Lossen we ook de
PROBLEMEN VAN DE ANDER OP?
behartigen regelmatig tegen de structuur
van onze organisatie. Deze kent geen
centraal orgaan waar alle lijnen op het
gebied van de arbeidsvoorwaarden en
het personeelsbeleid in hiërarchieke zin
samen komen. De FNV zou dat liever
anders hebben. Onderhandelen met één
orgaan is nu eenmaal eenvoudiger dan
onderhandelen met ruim 700 zelfstan
dige banken. Op zichzelf is dat een lo
gische zaak. Wij hebben echtereen klei
ne honderd jaar geleden voor onze co-
operatieve structuur gekozen en daar
hebben we nog steeds geen spijt van!
Natuurlijk betekent dat niet dat we on
ze ogen sluiten voor mogelijke nadelen
die aan een dergelijke structuur kleven.
Daarom is bijvoorbeeld na een stevige
discussie binnen de organisatie besloten
de banken dringend in overweging te
geven het door Rabobank Nederland
met de vakbonden overeengekomen So
ciaal Plan op elke individuele bank van
toepassing te verklaren. Juridisch af
dwingbaar is dit niet, maar het werkt
wel. Een soortgelijke procedure is ook
gevolgd met de ontwikkelingen rond de
Interne Arbeidsmarkt. De discussies
over dit onderwerp in de CKV van dit
voorjaar mondden uit in een grote be
reidheid om zich samen sterk te maken
de problematiek van in-, door- en uit
stroom op te lossen. In deze aflevering
van Bank Bestuurder doen twee be
stuurders een appèl op hun collega's
niet vrijblijvend om te gaan met de uit
komsten van deze discussies. De alge
meen voorzitter van de VDR roept zijn
leden-directeuren in VDR-Informatief
van juni jongstleden op ook hierbij de
onderlinge solidariteit in acht te nemen
onder het motto: 'Echte autonomie kan
uitstekend functioneren in solidaire ge
bondenheid'.
Van dergelijke signalen zou ook de
FNV kennis moeten nemen. Dan had
men daar misschien nog wel twee keer
nagedacht voordat de uitspraak zou zijn
gedaan dat de structuur en de cultuur
van de Rabobank ertoe leiden dat
iedereen zijn eigen problemen oplost en
niet die van een ander!
andere kant zal het beleid voor de ko
mendejaren ook moeten worden geken
merkt door een nieuw commercieel elan,
gericht op een betere benutting van on
ze mogelijkheden.
Terugblikkend op het afgelopen
jaar mag zeker worden geconcludeerd
dat onze organisatie in staat is gebleken
haar koers te verleggen. In het interview
met Wijffels in deze aflevering van
Bank Bestuurder legt hij daarvan ge
tuigenis af. Hij schetst de ingezette weg
wel als een koers bergop en de ervaring
leert dat lang bergopwaarts klauteren
een steeds grotere inspanning vergt.
Toch gaat het erop lijken dat een van
de zwaarste opgaven waarmee wij tij
dens dit traject worden geconfronteerd -
de personeelsreductie - een opgave is
waartegen de organisatie is opgewassen.
We hadden ons als doel gesteld de per
soneelsomvang in 1993 met
1.000 arbeids
plaatsen te re
duceren. De
ontwikkelingen
in de eerste
maanden van dit
jaar gaven aanleiding tot enige twij
fel of deze taak zou kunnen worden vol
bracht. Met spanning werd
afgewacht of de tradi
tionele personeels-
instroom in de
vakantiemaanden
ook dit jaar zou
plaatsvinden. In de
afgelopen jaren
groeide het perso
neel juist in de
maanden juli en
augustus het
sterkst. We kun
nen nu vaststellen
dat over de maand juli de ge
bruikelijke personeelsgroei
zelfs is omgeslagen in een
afname! Een signaal dat
de banken ernst maken
met de personeelsreductie.
Dit brengt ons op een re
cente uitspraak afkomstig
van de FNV Dienstenbond.
Deze Cao-partner botst in
zijn verlangen om de belan
gen van de werknemers te
Ongeveer 'n jaar geleden vond er
een Centrale Kringvergadering plaats
die door voorzitter Zijlstra werd geken
schetst als een van de belangrijkste ver
gaderingen die hij had meegemaakt. Het
was de CKV waarin de voorzitter van
de Hoofddirectie, drs. H.H.F. Wijffels,
een schets gaf van het kenterend tij
waarin de organisatie was beland. In
middels zijn zijn gedachten in de orga
nisatie tot gemeengoed geworden. Geen
bestuurder behoeft meer uitleg over de
ze term die ons handelen sindsdien gro
tendeels heeft bepaald.
We staan nu vooreen nieuwe cyclus
van beleidsplanning die zal moeten uit
monden in een 'Kader voor de beleids
planning door aangesloten banken 1994-
1997' en de beleidsplannen voor elke in
dividuele bank. De rode draad in deze
plannen en voornemens zal voor een
deel zeker liggen in een
voortgezette krimp-
operatie die in
het najaar
van 1992 is
ingezet.
Aan
de
Roosen
Bank Bestuurder 2e jaargang nummer 5 pagina 3
