. Gezamenlijke opgave! Voorzitter van de Raad van Beheer Wim Meijer vertelde dat er na de voorjaars kringen bijna continu beraad was geweest in Raad van Beheer en Hoofddirectie. 'We hebben ons afgevraagd waar de twijfels vandaan komen, waar er fouten zijn gemaakt.' In ieder geval kon er volgens hem gesproken worden van een onvol doende communicatie. 'Het lijkt een groot probleem eikaars bedoelingen goed te begrijpen. Maar hoe dan ook, we hebben de afgelopen periode ook veel van elkaar geleerd.' Hij onderstreepte dat er nu een kwetsbare fase is aangebroken: 'We moe ten elkaar vasthouden en proberen er met elkaar doorheen te komen. Eenvoudige oplossingen zijn niet voorhanden.' Naar zijn waarneming was er in de kringen door een aantal oorzaken sprake geweest van een defensieve reactie. Het Beheer was teveel als een apart hoofdstuk gaan leven, waarbij de koppeling tussen het fundamentele van de coöperatie en de besturing ervan uit het oog was verloren. Ook wees Meijer op de complexiteit en het abstractieniveau van de materie, wat hoge eisen stelde aan de uitleg en presen tatie. Zijn voorstel was in juni met een aangepaste nota te komen die zou ingaan op bestaande twijfels en onduidelijkhe den. In augustus zou op grond daarvan in extra kringvergaderingen een breder debat over de drie modellen kunnen plaatsvinden. Uitdrukkelijk waarschuwde hij tegen het verder vooruitschuiven van de materie. 'Niet alleen Rabobank Neder land, ook de lokale banken hebben hier een inspanningsverplichting. Het is onze gezamenlijke opgave!' "Ziektebeeld" In hun reactie onderstreepten nogal wat afgevaardigden de patstelling met de getalsmatige verhoudingen in de eigen kring. Het was duidelijk dat de verdeeld heid zich niet eenvoudig zou laten wegne- men. Een eerste vereiste was wel duidelij ker informatie met meer overtuigings kracht. Een matrix met de eigenschappen van alle mogelijke modellen zou nuttig kunnen zijn. De roep om meer tijd werd breed gedragen en er waren bedenkingen tegen het door Meijer voorgestelde tijd pad. 'Er moet een groot gat worden gedicht', merkte een spreker op. 'Er is geploegd, gezaaid, maar te vroeg geoogst', zei een ander. 'Slikken of stikken werkt niet', klonk uit weer andere hoek. Ook was volgens een van de sprekers nu beves tigd dat "het ziektebeeld" allereerst vraagt om werken aan het gedrag, niet aan de structuur. "Structure follows stra- tegy", was een formulering die in dit kader ook werd gebezigd: 'I let coöpera tieve credo zit nog volstrekt onvoldoende in de genen.' Andere geluiden wezen erop dat louter het beantwoorden van vragen het probleem niet zal oplossen, dat de druk op een gegeven moment averechts werkt en dat, nu geen van de modellen haalbaar lijkt, eigenlijk met een nieuw model moet worden gekomen. 20

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank & Bestuurder' | 1997 | | pagina 20