heden. Ze hadden ook vaak uitvoerende taken. Dat beeld is nu verleden tijd. Door de ontwikkelingen op het ter rein van de technologie en de medicatie zijn de gezond heidsinstellingen echte bedrijven geworden mèt de daar bij behorende inrichting en aansturing. Bierens daarover: 'Onze instelling kent een in de statuten duidelijk vastge legd onderscheid in verantwoordelijkheden. We kennen een Raad van Bestuur, verantwoordelijk voor het gehele 'bedrijf' van de instelling. Daarnaast kennen we een Raad van Toezicht, bij ons bestaande uit zeven leden. Dit college houdt toezicht op het handelen van de Raad van Bestuur en heeft een klankbordfunctie. Bovendien heeft het ook bevoegdheden, zoals het goedkeuren van de begroting en de jaarrekening, van beleidsplannen en van investeringen, het aangaan van fusies en dergelijke. Deze structuur werkt voortreffelijk. Het maakt helder waar verantwoordelijkheden liggen en wie aanspreekbaar zijn. Natuurlijk blijven er bepaalde, wat ik noem, grijze gebie den. Daarover stem ik af met de voorzitter van de Raad van Toezicht. Een deel van de taken van het bestuur van vroeger is door allerlei maatschappelijke ontwikkelingen bij andere instanties gelegd. Zo kennen we natuurlijk de ondernemingsraad, maar ook familie- en patiëntenraden, colleges die een belangrijke invloed hebben op de interne gang van zaken.' Zes keer per jaar 'Deze structuur past ook bij de omvang van het bedrijf van 'Emergis',' vervolgt Bierens. 'We spreken inmiddels over een instelling met 800 medewerkers en een omzet van 70 a 80 miljoen gulden per jaar. Daar past een pro fessionele besturing bij. Maar aan onze Raad van Toe zicht worden eveneens hoge eisen gesteld. De leden moe ten hun eigen professionele specialisme meebrengen en affiniteit hebben met de gezondheidszorg. In onze Raad van Toezicht zitten mensen uit het bedrijfsleven en het openbaar bestuur, maar ook zelfstandige beroepsbeoefe naren. Ze moeten bereid zijn veel tijd in hun werk te investeren. Al vergaderen ze formeel maar zes keer per jaar, toch ontvangen ze wekelijks een enveloppe met lees voer - overigens minder omvangrijk dan wat ik van de Rabobank ontvang - en ze worden vaak voor specialisti sche vragen benaderd. In materiële zin ontvangen ze een - bescheiden - vergoeding, terecht naar mijn mening, want we verwachten veel van hun inzet. Overigens zijn er nog instellingen die de functie niet bezoldigen. Bij de ver vulling van vacatures in de Raad van Toezicht gaan we kritisch te werk. Maar dat 'Emergis' een goede naam heeft, merken we ook als we kandidaten benaderen. Ook bij ons geldt dat je de collegeleden - en medewerkers - krijgt die je verdient!' Hogere eisen aan het bestuur Bierens ziet veel parallellen tussen de bestuurlijke ont wikkelingen in de gezondheidszorg en die bij de Rabo bank. 'Ook bij de Rabobank vindt een snelle professio nalisering plaats. Kijk alleen maar naar de activiteiten van Rabobank International. Maar ook op lokaal niveau is er veel in beweging. Klanten worden kritischer en het productenpakket wordt steeds uitgebreider en ingewik kelder. Ik vind dat we onze directeuren niet langer kun nen beschouwen als de uitvoerders van bestuursbeslui ten. De verdeling van verantwoordelijkheden tussen bestuur en directie moet mijns inziens worden aangepast. Als bestuurder ben ik nu immers verantwoordelijk voor het hele bedrijf van de bank, maar vrijwel alle operatio nele bevoegdheden zijn - terecht - aan onze directeur gemandateerd, omdat hij de professionele bankier is. Ik merk zelf aan den lijve hoe afhankelijk ik ben van de informatie die ik over het bankbedrijf van hem krijg. De directeur zal een grotere formele verantwoordelijkheid moeten krijgen en hij zal daarop ook aanspreekbaar moeten zijn. Het staat voor mij echter nog niet vast in welke vorm dit moet worden gegoten. Onze banken heb ben een specifieke structuur: het zijn coöperaties die een bankbedrijf uitoefenen ten behoeve van de leden. Die leden worden bij uitstek door de bestuurders vertegen woordigd. Dat vraagt een daarop toegesneden bestuurlij ke structuur. Bij instellingen in de gezondheidszorg ligt dat anders. Die kennen meestal de stichtingsvorm. De besturing daarvan heeft uitsluitend betrekking op het bedrijf van de instelling.' Tegelijkertijd voorziet Bierens dat de toegenomen profes sionaliteit van de directeuren ook steeds hogere eisen gaat stellen aan de kwaliteit van het bestuurderscorps. 'In de gezondheidszorg heb ik ervaren dat de kwaliteit van de vrije-tijds bestuurders in de Raad van Toezicht aanzienlijk is gestegen. Er bestaat thans een stabiel evenwicht tussen hun professionaliteit en die van de Raad van Bestuur. Hun toegevoegde waarde is aantoonbaar. Ook in dat opzicht zal er bij de Rabobank onder invloed van de Coöperatiediscussie erg veel gaan veranderen.' 15

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank & Bestuurder' | 1996 | | pagina 15